La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 1

←Cantich 8

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 2→

Isaia

La Bìbia piemontèisa - Isaia 01

1

Introdussion

¹Costa-sì a l'é la vision che Isaìa, fieul d’Amos a l’ha avù rësguard a Giuda e a Gerusalem ant ël temp ëd Osia^[1], Iotam^[2], Acas^[3] e Esechia^[4], ij Re ‘d Giuda.

Nosgnor a acusa Israel d’arvira

²Cej, steme a sente! Tèra, dame da ment! Sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor: “Ij fieuj che mi i l’hai tirà sù e guernà, a son arvirasse contra ‘d mi. ³Fin-a 'n beu a conòss sò padron, e un borich a 'rconòss ch’a l’é sò padron ch’a lo guerna. Contut, mè pòpol a 'rconoss pa ch’a l’é mi ch’i lo guerno”. ⁴Òh che nassion ëd pecador ch’a son! A l’é un pòpol carià ‘d colpe. A son ëd gent grama, ëd fieuj corompù! A l’han chità ‘l Sant d’Israel, a l’han viraje la schin-a!

⁵Chërdeve fòrsi che mi iv castierai pa? É-lo ch’i l’eve d’arvireve për sèmper? Vòstra testa a l’é ferìa e vòst cheur a l’é malavi. ⁶Da la testa ai pé i l’eve pì gnente ‘d san: tut vòst còrp a l’é pien ëd lividure, ëd niss e ‘d fërleche anfetà ch’a son mai ëstaite netià, nì bindà, nì pasià con d’euli.

⁷Vòst pais a l’é pien ëd ruin-e e a vòstre sità a l'han daje feu. Dij forësté a ravagio ij vòstri camp fin-a dë 'dnans ai vòstri euj, e a dësbelo tut lòn ch’a vëddo. ⁸La fija 'd Gerusalem a l’é stàita chità coma na bënna 'nt na vigna, coma na ciaborna ant un camp d’angurie apress dl’arcòlt, coma na sità sota assedi. ⁹Se Nosgnor ëd l’Univers a l’avèissa nen lassaje dë scampà, i sarìo stàit ramassà via coma Sòdoma e dëstruvù tanme Gomora^[5].

Ij servissi religios a l'han gnun valor sensa giustissia

¹⁰Sté a sente la paròla ‘d Nosgnor, vojàutri ij cap ëd “Sòdoma”. Sté a sente la lege ëd nòst Dé, ò pòpol ëd “Gomora”. ¹¹“Lòn ch’av fà pensé ch’i veuja tùit ij vòstri sacrifissi?”, a dis Nosgnor. “I n’hai pro ‘d tute vòstre oferte ‘d moton e dl'èivo ëd bestie a l’angrass. I l’hai gnun piasì ‘d vëdde ‘l sangh ëd tòr, e d’agnej, e ‘d boch. ¹²Cand ch’i vnive a rend-me l’adorassion, chi é-lo ch’a l’ha ciamave ‘d passé an parada për mie cort con tute vòstre sirimònie? ¹³Chité ‘d porteme tùit ij vòstri present dësutil; l’incens ëd vòstre oferte am dà la nàusia, ël vòlta-stòmi! I sopòrto pì nen vòstre feste dla lun-a neuva, dl’ann neuv, dij di ‘d saba e dij digiun - a son mach ëd pecà e ‘d ròbe fàusse. Dle vòstre adunanse religiose i n’a veuj pì. ¹⁴Vòstre selebrassion ëd la lun-a neuva e le feste ch'i feve tùti j’agn am fastìdio. Për mi a son mach un pèis, i-j sopòrto pì nen^[6]! ¹⁵Cand ch’i leve le man për preghé, i saro j’euj për nen ch’i l’àbia da vëdd-lo. Bele se më smon-e tante preghiere, i jë scoto pì nen, përché vòstre man a colo dël sangh ëd vìtime nossente.

¹⁶Netieve e purificheve! Gavé vìa vostri pecà da ‘dnans ai mè euj. Chité ‘d fé ‘l mal, ¹⁷Amprende a fé ‘l bin, cudì la giustissia. Giuté coj ch’a son crasà. Dësfende la càusa dj’orfanin. Bàtve për ij drit dle vidoe. ¹⁸Apress, vnì pura e vëddoma chi ch’a l’ha rason”, a dis Nosgnor. “Bele se ij vòstri pecà a fusso ross ëscarlat, i-j rendrai bianch tanme ‘d fiòca. Bele se a fusso ross viv, i-j rendraj bianch tanme ‘d lan-a. ¹⁹S’i më scote, i l’avreve da mangé an bondosità. ²⁰Ma se 'm vire la schin-a e j’arfude d'ësteme a sente, i sareve divorà da la spa dij vòstri nemis. Mi, ël Signor, i l’hai parlà!

Gerusalem, la sità nen fedel

²¹Vardé coma Gerusalem, ch’a na vira a l’era fedel, a l’é dventà na meretriss. Na vòta a l’era la ca dla giustissia e a l’era la residensa ‘d gent onorà; adess, contut, a l’e pien-a ‘d sassin. ²²Na vira i j’ere tanme d’argent pur, adess i seve mach ëd scòrie sensa valor. Na vira i j’ere pur, adess i seve tanme ‘d vin slongà con d’eva.

²³Ij tò governant a son d’arviros, compagn dij làder. A-j piaso ij present e a ciamo ‘d tangent, ma lor a s’arfudo ëd dësfende la càusa dj’orfanin e ‘d batse për ij drit ëd le vidoe. ²⁴A l’é për lòn che Nosgnor, ël Dé dl’Univers, ël Potent d’Israel, a fortiss: ‘Im pijerai l’arvangia dij mè nemis, e ai mè aversari i-j darai la paga ch’a mérito. ²⁵I ausserai mè pugn contra ‘d vojàutri, iv dëslaiverai, i eliminerai da vojàutri tute vòstre scòrie, i gavrai tute vòstre 'mpurità. ²⁶A sarà antlora ch’iv darai torna ‘d bon giùdes e ‘d savi consijé coma ch’i l’avìe na vira. A sarà antlora che Gerusalem a sarà ancora ciamà la Ca dla Giustissia e la Sità Fedel”. ²⁷Sion a sarà ristabilìa da la giustissia, coj ch’as pentisso a saran arviscolà da la giustissia. ²⁸Contut, j’arviros e ij pecador a saran dël tut dëstrovù e coj ch’a bandon-o Nosgnor a dëspariran. ²⁹I l'avreve onta ‘d cand ch’i rendìe l’adorassion a dj’ìdol ant ij bòsch ëd rol; av vërgognereve d’avèj rendù ‘l cult ant ëd verzé dedicà a d’ìdoj. ³⁰I sareve coma ‘n grand erbo con ëd feuje sëcche, coma ‘n giardin sensa d’eva. ³¹Ël pì fòrt an tra ‘d vojàutri a dësparirà coma ‘d paja; soe assion grame a saran la splùa ch’a-j darà feu. A bruseran tuti ansema a soe assion grame e gnun a sarà bon a dëstissé col feu.

Nòte

1. Cfr. 2Re 15:1-7; 2 Crònache 26:1-23.
2. Cfr. 2 Re 15:32-38; 2 Crònache 27:1-9.
3. Cfr. 2 Re 16:1-20; 2 Crònache 28:1-27.
4. Cfr. 2 Re 18:1-20; 21; 2 Crònache 29:1-32:33.
5. Cfr. Genesi 19:24; Roman 9:29.
6. 1:11-14 cfr. Amos 5:21-22.