La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cantich/Cantich 8

La Bìbia piemontèisa - Càntich 8

Càntich

modifiché

Càntich d’anvìa

modifiché

[Chila a chiel:] 1Coma ch’i vorerìa che ti 't fusse mè frel pì cit, bailà da mia mare. Rëscontrànd-te për le stra, i podrìa basete sensa esse criticà da gnun. 2Mi 't porterìa ant la cà ‘d mia mare, cola ch’a l’ha anlevame. It farìa tasté mè vin përfumà e 'l giuss ëd mè pomgranà[1].

3Soa man mancin-a a l'é sota mia testa, e con la drita a m'ambrassa.

[Chila a le fiëtte:] 4Fijëtte 'd Gerusalem, iv në scongiuro: dësvijé pa nòst amor, bustichelo nen anans ëd sò temp.

[Le fiëtte a propòsit ëd chiel e chila:] 5Chi é-la cola fija ch'a riva dal desert ambrassà a sò amor?

[Chila a chiel:] I l'hai dësviate sota 'l pomé, ambelelì andova che toa mare a l'avìa consepite, andova toa genitriss a l’avìa butate al mond.

[Chila a chiel:] 6Bùtme parèj d'un cacèt ëdzora 'd tò cheur, tanme 'n cacèt ansima a tò brass. Përchè l'amor a l'é fòrt parèj dla mòrt, la passion as peul pa arziste coma l’infern[2]. A l'é na spluva anvisca parèj dla lòsna. 7L'eva dël mar gròss a basterìa pa a dëstissé l'amor. Gnanca tùit ij fium a podrìo inondelo. Se cheidun a provèissa a catelo con tute soe richësse, a l'avrìa an cambi mach dëspressi.

[Ij frej ‘d chila:] 8I l’oma na seure ch’a l’é ancora pcita, tròp giovna pr’ avèj d pupe. Còs avrìo-ne nojàutri da fé për chila cora che a-j faran la ronda? 9S’a fussa na muraja ‘d na sità i-j drisserìo ansima 'd tor d'argent. Se a fussa na pòrta, l'arforserìo con tàule 'd pin.

[Chila:] 10I j’ero tanme na muraja, e mie pupe a l’ero tanme le tor ëd na fortëssa. Cand ch'ël mè amà am varda, chiel a resta ancantà da lòn ch’a vëdd.

[Chila a chiel:] 11Salomon a l'ha na bela vigna a Baal-Amon; chiel a l'ha dala an guerna a ‘d vignolant. Mincadun ëd lor a versa mila tòch d'argent për sò frut. 12Ti tente pura ij tò mila séchel d'argent, Salomon, dàjne dosent ai tò vignolant. Përchè mia vigna cita a l'é ambelessì e a l'é tuta për mi.

Epìlogh

modifiché

[Chiel a chila:] 13O ti ch'it ëstaghe ant ël giardin, ij mè amis a sërco dë scoté con atension lòn ch'it dise. Fame sente 'dcò mi [3]toa vos!

14Fà an pressa, òh mè amor! Lest parèj ëd na gasela o na serbiata giovo an sle montagne dle spéssie përfumà.

  1. Ël TM a les tanme pronòm singolar con sufiss ëd la prima përson-a singular dël possessiv: רִמֹּנִי (rimmoni, “mè pomgranà”). Jë LXX a l'han genitiv plural: ῥοῶν μου (hroōn mou, “essensa, licor, nectar, giuss dij mè pomgranà”).
  2. O “ël mond dij mòrt”.
  3. L'imperativ הַשְׁמִיעִינִי (hashmiʿini) a foson-a parèj ëd n'arcesta. Chiel a-j ciama a  soa amà ëd feje sente soa bela vos.