La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 14

←Isaìa 12

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 15→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 14

Isaia

14

Ij deportà a ‘rtoneran

¹Ëd sicur Nosgnor a l’avrà compassion dij dissendent ëd Giacòb. J’Israelita a saran ancora ij sò preferì, e a-j farà torné a soa tèra. Dij foresté as giontran a lor, as uniran al pòpol ëd Giacòb. ²D’àutri pòpoj a l’avran soen ëd lor e a-j mneran a sò pais. Ambelelà, ant la tèra ‘d Nosgnor, ëd coj foresté j’Israelita a në faran ij sò servitor. Coj midem ch’a l’avìo faje përzoné a dventran ij sò përzoné e coj ch’a l’avìo crasaje a saran dominà da lor.

Sàtira contra ‘l rè ‘d Babilònia

³Israel, ël dì che Nosgnor at farà arlamé apress ëd tanti patiment e sagrin, apress dla dura s-ciavensa ch’it në ses ëstàit sogetà, ⁴it antoneras costa sàtira contra ‘l rè ‘d Babilònia:

“Vardé coma ‘l craseur a l’é peui finì! A l’ha chità ‘d fé l’arogant! ⁵Nosgnor a l’ha s-ciapà la cavija regal dij malègn, ël baston regal dij dominator, ⁶col ch’a l’avìo dovrà për patlé furios ij pòpoj, ch’a dominava con rabia le nassion e a-j corìa dapress sensa treva. ⁷A la fin la tèra antrega a l’ha ‘d rechie e a s-ciata an crij d’eviva. ⁸Ëdcò j'arsipress e ij séder dël Lìban as arlegreran e a diran: ’A la fin it ses mòrt e pì gnun boscairant a vnirà pì a tajene giù! ⁹Ant ël pais dij mòrt tùit a son già an agitassion e për ti a l’han prontà n’arseiviment. Për ti a son dësvijasse j’ombre dij mòrt, cole ‘d tùit ij potent ëd la tèra; për ti a son aussasse dai sò scagn. ¹⁰Tùit at saluto e at diso: ‘Ëdcò ti ‘t ses dventà débol tanme nojàutri! Ora ‘dcò ti it ses coma nojàutri!”.

¹¹Toa arogansa a l’ha fate fonghé ant ël pais dij mòrt^[1] al son ëd toe arpe. I të stas dëstèis ant un let ëd marseugna e ‘d verm at quato tanme na coèrta.

¹²Coma ch’it ses tombà dal cel, ti, sbërlusanta stéila matinera. Ora it l’has da stetne dëstèis a tèra, ti, ch’it j’ere ‘l conquistador ëd nassion! ¹³Ti ‘t pensave: ‘I montrai fin-a al cel, i butrai bin an àut mè tròno dzora dle stèile ‘d Dé. Im butrai a sté an sël mont anté ch’as riuniss la cort divin-a e i tocrai ‘l cel^[2]. ¹⁴I cavalcrai dzora dle nivole, e i sarai tanme ‘l Dé Pì-Àut”.

¹⁵It ses tombà, contut, ant ël pais dij mòrt; it ses spërfondà fin-a al fond dl’infern^[3]. ¹⁶Coj ch’a l’han vëddute intreie, a l’han beicàte fiss e a l’han dit: ‘É-lo col-li përdabon col ch’a fasìa sopaté la tèra, col ch’a fasìa tërmolé ‘d regn? ¹⁷É-lo col-li përdabon col ch’a cangiava ‘l mond ant un desert, ch’a dësblava ‘d sità e ch’a negava la libertà ai sò përzoné?”. ¹⁸Tùit ij rè dle nassion a ‘rposo con onor, minca un ëd lor an soa tomba. ¹⁹Ma ti, a l’opòst, it ses ëstàit tirà fòra da toa tomba tanme na creja malformà, tanme na caropa scarpisà; at quato ij cadàver dij guerié trapassà da la spa; it ses ëstàit campà an tra coj ch’a l’ero destinà a le pere dla tampa, coma s’it fusse ‘n còrp ëstriplonà. ²⁰Tutun, pa nen drinta la tomba it giontras con lor, përchè ch’it l’has vastà tò pais, it l’has sassinà toa gent midema. Gnun a pronunsierà pì ‘l nòm ëd toa dinastìa criminal. ²¹Për colpa dij pare, pronte ora pr’ ël massacri dij tò fieuj. Ch’as àusso pì nen a conquisté la tèra o pr’ ampinì ‘d sità la surfassa dël mond antregh”.

²²I lo diso mi, ël Signor ëd l'univers: ”Im aussarai contra ‘d Babilònia, i në sterminrai ël nòm e minca na memòria. I dëstruerai tut sò pòpol, comprèisa la dissendensa ch’a pòrta. ²³I cangerai Babilònia ant un pautass, domini d’ariss. Im dësbarasserai ‘d lor coma ch’as ramassa via dë mnis. I lo diso mi, ël Signor ëd l'univers”.

Dërota dj’Assir

²⁴Scoté ‘l giurament ch’a fà ‘l Signor ëd l'univers: “Mi i butrai an efet tut lòn ch’i l’hai deliberà; as compirà tut lòn ch’i l’hai decretà: feve gnun-e ilusion ch’a sìa nen parèj. ²⁵I sfriserai j’Assir drinta ‘l mè pais; i-j scarpiserai an sij mè mont. A l’é parèj che mè pòpol a sarà liberà dal giov, dal pèis ch’a l’han carijaje a còl”. ²⁶Costa-sì a l’é la decision dël Signor ëd l'univers për la tèra antrega; soa man a mnassa tute le nassion. ²⁷Cand che chiel a pija na determinassion, chi podrìa-lo mai rendla veuida? Cand che soa man a mnassa, chi podrìa mai fela artiré^[4]?

Contra ij Filisté

²⁸Cost presagi a l’é dl’ann ch’a l’é mòrtie ‘l rè Acas^[5]. ²⁹“Filisté! Arlegreve pa 'd vëdde s-ciapà ‘l baston ch’av dasìa ‘d barotà, përchè na vìpra a chërserà da la rèis ëd la serp, e sò frut a sarà në scurs^[6]. ³⁰Ai pì pôver a-j saran dàite mie pasture, ij bzognos a trovran na sosta pr’ arposesse, ma i masserai vòstra rèis con la famin-a e i butrai a mòrt tùit ij vòstri dzorvivù. ³¹Crijé e fé ‘d plente, sità fortificà! Filistìa, fondá da la pàu, përchè a ven dal Nord na nìvola ‘d fum, n’armeja an formassion satìa^[7]. ³²Lòn ch’i l’om-ne da rësponde a j’ambassador filisté? Che Nosgnor midem a l’ha fondà Sion, e che ambelelà a treuvo na sosta ij póver ëd soa gent.

Nòte

1. Cfr. Arvelassion 8:10; 9:1.
2. O “an sle colin-e lontan-e ‘d Safon”.
3. 14:13-15 cfr. Maté 11:23; Luca 10:15.
4. 14:24-27 cfr. Isaia 10:5-34; Nahum 1:1-3:19; Sofònia 2:13-15.
5. Cfr. 2 Re 16:20; 2 Crònache 28:27.
6. O “un dragon ch’a vola”.
7. 14:29-31 cfr. Geremia 47:1-7; Esechiel 25:15-17; Gioel 3:4-8; Amos 1:6-8; Sofonia 2:4-7; Sacarìa 9:5-7.