Document dla fej cristian-a/La Stra dël Pelerin/ 3 Ël Mojiss dël Dëscorament

Artorn

---

Prima pàgina

La stra dël pelerin

Capìtol: 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 -

La Stra dël Pelerin, version an piemontèis, capìtol 3

3. Ёl mojiss dël dëscorament

Ore i l’hai vëddù an mè seugn che, l’ora che Ostinà a l’é artornass-ne a ca, Cristian e Acomodant, antant che a ‘ndasìo anans për la pian-a a l’han ancaminà a fé na bela conversassion.

Cristian: “Anlora, mè car ëvzin Acomodant, coma ch’a va? I son pròpi content che ti ‘t sie vnù a la përsuasion d’andé anans ansem a mi. Se mach Ostinà a l’avèissa fàit l’esperiensa ch’i l’hai fàit mi, s’a l’avèissa sentù an chiel midem la potensa e ‘l teror ëd lòn che ‘ncora as vëdd nen, a l’avrìa pa pijala tant a la legera e virane peui la schin-a”.

Acomodant: “Vera, mè car ëvzin Cristian. Adess ch’i soma mach nojàutri an sla stra, dime ‘d pì, an detaj, cole ch’a saran le còse ch’i trovroma an col pòst anté ch’i soma ‘n camin d’andeie”.

Cristian: “A l’é pì belfé contempleie ant la ment che trové ‘d paròle për fene la dëscrission. Tutun, sicoma che ti ‘t l’has tanta anvìa ‘d savèine ‘d pì, it legerai lòn ch’as treuva an cost mè lìber”.

Acomodant: “Ma ti, ti ‘t chërdes che le paròle ‘d col lìber a sio pròpi vere?”.

Cristian: “A l’é sicur ch’a sio vere, përchè ‘l lìber a l’é stàit scrivù da Col ch’a podrìa mai dì ‘l fàuss^[1]”.

Acomodant: “Bin dit. Anlora, ‘d còsa ch’as trata? Dime”.

Cristian: “A-i é ‘n regn sensa fin ch’a sarà nòstra abitassion e an sarà dàita la vita eterna për podeie resté për sempe^[2]”.

Acomodant: “Bin dit. E che d’àutr”.

Cristian: “A-i é d coron-e d glòria ch’a saran dàite a nojàutri, e ‘d vestì ch’an faran bërluse coma ‘l sol ant ël firmament dël Cel^[3].

Acomodant: “Che maravija! E che d’àutr?”.

Cristian: “A-i sarà pa pì ëd crij ‘d dolor nì sagrin, përchè ‘l padron ëd col pòst-lì a suverà tute le lerme da j’euj ‘d lor^[4]”.

Acomodant: “E che companìa ‘d gent l’avrom-ne ambelelà?”.

Cristian: “Ambelelà i saroma ‘n companìa dij serafim e dij Cherubim, ëd creature ch’an faran ësbaluché mach a vardeje. Ëdcò ambelelà i ancontreroma milene ‘d desene ‘d mijé ‘d përson-e ch’a son rivà an col pòst anans ëd nojàutri. Gnun ëd lor an farà dël mal, ma tuti a saran amorèivol e sant, ëd gent ch’a marcia a j’euj ëd Nosgnor e ch’a sta an Soa presensa bin acetà për sèmper. Për fela curta, i vëddroma j’ansian con soe coron-e d’òr. Ambelelà i vëddroma le vèrgin sante con soe arpe d’òr; ambelelà i vëddroma coj che ant ël mond a l’ero stàit fàit a tòch, brusà ant le fiame, mangià da le bestie, fongà ant ij mar, për càusa dl’amor ch’a l’avìo për ël Signor ëd col Post. Tùit a saran an pien-a salute e arvëstì d’inmortalità coma ‘d na vestimenta^[5]”.

Acomodant: “Mach a sente tute cole ròbe a-i n’é assé da rafé ‘l cheur, ma é-lo che tute ste còse i-j podroma gòde? Com é-lo che nojàutri i na faroma part?”.

Cristian: “Ël Signor, governator ëd col pais a l’ha scrivulo an cost liber-sì. La sostansa ‘d lolì a l’é che se nojàutri i vorsoma përdabon avèjlo, Chiel an l’acordrà a gratis^[6]”.

Acomodant: “Bin, mè bon compagn, i son content ëd sente tut sossì, ma adess dësgagiomse, marcioma pì an pressa.

Cristian: “Am dëspiass, ma mi i peudo nen andé pì fòrt che lòn për càusa dël gran fardel ch’i pòrto an sla schin-a”,

Ore, an mè seugn, i l’hai vëddù, pròpi cand che lor a l’avìo terminà cola conversassion, ch’a son finì ant un mojiss pien ëd pàuta ch’a-i era pròpi lì an mes ëd cola pian-a; e lor, sensa fé atension, a son cascà tùit e dòi a l’improvista ant ël ciòm. Ël nòm ëd col mojiss a l’era Dëscorament. Për lòn, ambelelì lor a l’han ësbaciassà për un pò, mojà ‘d pàuta, e Cristian, për motiv dël pèis ch’a l’avìa an sle spale, a l’avìa comensà a fongheje ‘ndrinta.

Acomodant: “Ah, vzin Cristian, anté ch’it ses adess?”

Cristian: “An vrità,” a l’ha dit Cristian, “i lo sai pa”.

Acomodant. A lolì, Acomodant a l’ha comensà a fé l’ofèis, e con rabia a l’ha dit a sò compagn: “É-la fòrsi costa-sì la situassion dont ch’it l’has parlame fin-a adess? S’i andoma tant mal già a la prima partensa, còsa podriom-ne spetesse da sì a la fin ëd nòst viagi? A l’é mej che mi i arpija la vita che mi i fasìa anans. Ten-lo për ti col pais ardì, mi i’m në torno andré”.

E dit parèj, Acomodand a l’ha fàit un o dòi sfòrs dësperà e a l’é sortiss-ne fòra da la pàuta da la banda ch’a l’era pì davzin a ca soa. Parèj a l’é andass-ne e Cristian a l’ha vëddulo mai pì. Për conseguensa, Cristian a l’é restà a fonghé da sol ant ël Mojiss dël Dëscorament. A tentava ancora ‘d loté anvers ëd cola banda dël mojiss ch’a l’era pì lontan-a da ca soa e nen da leugn da la pòrta strèita. A l’ha falo, ma a riussìa nen a seurt-ne fòra për càusa dël pèis ch’a l’avìa an sle spale.

Agiut

Ma, an mè seugn, i l’hai vëddù n’òm ch’a l’é rivà da chiel. A l’avìa për nòm Agiut e a l’ha ciamaje còsa ch’a fèissa ambelelì.

Cristian: “Monsù,” a l’ha dije Cristian, “N’òm ch’as ciama Evangelista a l’ha cissame ‘d ven-e an costa diression parèj ch’i podèissa scapé da l’ira ch’a l’ha da vnì. I l’hai fàit parèj e, varda ‘n pò, i son cascà drinta a sta tampa”.

Agiut: “Ma përchè ti’t l’has nen vëddù ch’a-i è ‘d piatafòrme ‘d legn ch’a l’avrìo giutate a pogé ij pé ant ël sòlid?”.

Cristian: “La pau a l’ha ciapame csì fòrta che i son andàit anans com a ven a ven, ma i son fongà ant la nita”.

Agiut: “Dame mach la man che it në tirerai fòra mi”. Parèj, a l’ha daje la man, a l’ha tiralo fòra da la pàuta e, Agiùt, fasendje pianté ij pé ant la tèra frema, a l’ha faje sicur ij sò pass. Peui a l’ha dije ch’a continuèissa për la stra^[7].

Peui i son avziname a col ch’a l’avìa tiralo fòra da la nita e i l’hai ciamaje: “Monsù, sicoma an cost leugh a-i é la stra ch’a men-a da la Sità dla Dëstrussion a cola pòrta là giù, përchè coste piatafòrme a son nen ëstàite rangià parèj che ij viagiator a peudo marcé pì an sicurëssa? E chiel a l’ha dime: “Cost mojiss nitos a l’é ‘n leugh ch’a peul nen esse arsanà. La nita a cala da ‘ndova ‘l fondërium e la sporcissia ch’a compagna la convission ëd pecà a coro an continuassion. A l’é për lòn ch’a l’é ciamà ël Mojiss dlë Scorament. An efet, cora che ‘l pecador as rend cont ëd soa condission ëd përdission, da soa ànima a ven-o feura motobin ëd paure, ëd dubi e d’afann dëscoragiant ch’a së stabilisso pròpi an cost leugh. A l’é costa-sì la rason che cost teren a l’é tant cativ. Contut, a l’é nen l’intension dël Rè che cost leugh a l’àbia da esse sempe csi cativ^[8]. Ij Sò ovrié a son ëstàit ambelessì për pì ‘d milasessent agn^[9] e a l’han travaja an cost tòch ëd teren për arsanìlo se possibil. A son ëstàit già dovrà vint-mila car ëd tèra e ‘d ròch, vera, a-i son ëstàit portà milion ëd consèj utij an tute le stagion e da tuti j’àutri domini dël Rè. As peul vreman dì ch’as trata dij mej materiaj për fé an cost leugh un bon teren, ma a l’é ancora ‘l Mojiss dël Dëscorament. A l‘han fàit tut lòn ch’a peudo. A l’é bin vera che, sota la diression dël Legislator, a l’han fàit ëd progress bon e sostansiaj ant ël pì bel mes ëd cost mojiss, ma cheivòta cost leugh a spova csì tanta porcherìa a minca ‘n cangiament ëd stagion, che le piataforme ‘d legn ch’a son ëstàit piassà a l’é bin malfé da vëddje. E peui a càpita che j’òm, për le lordision ëd soa testa ‘d lor, a fan ëd pass fàuss malgré ch’a-i sìo bin ëd leugh anté ch’a podrìo pogè frem ij sò pé. Tutun, cand ch’a passeran për la pòrta, ël teren a l’é bon^[10]”.

Ore, i l’hai vëddù an mè seugn che, costa vira, che Acomodant a l’era bin tornà a ca soa. A l’é antlora che ij sò vzin a son andàit a feje na vìsita. Cheidun ëd lor a l’han dije ch’a l’era stàit savi a ‘rtoness-ne a ca; d’àutri che chiel a l’era stàit un fòl a asardesse d’andé con Cristian. D’àutri ancora a lo pijavo an gir e ch’a l’era stàit pròpi un fifon. A-j disìo: “Sicur che, da cand ch’it l’has comensà a andé a l’asar, nojàutri i l’avrìo pa avù tanta viltà ‘d molé ‘dnans a na quaj dificoltà”. A l’é parèj che Acomodant a l’é setasse an mes ëd lor. A la fin a l’ha arpijà un pòch pì ‘d fiusa, e anlora tùit a l’han cambià soa stòria ‘d lor e a son anandiasse a sbefié ‘l povr Cristian darera ‘d soe spale. Sossì a riguarda motobin Acomodant.

Sagimondan

Ore, antant che Cristian a marciava solitari e sol, a l’ha vëddù n’òm ch’a-j vnisìa ‘ncontra an travërsand ël camp; e soa fortun-a ‘d lor a l’era d’ancontresse pròpi mentre ch’as ancrosiavo. Ël nòm dël gentilòm ch’a l’ha ancontralo a l’era monsù Sagimondan. Chiel a stasìa ‘d ca ant la sità ‘d Polìtica Carnal, na sità motobin granda, e ‘dcò motobin davzin-a a cola da ‘nté che Cristian a rivava. Cost òm, donca, a l’avìa na chèich idèja ‘d chi ch’a fussa Cristian, përchè a l’avìa sentune parlé an soa sità e ‘dcò da àutre bande. Monsù Sagimondan a beicava vàire che Cristian a penava a marcé e a sentìa ij sò sospir e gëmm. Parèj a l’ha comensà a parleje a Cristian.

Sagimondan: “Cerea! Anté ch’it vas carià coma ch’it ses ëd col fardel?”.

Cristian: “Vera, a l’é ‘n fardel pitòst grev, tant coma gnun-e d’àutre pòvre creature a l’han mai portalo! Sicoma ch’it ëm lo ciame, it dirai anté ch’i son an camin d’andé. Mia destinassion, për ël moment, a l’é cola pòrta strèita ch’a sta dë’ dnans ëd mi. I son ëstàit anformà che ambelà am sarà dit andoa ch’i podrai dësbarasseme ‘d mè grev fardel”.

Sagimondan: “Tl’has-to na fomna e ‘d masnà?”.

Cristian: “Sicur, i l’hai na fomna e ‘d masnà, ma i son tant agravà da cost fardel che mi i peudo pì nen pijeme piasì ‘d lor coma anans. A l’é, an efet, coma s’i n’avèissa pa^[11].

Sagimondan: “It më scotras s’it dago ‘n consèj?”.

Cristian: “Sicura, s’a l’é ‘n bon consèj! I n’hai sempe damanca ‘d bon consèj”.

Sagimondan: “It dago donca ‘l consèj ‘d dësbarassete ‘l pì tòst ëd tò fardel, përché fintant ch’it lo faras nen, it podras mai sté pasi an toa ment, ni ti ‘t podras gòde dij benefissi che Dé a l’ha date bondos.

Cristian: “Ma lolì a l’é pròpi lòn ch’i veuj fé: dësbarasseme ‘d cost mè fardel. Tutun, i peudo nen felo daspërmi, nì a-i é ‘d gent an mè pais ch’a podrìa mai gavemlo da le spale. A l’é për lòn, coma ch’it disìa, che mi i marcio an costa diression: për trové la manera ‘d libereme ‘d mè fardel”.

Sagimondan: “Ma chi é-lo ch’a l’ha dite ‘d ven-e pròpi da coste bande-sì?”.

Cristian: “N’òm ch’a parëssìa na përson-a motobin onoràbil. Sò nom, im arcordo, a l’era Evangelista.

Sagimondan: “Col-lì a l’ha pa date ‘n bon consej! A-i é pa ant ël mond na strà ch’a sia pì pien-a ‘d perìcoj e ‘d sagrin che cola che chiel a l’ha indicate. E it-i j trovras ëd sicur se ti ‘t séguite ij sò consèj. Ëd sagrin it l’has già ancontrane, coma ch’i vëddo, përché la sporcìssia dël Mojiss dël Dëscorament ti ‘t l’has ancora adòss. Col-lì, contut, a l’é mach ël prinsipi ëd tanti d’àutri dolor përchè ‘d sicur at rivran adòss s’it vade anans për cola stra. Scot-me - i son pì vej che ti. An sla stra chit vade a-i sarà fatiga, ëd dolor, la fam, la nudità, la spa, ëd leon, ëd dragon, ëd top e, a la fin, la mòrt midema! Lòn ch’it diso a l’é vera: a-i è tante testimonianse ch’a lo confermo. Përchè mai n’òm a deuvrìa arnunsié a chiel midem con csì tanta indiferensa dasend da ment a në strangé?”.

Cristian: “E bin, monsù, cost pèis ch’i l’hai an sle spale a l’é për mi pì teribil che tute le còse ch’it l’has mënsionà; a l’opòst, i penso ch’am n’anfà gnente ‘d lòn ch’ podrìa ‘ncontré an sla stra, se mach i podèissa libereme ‘d cost mè fardel”.

Sagimondan: “Ma coma ch’a l’é, dal prinsipi, che col fardel a l'é vnùte an sël gropon?”.

Cristian: “A l’é vnime an lesend cost liber ch’i l’hai an man”.

Sagimondan: “Ah, i lo pensava pròpi. L’istess a l’é capitaje a d’àutri òm déboj ch’a l’han ficà ‘l nas an ròbe tròp àute për lor. A l’é parèj ch’a son tombà a l’improvista an toe distrassion. A son ëd distrassion che nen mach a disarmo j’òm coma ti, ma ch’a-j cisso a d’amprèise dësperà për oten-e as sà nen còsa”.

Cristian: “Mi i sai lòn ch’i veui oten-e, l’é a dì dëscarieme ‘d cost fardel!”.

Sagimondan: “Ma përchè it sërche d’arlass an costa manera, dàit ch’a-i é csi tanti pericoj për cola stra-lì? S’it l’avèisse mach la passiensa dë steme a sente, mi i podrìa adressete al otniment ëd lòn ch’it n’has anvìa, sensa tùit ij perìcoj ch’it corerìe an cola manera-lì. Vera, ël rimedi a l’é a portà ‘d man. Al opost, lass-me gionteje che se ti të scote lòn ch’it l’hai da dite, it ancontras motobin ëd sicurëssa, amicissie e sodisfassion”.

Cristian: “Ma ch’am disa pura, monsù! Ch’am fasa savèj col segret!”.

Sagimondan: “E bin, an col vilagi la giù - ël vilagi ch’a së s-ciama Moralità - a sta ‘d ca un gentilòm ch’a l’ha për nòm Legalità. A l’é n’òm motobin giudissios e bin arnomà ch’a l’ha l’abilità ‘d giuté la gent a liberesse dij pèis coma col ch’a-i é an sù toe spale. Da lòn ch’i sai mi, chiel a l’ha fàit dël bin a tanti, dzurtut a l’ha curà la ment ëd coj ch’a son vnì mat për càusa dij fardèj ch’a portavo. Coma ch’i l’hai dit, da chiel ti’t peude esse giutà sùbit. Soa ca a l’é a pì o meno a ‘n mij da sì. Se chiel a fussa nen a ca, ti’t podrie sensa problema arvirete a sò fieul, un bel giovnòt ch’as ciama Sivilità ch’a podrìa fete l’istess servissi ëd col vej gentilòm. Ambelelì ti’t podras bele che sicur dësbarassete ‘d tò fardel. Se peui ti’t l’has nen l’intension d’artorné a toa abitassion antica - lòn ch’it àuguro nen - ti’t podras mandé a ciamé toa fomna e toe masnà e sté tùit ansema an cost villagi. A-i son ancora ‘d ca veuide e ti’t podrìe caten-e un-a a ‘n pressi rasonèivol. Ëdcò ij servissi a son pì che bon ambelelà. Pì che lòn, i sareve content ëd troveie ‘d bon ëvzin motobin onorèivol e onest, ch’a rendran vòstra vita ‘d sicur ancora pì contenta”.

Ore Cristian as në stasìa là a boca doverta e antërdoà. A pensava bin a le paròle ‘d col gentilòm. A jë smijavo dòp tut ëd paròle savie, s’a l’ero vere, pròpi ‘n bon consèj. Parèj a l’ha dije:

Cristian: “Monsù, cola ch’a l’é la stra për rivé a la ca ‘d cost òm onest?”.

Sagimondan: “Vëddes-to cola colin-a là giù?”.

Cristian: “Éh, i la vëddo bin”.

Sagimondan: “Ti ‘t l’has da andé pròpi là, e la prima ca ch’it ancontras a l’é la soa”.

Parèj, christian a l’ha cambià diression ëd marcia e a l’é andàit da Monsù Legalità për trové d’agiùt. Ma varda ‘n pò, cand ch’a l’é avzinasse a cola ch’a smijava da lontan na colin-a, a l’ha trovà ch’a l’era na montagna pitòst àuta. La strà, o mej, ël senté, ch’a-i portava a l’era an efet arzigos e da na banda a-i era ‘n precipissi ch’a-j fasìa pau, tant che as n’ancalava pì a ‘ndé anans. Parèj a l’é fërmasse e a savìa pì nen cò fé. Fin-a sò fardel adess a jë smijava ch’a fussa ‘ncora pì pesant d’anans. Coma se lolì a bastèissa nen, da col mont a vnisìo ‘dcò ëd lòsne ‘d feu ch’a fasìo tëmme a Cristian d’ess-ne ciapà e ansëndrà^[12]. Adess Cristian a l’avìa comensà a ‘rpentisse d’avèj dàit da ment ai consèj ëd monsù Sagimondan.

Nòte

1. Tito 1:2 “Costa vrità a-j dà la fiusa ch'a l'han la vita eterna, cola che Nosgnor - ch'a peul pa dì 'l fàuss - a l'ha promëttù prima dla creassion dël mond”.
2. Isaia 45:17 “Israel a sarà salvà da Nosgnor për sempe. I patireve mai pì confusion o svergna”; Gioann 10:27–29 “Mie fèje a scoto mia vos, e mi i-j conòsso e lor am ven-o dapress. I-j dago la vita eterna e mai lor a andran a perd-se. Gnun a sarà bon a gavemie d’ant le man. Mè Pare, ch’a l’é pì grand che tuti, a l’ha damje, e gnun a peul gaveie d’an man ëd mè Pare”.
3. 2 Timòt 4:8 “A l’é conservà për mi un premi - la coron-a dla giustissia, che Nosgnor, ël giust Giudess, am darà ant ël di ‘d sò artòrn. Ël premi a l’é nen mach për mi ma për tuti coj ch’a speto con impassiensa che chiel a comparissa”; Arvelassion 3:4 “Coj-lì a vniran con mi vestì ‘d bianch, përchè ch’a në son degn”; Maté 13:43 “Antlora ij giust a bërlusëran com ël sol ant ël Regn ëd sò Pare”.
4. Isaia 25:8 “Chiel a travondrà la mòrt për sèmper! Ël Signor Dé a suvrà tute le lerme e a gavrà l'onta 'd Sò pòpol da tuta la tèra. A l'é vera: ël Signor a l'ha nunsialo!”; Arvelassion 7:17; 21:4 “Përchè l’Agnel ch’a l’é an sël tròno a-j pasturerà e a jë mnerà a le sorgiss ëd l’eva dla vita, e Nosgnor a-j suvrà tute le lerme da j’euj (...) Chiel a suvrà dai sò euj tute le lerme, e a-i sarà pì nen ëd mòrt, nì deul, nì gëmm, nì patiment, përchè le còse d'anans a son passà për sèmper”.
5. Isaia 6:2 “Dij serafin a l'assistìo. Minca un ëd lor a l'avìa ses ale: doe për coatesse la facia; doe për coatesse ij pé e doe për volé”; 1 Tessalonicèis 4:16, 17 “përchè 'l Signor, chiel midem, con un crij ëd comand, con na vos d'arcàngel e con la tromba 'd Nosgnor, a calerà giù dal cel, e coj ch'a j'ero mòrt an Crist a arsussiteran për ij prim; peui coj che an tra ‘d nojàutri i saroma an vita, i saroma 'dcò sùbit trasportà ansem a lor su an sle nìvole për ancontré 'l Signor ant l'aria. Parèj i saroma për sèmper con chiel”; Arvelassion 7:17; 4:4; 14:1–5 “... përchè l’Agnel ch’a l’é an sël tròno a-j pasturerà e a-j mnerà a le sorgiss ëd l’eva dla vita, e Nosgnor a-j suvrà tute le lerme da j’euj (...) D’àutri vintequat tròno a lo anvironavo, e setà dzora ‘d coj tròno a j’era vintequatr ansian vestì ‘d bianch e ch’a l’avìo na coron-a an testa (...) Apress ëd lòn i l’hai vëddù l’Agnel ch’a stasìa drit an pé an sla montagna ‘d Sion, e ansem a chiel a-i era sentequarantequatmila përson-e ch’a l’avìo scrit an front …gnun a podìa amprende col càntich-lì a ecession ëd coj sentequarantequatmila ch’a l’ero stàit riscatà da la tèra. Costi-sì a son coj ch’a son nen maciasse con ëd fomne: a son vèrgin. A son ëstàit riscatà d’ an tra j’òm tanme ‘d primissie për Nosgnor e për l’Agnel, e andasendje dapress a l’Agnel përtut ch’as na vël nòm dël Pare ‘d chiel”; Gioann 12:25 “Coj ch'as ambranco a soa vita 'd lor an sla tèra, a la perdran, ma coj ch'a son dispòst a perd-la, a la goerneran për la vita eterna”; 2 Corint 5:2-4 “... A l’é, a l'é sicur ch'i saroma arvestì d'un còrp celestial: i saroma nen dë spìrit sensa còrp. Adess ch' i vivoma an costa tenda, i gëmmoma e i sentoma an sle spale 'n grand fardel. Contut a l'é nen ch'i vorerìo meuire e dësfesse dë sto còrp-sì ch'i na soma arvestì, ma i vorerìo già esse arvestì dij nòstri còrp neuv, parèj che nòstra condission mortal a sia surbìa da la vita inmortal”.
6. Isaìa 55:1, 2, 12 “Cheidun ha-lo sèj? Ch’a ven-a pura e ch’a bèiva - e s’a l’ha pa ‘d sòld ch’a ven-a l’istess. Vnì, a-i é a disposission ëd vin e ‘d làit: tut a l’é a gratis! 2Përchè spende 'd sòld për lòn che a l'é pa 'd pan, vòste sostanse për lòn che av gava pa la fam? Sah, scoteme e mangereve 'd ròbe bon-e e i gustereve 'd piat galup (...) Donca vojàutri i partireve con gòj, i sareve mnà an pas. Le montagne e le colin-e dëdnans a voi a s-cionferan ëd crij ëd gòj e tùit j'erbo dij camp a s-ciopatran le man!”; Gioann 7:37; 6:37 “Se cheidun a l'ha sèj, ch'a ven-a da mi; chi ch'a chërd an mi ch'a bèiva (...) ”; Salm 21:6 Përchè ti ‘t l’has acordaje ‘d benedission eterne; an arseivend-lo a toa presensa it jë daghe na gòj granda”.
7. Salm 40:2 “A l’ha tirame fòra da la tampa dla disperassion, fòra da la pàuta e da la nita anté ch’i fongava; a l’ha fame pianté ij pè an sla tèra frema e a l’ha fàit sicur ij mè pass”.
8. Isaìa 35:3-4 “Deje fòrsa, con costa neuva, a coj ch’a l’han le man ëstrache, ancoragé coj ch’a l’han ij ginoj ch’a tërmolo. Dì a coj ch’a l’han ël cheur tëmros: ‘Esse vajant, avej gnun-a tëmma! Vòst Dé a l’é an camin ch’a riva për fé giustissia, për deje, ai vòstri nemis, la paga ch’a mérito. Chiel medésim a ven për salveve!’”.
9. Ël temp ëd Bunyan.
10. 1 Samuel 12:23 “Da mia banda, peui, ch'i peussa mai chité 'd preghé për vojàutri, përchè parèj i farìa mi ‘n pecà contra 'd Nosgnor! Iv mostrerai 'l bon e drit camin”.
11. 1 Corint 7:29 “Ma iv diso sossì, mè frej, che 'l temp ch’an resta a l’é scursasse. Da adess anans, che coj ch’a l’han na fomna, ch’a sio coma s’a l’avèisso pa”.
12. Ebrèo 12:21 “Col ëspetacol a l’era csì spaventos che Mosè a l’avìa sclamà: ‘I na son sburdì e tut tërmolant’”.