La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/At/At 20

←At 19

La Bibia piemontèisa J'At dj'Apòstoj

At 21→

La Bìbia piemontèisa - At 20

J’At dj’apòstoj

20

Pàul an Macedònia e an Grecia

¹Chità ch’a l’é stàit ël tumult, Pàul a l’ha fàit ven-e ij dissépoj për conforteje, a l’é congedass-ne e a l’é partì për andé an Macedònia. ²Damentre ch’a-i era, a l’ha fàit visita ai chërdent ëd cola region e a la fin a l’é rivà an Grecia, ³andoa ch’a l’é staje për tre mèis. Cand ch’as prontava ‘d parte për la Siria, a l’é stàit anformà che ij Giudé a l’avìo montà na congiura për ciapelo e felo meuire; parèj a l’ha decidù d'artorneje për la Macedònia. ⁴A l’han compagnalo Sòpatro dla Beréa, Aristarco e Second ëd Tessalònica, Gaio ‘d Derbe, Timòt, e dòi ëd la provinsa dl’Asia: Tìchico e Tròfimo. ⁵Sti-sì, donca, essend andaje dë 'dnans, a l’han ëspetane a Tròade. ⁶Finì ch’a l’era la festa ‘d Pasca^[1], i l’oma fàit vela da Filippi a la Macedònia e sinch dì pì tard i l’oma giontasse a lor a Tròade, andoa ch’i soma restaje na sman-a.

Pàul a Tròade - Arsurression d’un giovnòt

⁷Ël prim dì dla sman-a - la Duminica - i soma radunasse con ij chërdent dël leugh për partissipé a la Sina ‘d Nosgnor. Pàul, ch’a l’avìa da parte ‘l dì dòp, a-j adressava la paròla dla predicassion, ch’a l’ha durà fin-a a mesaneuit. ⁸A-i era motobin ëd lanterne ant la stansia àuta andoa ch’i j’ero radunasse. ⁹Un giovnòt ch’as ciamava Eutìch a l’era setà an slë scòss ëd la fnestra e a l’era cheuit da la seugn. Dàit che ‘l discors ëd Pàul a tirava për le longhe, a l’é pijaje na ramà ‘d seugn e a l’é tombà giù da la fnestra, ch’a l’era al ters pian, e a l’han trovalo mòrt. ¹⁰Anlora Pàul a l’é calà giù e a l’é chinasse an sù chiel, a l’ha ambrassalo e a l’ha dit: “Gnun-a tëmma, ël giovnòt a l’é viv!”^[2]. ¹¹Peui a son tornà tuti sù, a l’han fàit la Sin-a ‘d Nosgnor e mangià. Pàul a l’ha seguità a parlé ampess fin-a a l’alba e a l’é partì. ¹²Ant ël mentre a l’han ëmnà ‘l giovnòt a ca soa, viv e ch’a stasìa bin, dël che a son restane fòrt solevà.

Pàul a riva a Miléto

¹³Nojàutri i soma andàit a la nav e i l’oma fàit vela për Assos, andoa ch’i dovìo torna ambarcheje Pàul, përchè ch’a l’avìa dine ‘d fé parèj, dàit che chiel a l’avìa vorsù andeje për tèra. ¹⁴Cand ch’i soma artrovasse a Assos, i l’oma pijalo con nojàutri e i soma andàit a Mitilene. ¹⁵Peui, partì da lì ‘l dì apress, i soma rivà a l’autëssa ‘d Chìo; l’indoman i soma rivà a Samo, e essend-se fërmà a Trogile, i soma vnùit ël dì apress a Miléto. ¹⁶Pàul a l’avìa decidù ‘d nen fé sosta a Efeso për nen përde ‘d temp ant la provinsa dl’Asia: an efet a l’avìa pressa d’esse a Gerusalem, se possibil, ant ël dì dla Pancòsta.

Dëscors ëd Pàul ai dirigent dla cesa d’Efeso

¹⁷Da Miléto, Pàul a l’ha mandà a ciamé ij dirigent ëd la cesa d’Efeso ch’a vnèisso a ancontrelo lì. ¹⁸Cand ch’a son rivà, Pàul a l’ha dije:

“I seve ‘d che manera i son comportame con vojàutri fin dal prim dì ch’i son rivà ant la provinsa d’Asia. ¹⁹I l’hai sërvì Nosgnor an tuta umiltà e con motobin ëd lerme, e an mes a le tante tribulassion ch’a son rivame për ij trabucèt ch'a-i vorìo feme tombé dij Giudé. ²⁰I l’hai mai gename ‘d dive ciàir lòn che vojàutri i l’avìe da sente, tant an pùblich che për le ca. ²¹Con insistensa i l’hai predicà, tant ai Giudé che ai grech, dla necessità dla conversion^[3] a Nosgnor e dla fede an Gesù, nòst Signor.

²²Ora, lë Spirit am fà l’òbligh^[4] ch’i vada a Gerusalem e i sai nen lòn ch’a l’ha da riveme ansilì. ²³I sai mach na ròba: an minca sità ch’i son passaje lë Spirit Sant a l’ha avertime ch’a më speto ‘d caden-e e ‘d tribolassion. ⁴Tutun, tut lolì am fà nen cas: l’ùnich valor ch’i dago a mia vita a l’é ‘d podèj compì lòn ch’a l’ha ciamame ‘d fé Gesù^[5], ël Signor, visadì rende testimoniansa a l’Evangeli dla grassia ‘d Nosgnor.

²⁵E ora i sai che gnun ëd vojàutri - ch’i na son passaje an mes an nunsiand ël Regn ëd Nosgnor - am vëdrà pì nen. ²⁶Ëd conseguensa, iv pijo ancheuj da testimòni che mi i n’avrai gnun-a colpa^[6] se cheidun ëd vojàutri as perd. ²⁷I son nen gename ‘d nunsieve tut lòn che Nosgnor a veul ch’i sapie^[7].

²⁸Pijeve donca guarda ‘d voi midem e ‘d tut lë strop che lë Spirit Sant a l’ha fidave përch’ i na sie ij bërgé - col ëstrop a l’é la cesa ‘d Nosgnor, cola che chiel a l’ha catasse con ël sangh ëd sò Fieul^[8]. ²⁹I sai che dòp mia partensa a intreran an mes ëd vojàutri ëd luv feros che dlë strop a na faran ravagi. ³⁰Dë sti luv a na seurtiran fin-a d’an tra vojàutri, ëd gent ch’a spantierà ‘d dotrin-e ‘d perdission mach për tiresse apress ëd dissépoj. ³¹Ëd lòn ësté bin an guardia, an arcordand-ve che durant lë spassi ‘d tre agn, con ëd lerme, mi i l’hai mai chità, neuit e dì, d’esorté minca un ëd vojàutri a cola mira^[9].

³²E adess, car ij mè frej, iv arcomando a Nosgnor e a la paròla ‘d soa grassia, ch’a l’ha na granda fòrsa d’edificassion e ch’a peul dé l’ardità a tuti coj ch’a l’ha santificaje.

³³Ëd gnun i l’hai mai avù d’anvìa ‘d sò argent, ëd sò òr, o ‘d soa vestimenta. ³⁴I seve bin ch’a son ëstàite coste mie man medésime ch’a l’han procurame le còse ch’am m’ero necessarie. Sossì a l’era ‘l cas nen mach për mi, ma ‘dcò për ij mè colaborator^[10]. ³⁵I l’hai sèmper dave n’esempi an tut ch’a venta travajé parèj për nen ëscandalisé coj ch’a son déboj ant la fede. Arcordeve dle paròle ‘d Gesù, ël Signor, ch’a diso che a-i é pì ‘d benedission ant ël dé che ant l’arsèive”.

³⁶Dapress ch’a l’ha dije ste paròle-sì, Pàul a l’é butasse an ginojon e a l’ha pregà ansem a tuti loràutri. ³⁷Anlora tuti a son butasse a pioré e, campand-se al còl ëd Pàul, a lo basavo për deje l’adiù. ³⁸A l’ero dzurtut motobin sagrinà përchè chiel a l’avìa dije ch’a l’avrìo pì nen vëddulo. A la fin a l’han compagnalo a la nav.

Nòte

1. O "dle Frascà", "dij Pan sensa Alvà" (Masòt)"
2. O let. “Soa ànima a l’é an chiel”.
3. Viré le spale al pëccà e ancaminesse decis anvers Nosgnor.
4. O “am gropa”.
5. O “ël ministeri ch’i l’hai arseivù da Gesù”. Cfr. 2 Timòt 4:7.
6. O “i son net dël sangh ëd tuti”.
7. O “tut ël consèj ëd Nosgnor”, o  “tut ël disegn ëd Nosgnor”.    
8. O “con sò sangh”.
9. O “butaje a part”.
10. O “coj ch’a j’ero con mi”.