La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 2

La Bìbia piemontèisa - Isaia 02

Ël Regn ëd Nosgnor ch’a vnirà

modifiché

1Costa-sì a l’é na vision che Isaia, fieul d’Amos, a l’ha avù al rësguard ëd Giuda e ‘d Gerusalem. 2Ant ij di darié, ël Mont ëd la Ca ‘d Nosgnor a sarà ël pì àut - ël leu pì d’amportansa dla tera. As alvrà bin ëdzora dj’àutri mont, e ‘d gent da tut ël mond as arvërsrà ansilà për rendje onor a Nosgnor. 3Ëd gent da tute le nassion a vniran e a diran: “Vnì, montoma a la ca ‘d Nosgnor, la ca dël Dé ‘d Giacòb. Ambelelà chiel an mostrerà soe vie, e nojàutri i marceroma an sij sò senté. Përchè la dotrin-a ‘d Nosgnor a seurtirà da Sion, soa paròla a seurtirà da Gerusalem. 4A sarà chiel ël giùdess an tra le nassion, chiel a farà da àrbiter dzora dij pòpoj. Ant la fòrgia a modlaran soe spa për fé dë slòire, e 'd soe lanse a në faran ëd mëssòire[1]. A-i saran pa pì ‘d nassion ch’a ampugneran lë spà contra 'd n’àutra, nì a s’antrenran pa pì a fé la guèra. 5Vnì, vojàutri ij dissendent[2] ëd Giacòb, marcioma al ciàir ëd Nosgnor!

Ël di ‘d Nosgnor

modifiché

6Nosgnor! Ti tl’has chità tò pòpol, ij dissendent ëd Giacòb, përchè ch’a l’han ampinì soa tèra ‘d lor con ëd costumanse orientaj e con dë strion[3] coma ch’a fan ij Filisté. A l’han fàit d’aleanse con ij pagan. 7Ël pais d’Israel a l’é ampinesse d’argent e d’òr, e ij sò tresor a l’han gnun-a fin. Ël pais a l’ha ampinisse ‘d cavaj e ij sò chèr as peudo gnanca conté. 8Ël pais a l’ha ampinisse d’ìdoj, la gent as buta an ginojon dë 'dnans ëd lor, dë 'dnans ëd l’euvra ‘d soe man: a son j’ìdoj che soe man ëd lor a l’han fabricasse. 9A l’é parèj che tùit a son tombà an bas, ch’a son umiliasse - përdónje pa! 10 Rabasteve an mes a le ròche[4], stërmeve sot-tèra da la tëmma dë 'dnans ëd Nosgnor, dë 'dnans a soa afrosa majestà[5]. 11L’orgheuj uman a sarà sbassà, e l’arogansa uman-a a sarà umilià. Mach Nosgnor a sarà esaltà an col di dël giudissi. 12Përchè ‘l Signor dl’Univers a l’avrà sò di ëd vengiansa. Ai superb e j’orgojos chiel a darà ‘l castigh ch’as mérito, e a sbasrà tut lòn ch’a l’era stàit esaltà. 13A sbatrà giù tùit ij séder dël Liban e tute le rol poderose ëd Basan. 14A spianerà tùit ij mont pì àut e tute le colin-e elevà. 15A camperà giù minca àuta tor e minca fortificassion: 16A farà andé a pich ij grand bastiment ëd Tarsis e ij vassej spatussant. 17L’orgheuj ëd l’òm a sarà sbassà e la superbia uman-a a sarà campà ant la póer. Mach Nosgnor a sarà esaltà an col di ‘d giudissi. 18Ëd j’ìdoj a-i resterà pì gnanca l’arcòrd. 19Cand che Nosgnor as alvrà për fé tramblé la tèra ij sò nemis as rabastran ant ij përtus ëd la tèra. Dë 'dnans a la glòria afrosa ‘d soa majestà a së stërmran ant le balme.

20An col di ‘d giudissi, j’ìdoj ch’a l’avìo fasse për rendje l’adorassion a-j camperan vìa; a-j camperan ai giari e a le ratavolòire. 21As ficheran ant ij përtus dle balme e a së stërmeran an tra le ròche artërtajà djë scheuj. Damentre che chiel as alvrà për socrolé la tèra, a sërcran dë scapé da l’ira afrosa ‘d Nosgnor e da la glòria ‘d soa majestà, 22Deje pa fiusa a j’uman: a son tanme ‘d nìvole legere: che ‘d considerassion peul-ne deje?

  1. Cfr. Gioel 3:10.
  2. O “ca”.
  3. O “dë stròlogh”.
  4. Cfr. Arvelassion 6:15.
  5. Cfr. 2 Tessalonicèis 1:9.