La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuteronomi/Deuteronomi 15

←Deuteronomi 14

La Bibia piemontèisa Deuteronòmi

Deuteronòmi 16→

Deuteronòmi

La Bìbia piemontèisa - Deuteronòmi 15

15

La remission dij débit ant ël sétim ann

¹A la fin dël sétim ann, it faras la remission dij débit. ²It la faras an ësta manera-sì: minca creditor a ‘rmëttrà lòn ch’a l’ha ‘mprëstà a sò pròssim; a lo pretendrà pa pì da sò avzin, l’é a dì da sò frel Israelita, përchè a l’é stàita proclamà: “la remission ëd Nosgnor^[1]”. ³Tutun, it lo podras ancora pretendlo mach dal forësté; ma tut lòn ch’at deuv un tò frel Israelita, it l’has da condonèjlo. ⁴An mes a vojàutri a l’avran pa da essie dij pòver, dagià che ‘l Signor, tò Dé, ëd sicur at benedirà con bondosità ant ël pais ch’at don-a an ardità përchè ‘t në sie padron. ⁵A venta, contut, ch’it ëscote përdabon ël Signor tò Dé e it j’obidisse con diligensa, butand an pràtica tùit ij comandament che ‘ncheuj it dago. ⁶Ël Signor, tò Dé, at benedirà com a l’ha promëttute: it saras ti a pronté d'arzan a motobin ëd nassion e it l’avras pa da manca ‘d ciameje a lor ëd préstit; it saras ti a dominé dzora 'd tante nassion, ma lor at domineran pa.

⁷Cand ant un-a dle borgià dël pais che ‘l Signor, tò Dé, at don-a, a-i è ‘n frel ëbzognos, anduriss pa tò cheur e artira pa toa man da tò frel pì pòver. ⁸Al opòst, dovertje la man e prëstje generos lòn che chiel a n’ha da manca^[2]. ⁹Vard-te ch’a-i sia nen an ti ‘d cola gramissia ch’at pòrta a pensé: “A l’é davzin l’Ann ëd la Remission dij Débit”. Vard-te dal beiché tò frel Israelita con durëssa e ch’it jë daghe gnente. Chiel a crijerìa a Nosgnor contra ‘d ti e ti ‘t l’avrìe fàit un pëccà. ¹⁰It l’has da prësteje sensa esitassion e sensa mala veuja^[3] përchè a l'é për lòn che 'l Signor tò Dé at benedirà an tute toe assion e an tut lòn ch’ it fase. ¹¹An na manera o n’àutra, a-i saran sèmper ëd pòver ant ël pais^[4]. A l’é për lòn ch’it comando ch’it doverte generos toa man ai tò frej israelita ch’a son ëbzognos e pòver an tò pais.

La liberassion dij s-ciav për débit

¹²Se tò frel ebreo, òm o fomna ch’a sia, për débit a l’é vendusse a ti tanme në s-ciav, at servirà për ses agn, ma ant ël sétim ann it l’has da deje andré soa libertà. ¹³Quand ch’it lo lasse lìber da ti, a l’avrà nen da andess-ne a man veuide! ¹⁴Daje, nopà, cheicòsa dël tò strop, da toa èira e da tò tòrcc; faje part ëd la benedission dont ël Signor, tò Dé, a l'ha benedì ti. ¹⁵Arcòrd-te che ti midem it ses ëstàit s-ciav an Egit, e 'l Signor, tò Dé, a l'ha liberate; për lòn d'ancheuj mi 't dago sto comandament. ¹⁶Ma se chiel a dovèissa dite: “I veuj pa andémne da ti”, përch’ a veul bin a ti e a toa famija e a stà bin ansem a ti, ¹⁷antlora ti it ciaperas na lesna, it-j faras un pertuss ant l'orja contra la pòrta, e chiel a sarà tò servent për sèmper: it faras ëdcò përparèj a toa servénta^[5]. ¹⁸Ch'at greva pa ël fàit ëd mandelo lìber da ti, përchè a l'ha servite për ses agn, visadì, ël dopi dël temp d'un mersenari, e 'l Signor, tò Dé, at benedirà an tut lòn ch'it faras^[6].

Ij prim-nà dle bestie

¹⁹Consacra al Signor, tò Dé, tuit ij primnà mas-cc: ch’a nassa da tò strop o an tò cabial, buta nen al travaj ël prim-nassù dla toa vaca e toson-a pa 'l prim-nà 'd toa feja^[7]. ²⁰It podras mangene ti e toa famija, dë 'dnans al Signor, tò Dé, tuit j'agn, ant ël pòst che ël Signor tò Dé a l'avrà sernù. ²¹S’a l'avèissa càiche difet, s’a fùissa sòp, bòrgno, o a l'avèissa d'àutri difet grev, a dovrà pa esse sacrificà al Signor tò Dé. ²²A ventrà mangelo drinta dle muraje 'd toa sità, e a podrà mangelo tant l'ampur coma 'l pur, precis coma 't farìe con la carn ëd la gasela o dël serv. ²³Contut, it në consumeras pa 'l sangh^[8], ma it lo spantieras për tèra coma s’a fussa d'eva.

Nòte

1. שְׁמִטָּה לַיהוָה (shemittah la Adonai).
2. Cfr. Levìtich 25:35.
3. O “sensa che tò cheur a na sia sagrinà”.
4. Cfr. Maté 26:11; March 14:7; Gioann 12:8.
5. La ferìa a l’avìa da esse na testimoniansa che cola përson-a a l’avìa për sèmper arnunsià a soa libertà. A peul desse che l’apòstol Pàul a ‘ntendèissa quicòsa parèj, quand ch’a scrivìa: “Da ora anans, che gnun am daga ‘d fastidi, përchè i pòrto an mè còrp le marche dle ferije ch’a mostro ch’i apartnisso a Gesù Crist” (Gàlat 6:17).
6. 15:12-18 cfr. Levitich 25:39-46.
7. Cfr. Surtìa 13:12.
8. Cfr. Génesi 9:4; Levitich 7:26-17; 17:10-14; 19:26; Deuteronòmi 12:16,23.