La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 23

←Luca 22

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Luca 24→

Luca

La Bìbia piemontpèisa - Luca 23

23

Gesù a l'é mnà 'dnans a Pilàt

¹Anlora tuti coj ch'a j'ero là^[1] a son levasse e a l'han ëmnalo dë 'dnans a Pilàt. ²E a son butasse a acuselo e a disìo: "I l'oma trovà chiel-sì ch'a bolversava nòstra nassion, a 'mpedìa 'd paghé j'impòste a l'imperador^[2] e a pretendìa d'esse chiel ël Crist, un re". ³Anlora Pilàt a l'ha 'nterogalo e a l'ha dije: "Ses-to 'l re dij Giudé?". E chiel a l'ha risponduje: "It lo dise ti" ⁴Anlora Pilàt a l'ha dit ai càp dij sacerdòt e a la furfa: "I trovo gnun-e colpe an cost'òm-sì^[3]". ⁵Ma lor a 'nsistìo e a disìo: "Chiel-lì a 'nsiga 'l pòpol an dotrinand për tuta la Giudea. A l'ha comensà da la Galilea e a l'é rivà fin-a sì".

Gesù a l'é portà dë 'dnans a Eròd

⁶Ora, cand che Pilàt a l'ha sentì lòn, a l'ha ciamà se col òm a fussa 'n Galilé. ⁷Verificà ch'a fasìa part dla giurisdission d'Eròd, a l'ha mandalo da Eròd, che, an coj dì-lì, as trovava 'dcò chiel a Gerusalem. ⁸Cand che Eròd a l'ha vëddù Gesù, a l'é a'rlegrass-ne tant. përché da temp a l’avìa vorsù vëddlo për avèjne sentù parlé e a sperava ‘d vëddlo fé ‘n cheich miràcol. ⁹Anlora Eròd a l'ha 'nterogalo con vàire domande, ma Gesù a-j rispondìa nen. ¹⁰Ambelelà a-i ero 'dcò ij cap dij sacerdòt e jë scriba e a lo acusavo con insistensa. ¹¹Anlora Eròd con ij sò soldà, a l'ha 'nsultalo e a-j fasìo le schergne. Peui avend-lo arvestilo con na vesta spatussanta, Eròd a l'ha mandalo torna da Pilàt. ¹²An col dì-lì Eròd e Pilàt a son fin-a dventà amis, mentre prima 'd lòn a l'ero 'd nemis.

Gesù a l'é portà dë 'dnans a la furfa

¹³Anlora Pilàt a l’ha convocà ij gran sacerdòt, j’àutri cap religios e ‘l pòpol. ¹⁴A l’ha dije: “I l’eve portame cost òm-sì coma un ch’a cissa ‘l pòpol a solevesse. I l’hai falo rësponde dë 'dnans a vojàutri e i l’hai trovà an cost òm gnente ch’i peussa deje la colpa ‘d lòn ch’i dise. ¹⁵A l’istessa conclusion a l’é rivà ‘dcò Eròd ch’a l’ha mandamlo andarera. Për conseguensa, cost òm a l’ha fàit gnente ch’a mérita d’esse condanà a mòrt. ¹⁶Donca, cand ch’i l’avrai falo foaté, i lo lassërai andé”. ¹⁷[...] ¹⁸Anlora tuta la gent a l’é butasse a crijé: “Col òm a l’ha da esse massà! Lass-ne pitòst andé Baraba!”. ¹⁹Baraba a l’era stàit butà an përzon përché a l’avìa organisà ant la sità na sedission e a l’avìa fàit d’amassidi. ²⁰Pilàt a l’ha donca torna parlaje a la gent, përchè a vorìa lassé andé Gesù. ²¹Ma lor a seguitavo a crijé disand: “Butelo an sna cros! Butelo an sna cros!”. ²²E Pilàt a l’ha dije a la gent për la tersa vòta: “Ma che mal ha-lo fàit st’òm-sì? I l’hai trovà nen ch’i podèissa ancolpelo e condanelo a mòrt. Parèj i lo farai foaté e i lo lassërai andé”. ²³Ma lor a insistìo con ëd grand sgari, ciamand che Gesù a fussa butà an cros; e ‘l sò rabel a vnisìa sèmper pì fòrt. ²⁴Anlora Pilàt a l’ha decidù ‘d deje la contenta a la gent, ch’a fussa fàit lòn ch’a ciamavo. ²⁵E a l’ha lassà andé col ch’a l’era stàit butà ‘n përzon për sedission e amassidi e ch’a ciamavo. Peui a l’ha consignajje Gesù, coma ch’a lor a vorìo.

Crosifission ëd Gesù

²⁶Damentre ch’a lo mnavo vìa, a l’han pijà n’òm ch’a vnisìa dai camp. As ciamava Simon e a l’era da Cirene, e a l’han cariaje adòss la cros përchè a la portèissa chiel apress ëd Gesù.

²⁷Ora Gesù a l’era seguità da na gran furfa ‘d pòpol e ‘dcò da vàire fomne ch’as dasìo ‘d bòte an sle stòmi për segn ëd granda aflission e ch’a pioravo. ²⁸Gesù a l’é virasse anvers ëd lor e a l’ha dije: “Fije ‘d Gerusalem, pioré nen për mi, pioré pitòst për vojàutre mideme e pr’ ij vòstri fieuj. ²⁹Përché, vardé: a vniran ij dì ch’as dirà: ‘A son bin fortunà le fomne ch’a son drue e cole ch’a l’han avù gnun-e masnà, e le pupe ch’a l’han nen dàit ël làit!’ ³⁰Anlora as butran a dì a le montagne: ‘Caschene adòss’ e a le colin-e: ‘Sotrene!^[4]’ ³¹Përchè s’a fan cole còse al bòsch verd, còsa sarà-lo fàit al bòsch sech?”.

³²Doi àutri ch’a j’ero ‘d malfator a son ëstàit ëdcò mnà an cola ocasion për feje meuire ansem a Gesù. ³³Cand ch’a son rivà al leugh ch’a-i diso “la Testa ‘d mòrt^[5]”’, a l’han anciodalo ansilì a la cros. Ëdcò ij malfator a son  ëstàit butà ans’ ëd cros: un a soa drita e l’àutr a soa snistra. ³⁴Ma Gesù a disìa: “Pare përdonje, përchè a san nen lòn ch’a fan”. Apress, a son ëspartisse an tra ‘d lor soe vestimente tirandje a sòrt.^[6]  

³⁵E la gent a së tnisìa lì davzin e a vardava, ma ij cap a lo mincionavo disand: “A l’ha salvà dj’àutri, adess ch’as salva chiel midem, se përdabon a l’é ‘l Crist, col che Nosgnor a l’ha sernù!”. ³⁶Ëdcò ij soldà a lo mincionavo e a-j s’avzinavo, sporzendje d’asil da bèive, ³⁷e a disìo: “Se ti ‘t ses ël rè dij Giudé, salv-te da ti istess!”.

³⁸Ora, a j’era dzora ‘d chiel un cartel ëscrit an letre gheche, roman-e e ebràiche, ch’a disìa: “Sto-sì a l’è ‘l rè dij Giudé”.

³⁹E un dij malfator ch’a l’ero pendù a lo ingiuriava disand: “Se ti ‘t ses ël Crist, salv-te da ti midem, e nojàutri con ti. ⁴⁰Ma l’àutr malfator, pijand la paròla, a lo rimprociava fòrt, disandje: “L’has-to gnanca ‘n pò ‘d timor ëd Nosgnor, tì ch’it patisse l’istessa pen-a? ⁴¹A l’é con giusta rason che nojàutri i soma ambelessì, përchè bin i meritoma sti patiment për motiv dël mal ch’i l’oma fàit, ma stossì a l’ha fàit gnente ch’a dovèissa nen fé”. ⁴²Peui a l’ha dit a Gesù: “Gesù, arcòrd-te ‘d mì cand ch’it rivras an tò Regn”. ⁴³E Gesù a l’ha rësponduje: “An vrità^[7] it diso, che bele ancheuj it saras ansem a mi an paradis”.

Mòrt ëd Gesù

⁴⁴A l’era scasi mesdì cand ch’a l’é spantiasse për tuta la tèra na granda scurità ch’a l’é durà fin-a a tre bòt dël dòp-mesdì. ⁴⁵Ël sol a l’é scurisse e 'l ridò^[8] dël templi a l’é s-ciancasse për mes^[9]. ⁴⁶Anlora Gesù a l’ha crijà con tuta la fòrsa: “Pare, i armëtto mè spirit an toe man!”, e avend dit lòn a l’é spirà^[10].

⁴⁷Ora, cand che l’ufissial roman^[11] a l’ha vëddù lòn ch’a l’era rivà, a l’ha dàit glòria a Nosgnor disand: “A l’é pròpi vera che st’òm-sì a l’era nossent^[12]”. ⁴⁸Tuta la gent ch’a j’era radunasse për vëdde col ëspetàcol, an vedand le còse ch’a l’ero rivà, as na tornavo dasendse ‘d bòt an slë stòmi. ⁴⁹E tuti coj ëd soa conossensa, e le fomne ch’a l’avìo seguitalo da la Galilea, a së tnisìo lontan, vardand lòn ch’a-i rivava^[13].

Sepoltura ‘d Gesù

⁵⁰Ora, a-i era n’òm bon e giust ch’as ciamava Giusèp. A l’era ‘n consijé^[14] dël Sinedri. ⁵¹Chiel a l’avìa nen consentì con la decision e j’assion dj’àutri ij sò colega. A l’era da Arimatèa, sità giudèa, e ‘dcò chiel a sperava ch’ ël Regn ëd Nosgnor a rivèissa tòst. ⁵²Parèj a l’é andàit ëd përsona a trové Pilàt, e a l’ha ciamaje ‘d podèj arlevé ‘l còrp ëd Gesù. ⁵³Cand ch’a l’ha avune la licensa, a l’ha calalo giù dla cros e a l’ha anvlopalo ant un linseul, peui a l’ha butalo ant na tomba^[15] tajà ant ël ròch, anté che gnun a l’era ancora stàit butà. ⁵⁴Ora, sossì a s'è fasse la sèira dël vënner, ël dì dla preparassion, dàit che ‘l dì dël Saba a andasìa a prinsipié.

⁵⁵Le fomne ch’a l’avìo compagnà Gesù da la Galilèa a l’han seguità Giusèp fin-a ansilà, e a l’han vëddù la tomba anté ch’a l’avìo butaje andrinta ‘l còrp ëd Gesù. ⁵⁶Peui, tornass-ne vìa, a l’han prontà dj’euli aromàtich e ‘d përfum për onze sò còrp. Durant ël dì ‘d Saba, nopà, loràutre a l’han osservà l’arpòs che la Lege a comanda^[16].

Nòte

1. O "tuta l'assemblea", "tut ël grop ëd lor".
2. Let. "a César".
3. "I trovo gnun-e rason për acusé cost'òm".
4. Cfr. Osea 10:8; Arvelassion 6:16.
5. O “ël crani”, “Calvari”.
6. Cfr. Salm 22:18.
7. O "amen".
8. O “tenda”.
9. Cfr. Surtìa 26:31-33.
10. Cfr. Salm 31:5.
11. O “ël centurion”.
12. O “giust”.
13. Cfr. Luca 8:2-3.
14. O “member”.
15. O “sepolcr”.
16. Cfr. Surtìa 20:10; Deuteronomi 5:14.