Document dla fej cristian-a/La Stra dël Pelerin/Capìtol 21

Artorn

---

Prima pàgina

La Stra dël Pelerin

Capìtol: 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27

21. Ël Flateur

Parèj, ij Pelerin a son andàit anans, e Ignoransa a-j andasìa dré. A son rivà a ‘n senté ch’a smijava andé drit coma la vìa anté ch’as trovavo e për lòn a savìo nen col dij doi ch’a l’avèisso da ciapé, përchè tut e doi a jë smiavo andé drit ëdnans ëd lor. A son donca fërmasse për bin consideré. Mentre ch’a pensavo còsa fé, varda ‘n pò, a l’é avzinasse a lor un mòro ch’a l’era vëstì d’un càmus bianch motobin leger e ch’a l’ha ciamaje dël përché ch’a stasìo ambelelà. A l’han rësponduje ch’a ‘ndasìo a la Sità dël Cel - ma che adess a savìo nen col ch’a fussa da ciapé dij doi senté. “Venme dré,” a l’ha dije l’òm, “dcò mi i-i vado”. Parèj a son andaje dré ant ël senté ch’a l’era lì tacà. Pòch a pòch, contut, col senté-lì a virava vìa da la Sità dël Cel, tant che, pòch a la vòta, a l’han chità la diression giusta - pura a seguitavo a andeje dré. Parèj, anans che as në rendèisso cont, col òm a l’ha faje tombè ant na rèit, anté che tùit e doi a j’ero tant angavignà ch’a savìo pì nen còsa fesse. Con lòn, ël càmus bianch a l’é tombà da la schin-a dl’òm nèir. Anlora a l’han vëddù anté ch’a j’ero. Lì a son restà për un pò a pioré, përchè a savìo nen coma liberesse da cola rèit. Alora Cristian a l’ha dit a sò amis: “Adess i vëddo mè eror. Ij bërgé a l’avìo bin dine ‘d fé atension al flateur! Coma ch’a dis ël savi, ancheuj i l’oma trovà che: ‘L'òm che a sviolin-a sò amis a slarga na rej për ij sò pass^[1]’”.

Speransos: “A l’avìo ‘dcò dane na carta mapa ch’a l’avrìa mostrane la diression giusta - ma i soma dësmentiane ‘d consultela e parèj i soma finì an sla vìa dël dëstrutor. David a l’era stàit pì savi che nojàutri, përchè chiel a disìa: “Giusta coma ti 't l'has comandà, i son nen andaje dapress a le pianà 'd coj ch'a son violent^[2]”.

A son parèj restà ant la rèj a compianze lor midem. A la fin a l’han vëddù në Splendrient ch’a-j rivava ancontra con an man na sfersa ‘d filsele. Cand ch’a l’é rivà al leugh anté che lor a j’ero, a l’ha ciamaje da ‘ndoa ch’a vnisìo e lòn ch’a fasìo ambelelì. A l’han dije che lor a j’ero ‘d pòver Pelerin ch’a ‘ndasìo a la Sità dël Cel, ma ch’a l’ero stàit dëstradà da n’òm nèir ch’a l’era vestì ‘d bianch e ch’a l’avìa dije d’andeje dré, përché a la Sità dël Cel ëdcò chiel a ‘ndasìa. Alora le Splendrient a l’ha replicà: “Ma col-lì a l’é ‘l Flateur. A l’é n’apòstol fàuss^[3] ch’a sà trasformesse ant n’àngel luminos^[4]”. Parèj a l’ha tajaje la rèit e a l’ha liberane ij Pelerin. Peui a l’ha dije: “Venme dré, parèj iv butrai torna an sël senté giust”. Parèj a l’ha arportaje an sla vìa ch’a l’avìo chità për andé drè al Flateur.

Peui a l’ha ciamaje: “Andova ch’i l’eve logià la neuit passà?”. A l’han rësponduje: “Con ij Bërgé an sij Mont ëd le Delissie”. Alora chiel a l’ha ciamaje se ij Bërgé a l’avìo daje na carta mapa da consulté për nen ësbajé dë stra. “Si, a l’han falo”. “L’evene-ne peui dovrala?”. “Nò!”, a l’han replicà. “E përchè nò?” a l’ha ciamaje. Lor a l’han rëspondù d’avèj dësmentiass-lo. A l’ha peui ciamaje se lor a l’avèisso arseivù l’amonission ëd vardesse dal Flateur. “Sì,” a l’han ëspiegà, “ma i l’oma pensà che col-lì a l’avèissa podù nen esse chiel, sicoma ch’a parlava bin”.

Peui i l’hai vëddù an mè seugn che lë Splendrient a l’ha comandaje dë cogesse për tèra. Cand ch’a l’han falo, chiel a l’é anandiasse a foëtteje sever, për mostreje la via bon-a che lor a l’avrìo dovù përcore. Mentre ch’a-j castijava, a l’ha diciarà: “Mi, i rimpròcio e i castigo coj ch’i-j veuj bin. Esse donca diligent e arpentive^[5]”. Fàit lolì, a l’ha ansigaje d’arpijé soa marcia, an ëscotand ij consèj ch’a l’avìo arseivù dai Bërgè. Parèj lor a l’han ringrassialo për avèje giutà e a l’han arpijà la stra giusta cantand: “Vnì sì, vojàutri ch’i marce arlongh la vìa. Vardé lòn ch’a càpita ai Pelerin ch’a perdo la stra. A son cascà ant na rèit ch’a l’ha anvërtojaje. Lolì përchè a l’avìo dësmentiasse dij bon consèj. A l’é vera: a son ëstane salvà, ma a son ëstàit ‘dcò foëttà. Ch’a sia costa-sì vostra precaussion”.

Nòte

1. Proverbi 29:5.
2. Cfr. Salm 17:4-5 - “I l'hai nen seguità lòn che 'l mond a fà. Giusta coma ti 't l'has comandà, i son nen andaje dapress a le pianà 'd coj ch'a son violent. I vado dapress diligentement mach a la via ch'it l'has mostrame. I në ciapo gnun-a deviassion”..
3. Cfr. 2 Corint 11:13 - “Cola gent-lì a son d’apòstoj fàuss, a son mach d'operator d’angann ch’as travestisso da apòstoj dël Crist”.
4. Cfr. 2 Corint 11:14.
5. Cfr. Arvelassion 3:19.