La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Maté/Maté 11

←Maté 10

La Bibia piemontèisa Maté

Maté 12→

La Bìbia piemontèisa - Matè 11

11

¹Cand che Gesù a l'ha finì sti amaestrament-sì ai sò dódes dissépoj, a l'é partiss-ne da col pòst për andé a mostré e a prediché an soe sità 'd lor.

Gesù e Gioann Batista

²Ora, Gioann, che ant la përzon a l'avìa sentì parlé 'd lòn che 'l Crist a fasìa, a l'ha mandaje doi 'd sò dissépoj për dije: ³"Ses-to Col ch'a l’ha da ven-e, o i l’oma da spetene n'àutr?". ⁴E Gesù a-j rëspond: "Andé e fé vòsta relassion a Gioann ëd lòn ch'i l'eve vëddù e sentì: ⁵Ij bòrgno a s-ciàiro, ij sòp a marcio, ij lebros a son mondà, ij ciòrgn a sento, ij mòrt a son arsussità^[1], e l'Evangèli a l'è predicà ai pòver^[2]". ⁶A l'é bonoros col ch'a sarà nen ëscandalisasse 'd mi".

⁷Antramente ch'as n'andasìo, Gesù a l'ha comensà a parlé a la gent ëd Gioann: "Còsa seve-ne andàit a vëdde ant ël desert? Na cana sopatà dal vent? ⁸Ancora, còsa seve-ne andàit a vëdde? N'òm vestì 'd manera spatussanta? Coj ch'a son vestì parèj a son ant ij palass reaj. ⁹Còs' i seve-ne andàit a vëdde? Un profeta? Eh, iv diso, e 'd pì d'un profeta! ¹⁰Sto-sì a l'é col ch’a l’é scrivùne: ‘Vardé, iv mando mè ambassador dë 'dnans a ti ch 'at prontrà la strà^[3]’. ¹¹In vrità iv diso, che fra coj ch'a son nassù da na fomna, a-i é stàine gnun ch'a sia pì grand che Gioann Batista; ma 'l pì cit ant ël Regn ëd Nosgnor, a l'é fin-a pì grand che chiel. ¹²Dal temp ëd Gioann Batista fin-a 'l di d'ancheuj, ël Regn dël cel a l'ha patì violensa e a-i rivran coj ch'a lo ciapo a fòrsa; ¹³përchè tùit ij profeta e la Lege a l'han profetisà fin-a a Gioann^[4]. ¹⁴E s'i veule capila, a l'é col-li l'Elia ch'a dovia ven-e^[5]. ¹⁵Chi ch'a l'ha d'orije për sente, ch'a senta.

¹⁶Ma a chi avrai-ne da paragoné sta generassion-sì? A smija a coj fieuj ch'a stan setà 'n piassa e ch'a crijo l'un a l'àutr: ¹⁷'Për vojàutri i l'oma sonà la fluta e i l'eve nen balà. I l'oma cantà 'd canson da fé pioré e i l'eve nen piorà'. ¹⁸Përché Gioann a l'é vnùit e a l'ha nen ësmangiassà nì sbeivassà, e a diso: 'A l'é 'mposessà da 'n demòni'. ¹⁹A l'é peui vnù 'l Fieul ëd l'Òm ch'a mangia e a bèiv, e a diso: 'Vardé-là 'n mangion e 'n beivon, amis dj'esator dj'impòste e dij pecator'. La sapiensa, nopà, a l'é stàita giustificà da soe euvre^[6]".

Trist a cole sità ch'a veulo nen pentisse

²⁰Anlora Gesù a l'é butasse a arprocé a le sità, andoa ch'a l'avìa fàit motobin ëd miracoj, ma ch'a l'ero nen pentisse. ²¹"Trist a ti Corasin! Trist a ti, Betsaida! Përché s'ij miracoj ch'a son operasse an tra 'd voi a fusso rivà a Tir o a Sidon, lor a sarìo già da temp pentisse con ròbe 'd sach e ant la sënner^[7]. ²²Ma it diso che ant ël Di dël Giudissi a sarà pì tolerabil për Tir e Sidon che për ti! ²³E ti, Cafàrnao, ses-to stàita 'lvà fin-a al cel^[8]? No, ti 't saras campà giù fin-a 'nt l'infern^[9], përché se ij miracoj ch'a son ëstàit fàit an ti, a fusso rivà a Sòdoma^[10], cola sità a sarìa ancora là ant ël di d'ancheuj. ²⁴Ma iv diso che ant ël Di dël Giudissi, a sarà pì tolerabil për la region ëd Sòdoma che për ti^[11]".

L'anvit ëd Gesù

²⁵An col temp là, Gesù a l'ha dit: "It rendo grassie^[12], Pare, Signor dël cel e dla tèra, për lòn ch' it  l'has ëstërmà ste còse da coj ch'as chërdo d' savèj e d'esse 'nteligent e ch'it l'has arvelaje a 'd masnà. ²⁶A l'é parèj, Pare, përchè parèj a l'é piasute^[13]. ²⁷Ël Pare a l'ha dame tute le còse an man^[14]. Gnun a conòss ël Fieul sednò 'l Pare e gnun a conòss ël Pare sednò 'l Fieul e chi 'l Fieul a l'avrà vorsù arvelelo^[15]. ²⁸Vnì da mi tuti vojàutri ch'i seve strach e carià, e mi iv darai l'arpòs. ²⁹Buteve an sël còl mè giov e ampréndve da mi, ch'i son gentil e ùmil ëd cheur, e i trovreve l'arpòs che vòstre ànime an n'han da manca^[16], ³⁰përchè mè giov a l'é belfé ‘d portelo e mè càrich a l'é nen grev".

Nòte

1. Cfr. Isaia 35:5-6.
2. Cfr. Isaia 61:1.
3. Cfr. Malachìa 3:1.
4. Cfr. Luca 16:16.
5. Cfr. Malachìa 4:5; Maté 17:10-13; March 9:11-13.
6. O "dai sò fieuj".
7. Cfr. Isaia 23:1-18; Esechiel 26:1-28:26; Gioel 3:4-8; Amos 1:9-10; Sacarìa 9:2-4.
8. Cfr. Isaia 14:13-15.
9. O "Ades", la destinassion ultima 'd coj ch'a saran nen trovà giust dëdnans a Nosgnor.
10. Cfr. Génesi 19:24-28.
11. Cfr. Maté 10:15; Luca 10:12.
12. O "It làudo".
13. O "përchè costa a l'era toa volontà 'd grassia".
14. O "A l'ha consigname tute le còse", a l'ha butaje sota mia autorità. Cfr. Gioann 3:35.
15. Cfr. Gioann 1:18; 10:15.
16. O "l'arpòs ëd vostre ànime". Cfr. Geremìa 6:16.