La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Levitich/Levitich 27

←Levitich 26

La Bibia piemontèisa Levìtich

Numeri 1→

Levìtich

27

La Bìbia piemontèisa - Levitich 27

Ël compiment dij vot

¹Nosgnor a l’ha ancora parlaje a Mosè. A l’ha dije: ²Faje savèj a j’Israelita sossì: Se cheidun a fà ‘l vot ëd consacreje al Signor na përson-a, a podrà dëscambié sò vot con la soma ch’a sarà negossià. ³S’a l’é n’òm da vint a sessant’ agn, la soma a corispondrà a sinquanta sicl d’argent. ⁴S’a l’é na fomna, a sarà ‘d tranta sicl. ⁵Pr’ un giovnòt da sinch a vint agn, la quantità a sarà ‘d des. ⁶Un cit da ‘n mèis a sinch agn a sarà stimà an sinch sicl, s’a l’é na cita, an tre. ⁷Da sessant’ agn anans, l’òm a sarà stimà an quindes sicl; la fomna an des. ⁸Se col ch’a l’ha fàit ël vot a l’é tant pòver ch’a peul nen paghesse la quantità stabilìa, a presentrà al sacerdòt la përson-a oferta e sto-sì a në farà lë stim an considerand ij mojen ëd col ch’a l’ha fàit la promëssa.

⁹Se'l vot a riguarda na bestia, ëd cole che as peulo smon-e an sacrifissi a Nosgnor, qualsëssìa a sia l'animal che a ven ësmonù al Signor: a restrà dël tut consacrà. ¹⁰Col ch’a l’ha fàit ël vot a podrà pa dëscambié la bestia për n’àutra, nì mej nì pes ch’a sia. S’a la dëscambia për n’àutra, tute le doe a restran consacrà al Signor. ¹¹S’a l’ha promëttù ‘d doné na bestia 'mpura, ëd cole ch’as peulo pa smon-e an sacrifissi al Signor, ch’a presenta la bestia al sacerdòt, ¹²e sto-sì a në farà lë stim dël valor ëd la bestia, pì o men-o àut; an tùit ij cas, ël valor ëd la bestia a sarà lòn ch’a stimërà ‘l sacerdòt. ¹³Se ‘l proprietari a veul esercité ‘l drit ëd riscat, a l’avrà da paghé ‘l valor fissà, con la gionta d’un quint an pì ‘d sò valor.

¹⁴Cora che cheidun a consacra soa ca al Signor, ël sacerdòt a farà lë stim. ‘d sò valor conform a la condission ëd la ca. Ël valor ëd la ca a sarà lòn ch’a stabiliss ël sacerdòt. ¹⁵Se col ch’a l’ha consacrà la ca a veul esercité ‘l drit ëd riscat, a l’avrà da paghé ‘l valor fissà, con la gionta d’un quint an pì.

¹⁶Se cheidun a consacra a Nosgnor un camp ëd sò patrimòni, as n’avrà da fesse lë stim scond la quantità ‘d gran ch’as peul archeujne, a rason ëd sinquanta sicl d’argent për minca sentessinquanta chilo d’òrdi. ¹⁷S’a l’ha consacralo da l’ann ëd ël Giubilèo, col-lì a sarà sò valor. ¹⁸S’a lo consacra passà ch’a sia l’ann del Giubilèo, ël sacerdòt a në calcolerà ‘l valor an considerand j’agn ch’a resto fin al Giubilèo ch’a ven. ¹⁹Se col ch’a l’ha consacrà ‘l camp a veul esercité ‘l drit ëd riscat, a l’avrà da paghé ‘l valor fissà con la gionta d’un quint ëd ël pressi dë stim, e ‘l camp a sarà torna ‘l sò. ²⁰Tutun, s’a lo riscata pa e ‘l camp a ven vendù a n’àutr, a podrà pì esercitene sò drit ëd riscat. ²¹ Quand ch’a riva l’ann ëd ël Giubilèo e ‘l camp a resta liber, a sarà consacrà al Signor tanme qualsëssìa dj’àutri camp ch’a-i son consacrà. A rivrà esse ‘n patrimòni sacerdotal. ²²Se cheidun a consacra al Signor un camp catà da chiel, e ch’a fà pa part ëd soa proprietà arditaria, ²³ël sacerdòt a në calcolerà ‘l valor fin-a a l’ann ëd ël Giubilèo. Chi ch’a l’ha catà ‘l camp a pagherà ant l’istess dì la quantità calcolà e a la consacrerà al Signor. ²⁴Tutun, quand ch’a riva l’ann ëd ël Giubilèo, ël camp a passerà a d’esse proprietà dla përson-a ch’a l’avìa vendulo e ch’a lo tnisìa an patrimòni.

²⁵Minca stim a l’ha da esse fàita an sicl d’argent, conform a l’unità ‘d pèis ufissial ëd ël santuari, ch’a l’é ‘d vint ghere. ²⁶Gnun a podrà, contut, consacré al Signor ij primnà dlë strop, ch’a son già ‘d Nosgnor, përchè ij prim-nassù, ch’a sia ‘d cabial gròss o cit, a l’é dël Signor. ²⁷Se ‘l prim nassù a l’é na bestia 'mpura, as la peul riscaté an pagand-ne ‘l pressì fissà dal sacerdòt, con la gionta ‘d na quinta part. Se, contut, a l’é riscatà, ël sacerdòt a la podrà vende al pressi ch’a l’avìa fissà. ²⁸Al opòst, qualsëssìa dij beni ch’a son ëstàit ëd ël tut consacrà al Signor^[1], ch’a sio ‘d përson-e, 'd bestie o dij camp ëd sò patrimòni, a peulo pa esse vendùe ni riscatà, përchè tut lòn ch’a l’é stàit consacrà dël tut al Signor a l’é còsa pì che santa ch’a l’é ‘d përtinensa ùnica dël Signor. ²⁹Nopà, as podrà nen esercité ‘l drit ëd riscat dzora ‘d përson-e ch’a sio consacrà a lë stermini. A l’avran da meuire e gnun-a ecession a podrà esse acetà.

Le décime

³⁰Minca décima dla tèra, visadì le granaje dël teren, dla fruta dj’erbo, a son dël Signor, consacrà a chiel. ³¹Se cheidun a veul esercité ‘l drit ëd dësangagg ëd na part ëd soe décime, a l’avrà da gionteje la quinta part. ³²Minca décima dle bestie cite o gròsse, e visadì che ‘l bërgé a marca^[2], a son consacrà al Signor. ³³La bestia a podrà pa esse dëscambià con n’àutra, mej o pes ch’a sia. S’a në scambia për n’àutra, tut’ e doe a restran consacrà a Nosgnor e a podran nen esse riscatà^[3].

³⁴Costi-sì a son ij comandament che Nosgnor a l’ha dàit a Mosè për j’Israelita an sël mont Sinai.

Nòte

1. Cfr. Nùmeri 18:14.
2. O “che a passa sota 'l baròt pastural dël bërgé”.
3. 27:30-33 Numeri 18:21; Deuteronòmi 14:22-29.