La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Colosseis/Colosseis 4

←Colossèis 3

La Bibia piemontèisa Colossèis

1 Tessalonicèis 1→

La Bìbia piemontèisa - Colossèis 4

Colossèis

4

¹Vojàutri, ij padron, traté con giustissia e equità ij vòstri servitor, savend che ‘dcò vojàutri i l’eve 'n padron^[1] an cel^[2].

Arcomandassion a tuti

²Abie ‘d costansa ant la preghiera, vijé an col esercissi con rendiment ëd grassie. ³E preghé ‘dcò për nojàutri, përché Nosgnor an doverta ‘d pòrte a nòstra predicassion për nunsié ‘l misteri dël Crist. A l’é për col misteri-lì che mi i son ëstàit butà an përzon. ⁴Ch’i peuda felo conòsse sèmper ëd pì, përchè i lo stimo n’òbligh^[3].

⁵Comporteve con saviëssa anvers ëd coj ëd fòra ch’a chërdo nen, an profitand dël temp ch’i l’eve a disposission^[4]. ⁶Che vòstre paròle a sio sèmper sensà^[5] e grassiose, përchè i sàpie com i l’eve da rësponde a ognidun.

Conclusion

⁷Tìchico^[6], nòstr frel, ch’a n’é motobin car, sërvent fedel e compagn ëd servissi ant l’euvra ‘d Nosgnor, av darà le neuve ‘d coma ch’a van le còse da nojàutri. ⁸I l’hai mandavlo espress përchè ch’av disa coma nojàutri i stoma e ch’av fasa coragi^[7]. ⁹Con chiel i l’hai mandave ‘dcò Onèsim^[8], un frel fedel ch’i-j vorsoma tant bin, vòst compaisan. Chiel e Tìchico av faran savèj tute le còse d’ansissì. ¹⁰Aristàrch^[9], mè compagn ëd përzon, av manda ij sò salut, e parèj a fà March^[10], ël cusin ëd Bàrnaba: a n’han arcomandane ch’ a-j daghe ‘l bin ëvnù cand ch’a rivrà da vojàutri. ¹¹Av saluta ‘dcò Gesù, col ch’a l’ha lë stranòm ëd Giust. An tra j’israelita, costi-sì a son j’ùnich mè colaborator ant la càusa dël Regn ëd Nosgnor; për mi a son ëstàit ëd granda consolassion. ¹²Av saluta Epafras^[11], sërvent ëd Gesù Crist, ch’a l’é ‘dcò vòst compaisan; chiel a combat sëmpre për vojàutri con soe orassion, an ciamand a Nosgnor ch’av renda fòrt e compì ‘d manera përfeta, fiusos che vojàutri i séguite ‘l volèj antregh ëd Nosgnor. ¹³I peudo rende mi testimoniansa che chiel as sagrin-a për vojàutri coma ‘dcò për ij cristian ëd Laodicea e Ieràpoli.

¹⁴Av manda ij sò salùt Luca^[12], ël médich bin amà, e ‘dcò Déma^[13]. ¹⁵Mandé ij mè salùt ai frej ch’a son a Laodicèa, e a Nimfa, con la cesa ch’as riuniss an soa ca.

¹⁶Cand ch’i l’avreve lesùa costa litra-sì, fé ch’a sìa lesùa ‘dcò ant la cesa ‘d Laodicèa, e vojàutri lese ‘dcò la letra ch’i l’hai mandà a coj ëd Laodicèa.

¹⁷E dije a Archippo^[14]: ‘Compiss con fidelità ‘l ministeri ch’it l’has arseivù da Nosgnor’.

¹⁸Sto-sì a l’é mè salut, ëd Pàul, scrivù con mie man midème. Arcordeve ch'i so ancadnà an përzon. Che la grassia a sìa con vojàutri. Amen!

Nòte

1. O “un Signor”.
2. Cfr. Efesin 6:9.
3. O “a venta ch’i na parlo”.
4. O “riscatand ël temp”, riscaté’l temp, lassé nen ch’a sia sgairà. Cfr. Efesin 5:16.
5. Let. “condie con ëd sal”.
6. Cfr. At 20:4; 2 Timòt 4:12.
7. 4:7-8 cfr. Efesin 6:21-22.
8. Cfr. Filemon 10-12.
9. Cfr. At 19:9; 27:2; Filemon 24.
10. Cfr. At 12:12,25; 13:13; 15:37-39.
11. Cfr. Colossèis 1:7; Filemon 23.
12. Cfr. 2 Timòt 4:11; Filemon 24.
13. Cfr. 2 Timòt 4:10; Filemon 24.
14. Cfr. Filemon 2.