La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Tessaloniceis/1Tessaloniceis 1

1 Tessalonicèis modifiché

1 modifiché

La Bìbia piemontèisa - 1 Tessalonicèis 1

Salut modifiché

1Pàul, Silvan e Timòt, a la cesa dij Tessalonicèis[1] ch’a l’é an comunion[2] con Dé, ël Pare, e con Nosgnor Gesù Crist; grassia e pas a voi!

Ringrassiament modifiché

2Cand ch’i foma mension ëd vojàutri an nòstre orassion, i rendoma sèmper grassie a Nosgnor për tuti vojàutri, 3e dë 'dnans a Dé nòst Pare i arciamoma sèmper a nòstra memòria vòstra fede ativa[3], vòstr amor mai strach[4] e la costansa[5] ‘d vòstra speransa an nòst Signor Gesù Crist. 4Frej e seur, amà da Nosgnor! I savoma che chiel a l’ha vreman sernuve[6] 5përchè nòst Evangeli a l’é spantiasse an tra ‘d vojàutri nen mach con ëd paròle, ma ‘dcò con potensa, përchè lë Spìrit Sant a l’ha dave na përsuasion ancreusa che lòn ch’iv disìo a l’é vera. I seve ‘dcò pro dl’anteressament amorèivol ch’i l’oma avù për vojàutri da coma ch’i soma comportasse cand ch’i j’ero an mes ëd voi. 6I l’eve arseivù la Paròla con la gòj ch’a ven da lë Spìrit Sant malgré ij grand patiment[7] ch’a l’ha compagnala. An ësta manera i seve stàit imitator ëd nojàutri e dël Signor. 7A l’é parèj ch’i seve dventà ‘dcò ‘n model për tùit ij cristian[8] ëd la Macedònia e dl'Acàja, 8da già che, grassie a vojàutri, nen mach la Paròla ‘d Nosgnor a l'é arsonà an Macedònia e 'nt l'Acaja. ma tant a l’é spantiasse la fama ‘d vòstra fede an Nosgnor, ch’a l’é fin-a pì nen necessari che nojàutri i na parlo. 9A son lor midem a conté coma ch'a l’é stàita nòstra vnùa da vojàutri e coma ch’a l’é stàita vòstra conversion da j’ìdoj a Nosgnor për serve ‘l Dé viv e ver.10Pì ‘d lòn, lor a diso ‘d coma ch’i l’eve anvìa dl’artorn[9] dal cel dël Fieul ëd Nosgnor - Gesù, che Dé a l’ha arsussitalo dai mòrt, ch’a l’é col ch’a l’ha liberane da la tëmma dël giudissi[10] ch’a l’ha da rivé.

Nòte modifiché

  1. Cfr. At 17:1.
  2. Let. “...ch’a l’é an Dé…”.
  3. O “l’euvra ‘d vòstra fede”.
  4. O “ël travaj ëd vòstr amor”.
  5. O “passiensa”.
  6. O “ëd vòstra elession”.
  7. Cfr. At 17:5-9.
  8. O “ij chërdent”, “ij fedej”.
  9. O “la vnùa”.
  10. O “da l’ira ‘d Nosgnor”.