La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Ester/Ester 4

←Ester 3

La Bibia piemontèisa Ester

Ester 5→

La Bìbia piemontèisa - Ester 04

Éster

4

Éster a buta tut a l'arzigh për podèj salvé sò pòpol

¹Istruì tòst ëd lòn ch'a dovìa capité, Mardoché a l'ha strassà soe vestimente an segn ëd deul, e a l'ha pijàit ël sach e la sënner. Peui a l'ha marcià për tuta la sità, ampinendla 'd sò crij ëd magon. ²E a l'é andàit fin-a 'dnans a la Pòrta Real che gnun a la podìa passé vestì mach d'un sach. ³Ant le provinse, daspërtut andova ch'a l'é rivaje l'òrdin e 'l decret real, sòn a l'é stàit, an tra ij Giudé, pa d'àutr se nen ëd deul, digiun, lerme e plente. Vàire person-e a l'avìo për let mach ël sach e la sënner^[1].

⁴Le servente e j'eunuch d'Éster a son ëvnùit a dìjlo, la regin-a a l'é stàita sesìa da l'angossa. Chila a l'ha fàit mandé 'd vestimente^[2] a Mardoché përchè chiel a-j butèissa e a chitèissa sò sach, ma chiel a l'ha arfudaje. ⁵Ciamà anlora Catach^[3], un ëd j'eunuch butà dal ré a sò servissi, Éster a l'ha spedilo an pressa a Mardoché con la mission ëd capì lòn che a-i capitava e 'd ciameje 'l përchè 'd soa manera 'd fé. ⁶Catach a l'é surtì e a l'é vnùss-ne da Mardoché, an sla piassa dë 'dnans ëd la Pòrta Real. ⁷Mardoché a l'ha butalo al corent ëd j'aveniment e, pì ancora, dël dné che Aman a l'avìa smonù 'd versé al Tesor dël rè për lë stermini dij Giudé. ⁸A l'han daje 'dcò na còpia dl'edit dlë stermini, publicà a Susa: chiel a dovìa mostrejla a Éster përchè a fussa anformà. E a l'ha dije a la regin-a d'andé dal rè a ciamé soa compassion e pioré la càusa 'd sò pòpol^[4].

⁹Catach a l'é tornà e a l'ha portaje cost mëssagi a Éster. ¹⁰Chila a l'ha rëspondù, con l'òrdin d'arpete soa paròle a Mardoché: ¹¹"Servidor dël rè e abitant ëd le provinse, tuti a san che për tùit, òm e fomna, chi a dovèissa intré sensa convocassion dal rè fin-a ant ël vestibol ch'a sta pì andrinta, a-i é mach na lege: a deuv meuire, a meno che 'l rè, sporzendje soa cavija real d'òr, a-j fasa la grassia dla vita. E a son tranta di ch'i son pa stàita anvità a avzineme al rè!".

¹²Coste paròle d'Éster a son ëstaite trasmëttùe a Mardoché, ¹³che a soa vira a l'ha rësponduje: "Va pa a pensé, për la rason ch'it ses drinta dël palass, che mach ti an tra ij Giudé it podras esse salvà. ¹⁴A sarà tut ël contrari. Se ti t'anteste a sté ciuto, salute e liberassion a vniran ai Giudé da n'àutra part, e ti e la ca 'd tò pare i meuirereve. Chi ch'a peul savèilo? A peul desse ch'a sia për na situassion përparèj che ti 't ses avzinate al rè^[5]".

¹⁵Éster a l'ha faje dì: ¹⁶"Va a buté ansema tùit ij Giudé 'd Susa. Preghé e fé digiun për mi. Mangé pa e bèive nen për tre di e tre neuit^[6]. Da part mia, con ij mè servent, i osserverai ël midem digiun. Butà parèj, anlora mi i intrerai dal rè e, bele se a l'é nen consentì^[7] e s'i l'hai da meuire, i meurirai^[8]".

¹⁷Mardoché, peui, a l'é artirasse e a l'ha eseguì j'istrussion d'Éster^[9].

Nòte

1. Costa reassion ëd Mardoché e dij Giudé an minca provinsa a son ij segn convensionaj ëd fòrt deuil e dë spavent a l arsèive cola neuva grama (cfr. Génesi 37:29,34; Daniel 9:3; Giòna 3:6). Ij Persian a l'avìo fàit l'istess quand ch'a l'ero stàit batù a la bataja 'd Salamin-a.
2. A peul desse che chila a l'avìa falo për podeje parlé 'd person-a.
3. Cost nòm a peul dì “col bon”, o “corié”.
4. Con lòn Éster a l'arsèiv ël përmess ëd nen stërmè pì nen che chila a l'é na Giudé.
5. Mardoché a fà n'alusion sutila a soa fé che Dé, an soa sovranità providensial, a l'ha ordinà j'aveniment ëd la vita d'Éster pròpi për butela ant la posission andoa Chiel a l'avrìa liberà tùit ij Giudé. Mardoché a chërdìa che 'l Dé sovran a l'avrìa portà d'arlass e liberassion ai Giudé, che Éster a sarìa stàita 'l mojen ëd la liberassion ëd lor, e fin-a che Dé a l'avrìa nen vnù a manch a soa promëssa se Éster a l'avèissa decidù 'd stesne chieta.
6. Un di' 'd digiun a sarìa bastaje, ma tre di a armarco la serietà dla situassion
7. L'antërdita d'Éster a buta torna an evidensa 'l téma dl'ubidiensa, dàit che l'ubidiensa a Mardoché a l'avrìa significà la disubidiensa a la lej.
8. Ël corage e pa na rassegnassion passiva a l'é an evidensa ambelessì.
9. Con convinsion, fede e tëmma, Éster a dà disposission ch'ij Giudé a preghèisso për chila. La preghiera a l'era sèmper compagnà dal digiun (Deuteronòmi 9:9; Giudes 20:26,27; Esdra 8:21-23; 2 Samuel 12:16; Daniel 9:3). Nosgnor a onora la fede dij Giudé che parèj a l'han dimostrà, e a-j salva.