La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 11

←Luca 10

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Luca 12→

Luca

11

La Bìbia piemontèisa - Luca 11

La preghiera dij dissépoj

¹Na vira Gesù a l’era a butasse a preghé ant un cert leugh. Cand ch’a l’é rivà a la fin, un dij sò dissépoj a l’ha dije: “Signor, mostrene a preghé coma Gioann a l’ha ‘dcò mostraje ai sò dissépoj”. ²Gesù a l’ha dije: “Cand ch’i preghe, dì parèj: “Nòst pare^[1], che tò nòm a sia santificà e che tò regn a ven-a bin tòst^[2]. ³Dane minca di ël pan ch’i n’oma da manca. ⁴Përdon-a ij nòstri pecà, coma ch’i përdonoma tuti coj ch’a l’han pecà contra 'd nojàutri, e lass-ne nen tombé an tentassion^[3]".

⁵Peui a l’ha dije: “Chi sarà-lo col tra ‘d voi ch’a l’ha n’amis ch’a vada da chiel vers la mesaneuit, e ch’a-j disa: ‘Car ël mè amis, imprëst-me 'd pan; ⁶përchè a l’é vnù a troveme n’amis ch’a passava da sì e i l’hai gnente da buteje dë 'dnas da mangé’. ⁷Buté che collì ch’a l’é 'ndrinta a-j rësponda e ch’a-j disa: ‘Sëch-me nen, përchè mia pòrta a l’é già sarà, e con mie masnà i soma già andàit a deurme^[4]; i peuss nen leveme për dete 'd pan’. ⁸Iv diso che bin ch’as levèissa për dèjne përchè ch’a l’é sò amis, pura as levrà për motiv col-lì a lo sëcca, e a-j na darà tant ch’a n’avrà da manca. ⁹A l’é parèj ch’iv diso: Ciamé e av sarà dàit; sërché e i trovreve, tambussé e iv sarà dovert. ¹⁰Përchè chi ch’a ciama a 'rsèiv, chi ch’a serca a treuva e a-j sarà duvert a col ch’a tambussa.  

¹¹Che se na masnà a ciama ‘d pan, sò pare a-j darà-lo salacad na pera? Opura s’a-j ciama ‘d pess da mangé, a-j darà salacad an leu dël pess na serp? ¹²Opura, s’a ciama n’euv, a-j darà-lo salacad në scorpion? ¹³Donca, se vojàutri ch’i seve gram, i seve bin dé ‘d ròbe bon-e a vòstre masnà, tant ëd pì vòst Pare dël cél darà-lo nen lë Spirit Sant a coj ch’a-j lo ciamo?".

Gesù e ‘l prinsi dij demoni

¹⁴Un dì Gesù a l’ha scassà un demòni da n’òm ch’a podìa nen parlé, e a l’é rivà che cand ch' ël demòni a l’é seurtì, l’òm a l’é butasse a parlé, e la gent a l’é restane stupìa. ¹⁵E cheidun ëd lor a l’ha dit: “A l’é për Belsebù, ël prinsi dij demòni, che stossì a l’ha ‘l podèj dë scassé ij demòni^[5]”. ¹⁶Ma d’àutri, për butelo a la preuva, a-j ciamavo ch’a-j mostrèissa un segn miracolos dal cél^[6]. ¹⁷Ma chiel, conossend ij sò pensé ‘d lor, a l’ha dije: “Un regn qualsëssìa ch’a l'àbia dividusse për na guèra sivil, a va a la ruìn-a. Na famija pien-a ‘d ruse a finiss mach për dividse. ¹⁸Vojàutri i dise che mi i scasso ij demòni për ël podèj ëd Belzebù, ma s’a-i é ‘d division ant ël camp ëd Sàtana e ij sò demòni as fan la guera, coma podrìa-lo sò regn dzurvive? ¹⁹Ma s’i scasso ij demòni për ël podèj ëd Satana, lòn ch’a podrìo dì ‘d vòstri esorcista?^[7] Ëdcò lor a scasso 'd demòni, parèj a saran lor ch’av condanran për lòn ch’i l’eve dit^[8]. ²⁰Ma s’i scasso ij demòni për la man^[9] ëd Nosgnor, sossì a veul dì ch’a l’é rivà fin-a a vojàutri ël Regn ëd Nosgnor. ²¹Cand che n’òm fòrt e bin armà a goerna soa ca, soa ròba a l’é sicura. ²²Ma s’a-i na ven n’àutr pì fòrt che chiel e ch’a lo bat, a-j leva l'armadura che chiel a pensava ch'a l'avrìa guernalo, e a-j pòrta vìa tùit ij sò beni coma soa ladrarìa.

²³Col ch’a l’é nen con mi, a l’é contra ‘d mi, e col ch’a travaja nen con mi a travaja an efet contra ‘d mi^[10].

L’artorn dlë spirit maléfich

²⁴Në spirit maléfich, cand ch'a seurt da ant n’òm, as na va ant ël desert sërcand d’arpòs. S’a na trova pa, a dis: “I tornerai a mia ca, da la përson-a ch’i na son seurtje. ²⁵Parèj, a j’artorna e a la trova bin ramassà e soagnà. ²⁶Anlora as na va për pijesse ansema a chiel set d'àutri spirit, pes che chiel, e a j’intro e a stan lì, ëd manera che l’ùltima condission ëd col òm ansilì a l’é pes che la prima.

Coj ch’a son da benedije

²⁷Ora a l’é rivà, damentre ch’a disìa ste còse, che na fomna an tra la gent a àuta vos a l’ha dije: “Che Nosgnor a benedissa toa mare - la pansa ch’a l’ha portate, e cole pupe ch’it l’has pupà!”. ²⁸Ma chiel a l’ha rësponduje: “Ch’a sìo benedì pitòst^[11] coj ch’a scoto la paròla ‘d Nosgnor e ch’a la buto an pràtica^[12]!”.

Ël segn ëd Giòna

²⁹Sicoma la gent as ambaronava, Gesù a l’é butasse a dì: “Sta generassion-sì a l’é grama: am ciama ‘d vëdde un segn miracolos, ma a-j sarà dàit gnun d’àutri segn che col ëd Giòna^[13]. ³⁰Lòn ch’a l’é capitaje a l’é stàit un segn për la gent ëd Ninive, che Nosgnor a l’avìa mandaje. Lòn ch’a càpita al Fieul ëd l’Òm a sarà un segn për costa gent-sì^[14] ch’a l’era staje mandà da Nosgnor. ³¹Ant ël Dì dël Giudissi, la regina dël pais dël sud^[15] as levrà për condané la gent ëd costa generassion-sì, përchè chila a l’era vnùa da l’àutr cap dël mond mach për podèj vëdde la saviëssa ‘d Salomon. Ora a-i é ambelessì cheidun ch’a l’é pì grand che Salomon. ³²Ant ël dì dël giudissi, j’abitant ëd Ninive as levran për condané la gent ëd costa generassion-sì, përchè a la predicassion ëd Giòna lor a l’avìo bin pentisse^[16]. Ora a-i é ambelessì cheidun ch’a l’é pì grand che Giòna.

Arsèive la lus

³³Ora, a-i é gnun ch’a visca na luserna e che peui a la buta ant un leugh ëstërmà o sota ‘n vas. A la buta pitòst an s’un candlé përchè coj ch’a intro ant la ca a vëddo ‘l ciàir ch’a fà^[17].

³⁴Ij tò euj a son tanme na luserna ch’a dà ‘d lus a tò còrp. Se ij tò euj a son bon, ëdcò tò còrp a sarà al ciàir; ma s’a son nen bon^[18], ëdcò tò còrp a sarà ant lë scur. ³⁵Vardé che la lus  ch’i chërde d’avèj a sia nen, an efet, dë scur. ³⁶Përchè se tut tò còrp a l’é anluminà, e gnun canton ch’a-i sìa ant lë scur, anlora toa vita antrega a sarà splendrienta, coma cand ch’a ‘n rifletor a l’anlùmina con soa lus.

D’acuse contra ij cap religios

³⁷Damentre ch’a parlava, un Farisé a l’ha anvitalo a disné a soa ca. Gesù a l’é andaje e a l’é butasse a tàola. ³⁸Ma ‘l Farisé a l’é stupisse che Gesù a l’era nen lavasse le man anans ëd mangé^[19]. ³⁹Ma ‘l Signor a l’ha dije: “Vojàutri ij Farisé i netie la copa e 'l piat mach da fòra e ‘l drinta ‘d vojàutri a l’é pien ëd robarissi e ‘d gramissia. ⁴⁰I seve mach dij fòj! Nosgnor, ch’a l’ha fàit ël fòra, ha-lo pa fàit ëdcò 'l drinta? ⁴¹Netié, donca, ël drinta an fasend ëd limòsne ‘d lòn ch’i l’eve, e anlora tut a sarà purificà përdabon!”.

⁴²Maleur a vojàutri, ij Farisé, përchè i paghe la décima dla menta, dla ruta e d’ògni sòrt d’erbagi, e i lasse da banda la giustissia e l’amor de Nosgnor. Fé pura tute cole ròbe-lì, ma sensa tralassé le pì ‘d pèis^[20]. ⁴³Maleur a vojàutri, ij Farisé, ch’av pias d’ocupé ij prim pòst ant le sinagòghe e che la gent av fasa ‘d riverense ant ij mercà. ⁴⁴Maleur a vojàutri, përchè i seve tanme ‘d tombe stërmà sota la tèra d’un camp: la gent a-i passa ansima e as na rendo nen cont”.

⁴⁵Anlora cheidun dij magister dla Lege a l’ha pijà la paròla e a l’han dije: “Magister, con lòn ch’it dise ti t’ofende 'dcò nojàutri!”. ⁴⁶E Gesù a l’ha dije: “Maleur ëdcò a vojàutri, ij magister ëd la Lege, përchè i carie an sla schin-a dla gent ëd fardèj ch’as peudo nen porté, ma vojàutri coj fardej-lì i-j toche nen gnanca con un dil. ⁴⁷Maleur a voi, ch’i fabriche dij monument funerari ai profeta ch’ij vòstri antich a l’han massaje! ⁴⁸Parèj i mostre ch’i seve d’acòrdi con lòn che loràutri a l’han fàit: ij vòstri antich a l’han massà ij profeta e vojàutri i-j fabriche ‘d monument! ⁴⁹A l’é për lòn che la sapiensa ‘d Nosgnor a l’ha dit: ‘Mi i manderai dij profeta e d’apòstoj e a na mass-ran e a na scass-ran’.

⁵⁰A n’arzulta che costa generassion a sarà ciamaje ‘d rende cont dël sangh ëd tuit ij profeta, col ch’a l’é stàit vërsà fin-a da la fondassion dël mond - ⁵¹dal sangh d’Abel^[21], al sangh ëd Zacarìa^[22], ch’a l’é stàit massà an tra l’autar e ‘l santuari. Éh, iv diso che ‘d sicur lolì costa generassion a l'avrà 'dcò da rend-ne cont. ⁵²Maleur a vojàutri, ij magister ëd la Lege, përchè i porte vìa da la gent la ciav ëd la conossensa. Vojàutri midem i seve nen intraje e i l’eve ampedì che d’àutri a j’intrèisso”.

⁵³Cand che Gesù a stasìa për seurte da lì, ai magister ëd la Lege e ai Farisé a l’é vnuje ‘n gran fot e a l’han comensà a provochelo për sërché ‘d gaveje da la boca 'd ròbe për chiel arzigose ⁵⁴con l’intension ëd feje dì cheicòsa ch’a lo podèissa compërmëtte e, parèj, ëd podèjlo acusé.

Nòte

1. D’àutri manoscrit a gionto: “ch’it ses ai céj”.
2. D’àutri manoscrit a gionto: “toa volontà a sìa fàita an sla tèra coma ch’a l’é fàita al cél”.
3. D’àutri manoscrir a gionto: “ma liberane dal mal”.
4. O “a con con mi ant ël let”.
5. Cfr. Maté 9:34; 10:25.
6. Cfr. Maté 12:38; 16:1; March 8:11.
7. O “ij vòstri fieuj”.
8. O “lor istess a saran vòstri giudes”.
9. Let. “për ël dil”, për la potensa ‘d Nosgnor.
10. O “col ch’ambaron-a nen con mi a sbarda”. Cfr. March 9:40.
11. O “fin-a ‘d pì”.
12. O “ch’a la goerno”.
13. Cfr. Maté 16:4; March 8:12.
14. O “për costa generassion”. Cfr. Giòna 3:4.
15. O “la regina ‘d Saba”. Cfr. 1 Rè 10:1-10; 2 Cronache 12 :1-12.
16. Cfr. Giòna 3:5.
17. Cfr. Maté 5:15; March 4:21; Luca 8:16.
18. O “gram”.
19. Conforma le prescrission sirimoniaj dla tradission
20. Cfr. Levitich 27:30.
21. Cfr. Genesi 4:8.
22. Cfr. 2 Crònache 24:20-21