La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 24

←Luca 23

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Gioann 1→

Luca

La Bìbia piemontèisa - Luca 24

24

L'arsurression

¹Ël prim di dla sman-a, a la matin bonora, le fomne a son andàite a la tomba^[1], an portand le spessie aromàtiche^[2] ch’a l’avìo prontà për onze 'l còrp ëd Gesù. ²E a l’han trovà la pera robatà^[3] davzin a la tomba. ³E aprèss essie intrà, a l’han nen trovà là ‘l còrp dël Signor Gesù. ⁴Ora a l'é rivà che, antramentre ch'a savìo nen còsa pensé ‘d lòn, a l'improvista a son ancòrzusse ch'a-i ero davzin ëd lor dòi òm con ëd vestimente ch'a sbërlusavo 'd lus. ⁵Le fomne a son restà d'autut ësburdìe e a l'han bassà la testa fin-a tèra^[4], e coj-lì a l'han dije: "Përchè i serche antrames dij mòrt col ch'a l'é viv? ⁶A l'é nen sì, ma a l'é arsussità! Arcordeve 'd lòn ch'a l'ha dive cand che chiel a l'era ancor an Galilea, ⁷visadì che 'l Fieul ëd l'òm a fussa consignà an man ai pecador, ch'a fussa butà 'n cros e ch’arsusitèissa ‘l ters di”. ⁸Anlora le fomne a son arcordasse 'd cole paròle^[5]. ⁹Peui, tornà da la tomba, a l'han nunsià tute ste còse a j'óndes e a tuti j'àutri. ¹⁰A l'ero Maria ‘d Magdala, Gioana, Maria ‘d Giaco, e j'àutre ch'a l'ero ansem a lor, ch'a l'han contalo a j'apòstoj. ¹¹Le paròle dë ste fomne a jë smijavo ‘d ròbe sensa sens, dij seugn, e a l’han nen chërduje, ¹²Pero, nopà, a l'é aussasse e a l'é corù a la tomba. A l'é chinasse për vardé, ma a l'ha mach veddù le binde 'd lin. Peui a l'é tornass-ne a ca, tut antërdoà për lòn ch'a l'era rivà.

Gesù a marcia an sla strà ch'a va a Èmmaus

¹³Ora, an col midem di, dòi ëd lor^[6] a l'ero 'n marcia për na borgià 'd nòm Èmmaus ch'a l'era anviron óndes chilométer da Gerusalem, ¹⁴A discorìo an tra 'd lor ëd tut lòn ch'a l'era capità an coj di lì. ¹⁵Antramentre che lor a dëscorìo e a fasìo 'd dëscussion, Gesù an përson-a a l'é avzinasse e a l'ha comensà a feje companìa për la stra, ¹⁶ma ij sò euj ëd lor a l'ero nen a la portà d'arconòss-lo^[7]. ¹⁷E chiel a l'ha dije: "Còsa a son-ne sti dëscors-sì ch'i ten-e an tra ‘d vojàutri antramentre ch’i marce?". Anlora ij dòi a son fërmasse con la tristëssa scrita 'n facia. ¹⁸Un ëd lor, ch'as ciamava Clèopa, a l'ha rëspondù e a l'ha dije: "Ses-to l'ùnich forësté an ësti di-sì a Gerusalem ch'a sà nen lòn ch'a l'é capitaie?". ¹⁹E chiel a l'ha dije: "Còsa?". A l'han responduje: "Tut lòn ch'a rësguarda Gesù ëd Nasaret, ch'a l'era ‘n profeta, potent ant j'euvre e 'nt le paròle dë 'dnans a Nosgnor e a tut ël pòpol; ²⁰e coma che ij nòstri sacerdòt prinsipaj e cap a l'han consëgnalo për felo condané a mòrt e a l'han falo meuire an s' na cros. ²¹Nojàutri i speravo ch'a fussa chiel ch’a l’avrìa liberà Israel, ma con tut lòn, a son già passaie tre di da cand ste còse a son capità. ²²E peui, chèich fomne dle nòstre, a l'han motobin sburdine: a son andàite la matin a la tomba, ²³a l’han pì nen trovaie sò còrp e a son ëvnùe a conté-ne d'avèj avù na vision d'àngej ch'a disìo che chiel a l'é viv. ²⁴E cheidun dij nòstri a son andàit a la tomba e a l'han trovà pròpi coma a l'avio dije le fomne, ma chiel a l'han nen vëddulo". ²⁵Anlora a l'ha dije: " Che 'd gent ëstupida ch’i seve!^[8] Coma ch'i seve meusi 'd cheur ant ël chërde a la paròla dij profeta! ²⁶Ventava nen che 'l Crist a soportèissa tuti coj patiment-là për intré an soa glòria?". ²⁷Peui, an comensand da Mosè e an seguitand con tùit ij profeta, a l'ha dëspiegaje an tute le Scriture lòn ch'a fasìa d'arferiment a chiel. ²⁸E cand ch'a son ëstàit davzin a la borgià andoa ch'a 'ndasìo, chiel a l'ha fàit coma s'a dovèissa andé pì anans. ²⁹Ma lor a l'han dije con ansistensa: "Resta con noi, përché as avzin-a la sèira e 'l di a l'é press a la fin". Chiel, donca, a l'é intrà 'nt la borgià e a l'é restà con lor. ³⁰Anlora a l'é rivà che antramentre ch'a l'era a tàula con lor, a l'ha pijà 'l pan, a l'ha benedilo, a l'ha sfrisalo a tòch e a l'ha dane 'n pòch a pr'un. ³¹A l'é stàit pròpi an col moment-lì che j'euj dij dissépoj a son dovertasse e a l'han arconossulo, ma chiel a l'é dësparì da dë 'dnans a lor. ³²E lor a l'han dit un con l'àutr: "I sentìo nen coma 'n feu an nòstr cheur antramentre che chiel an parlava për la stra e an dëspiegava le Scriture?". ³³Anlora a son sùbit aussasse e a son tornà a Gerusalem, andoa ch'a l'han trova j'óndes radunà, ansema j'àutri ch'a l'ero con lor. ³⁴Tùit a-j disìo: " Ël Signor a l'é arsussità për dabon e a l'é fasse vëdde a Simon". ³⁵Lor, peui, a l'han contaje lòn ch'a l'era rivà 'dcò a lor për la stra e coma ch'a l'avìo arconossulo cand che chiel a l'avìa sfrisà 'l pan a tòchetin.

L'ùltima aparission ëd Gesù

³⁶Coma ch'a parlavo dë ste còse, Gesù 'n përson-a a l'é presentasse antrames ëd lor e a l'ha dije: "Che la pas a sia con voi!". ³⁷Ma lor, ësburdì e spaventà, a chërdìo 'd vëdde na carcaveja. ³⁸E a l'ha dije: "Përchè i seve sburdì? E përché son-ne montà 'd dubi 'nt ij vòsti cheur? ³⁹Vardé mie man e ij mè pé: i son pròpe mi! Tocheme e vardé bin: përché na carcaveja a l'ha nen ëd carn e d'òss come i vëdde che mi i l'hai^[9]. ⁴⁰E an disend lòn a jë smonìa soe man e ij sò pé. ⁴¹Ma sicoma che për la gòj a chërdìo ancora nen e ch'a l'ero tant ësbërlondì, a l'ha dije: "I l'eve sì cheicòsa da mangé?". ⁴²E a l'han sporzuje 'n tòch ëd pess rustì. ⁴³Chiel a l'ha pijalo e l'ha mangialo dë 'dnans ëd lor.

Ël mandà final ëd Gesù

⁴⁴Peui a l'ha dije: "Coste a son le paròle ch'iv disìo cand ch'i ero ancora con vojàutri: a ventava che tut lòn ch'a l'é scrit ëd mi 'nt la Lege 'd Mosé, ant ij Profeta e ij Salm a fussa compì". ⁴⁵Anlora a l'ha duvertaje la ment^[10] a l'inteligensa^[11] dle Scriture. ⁴⁶e a l'ha dije: "Parèj a resta scrit: ël Crist a patièissa e ch'a arsussitèissa dai mòrt ël ters dì, ⁴⁷e ch'as predichèissa a sò nom la conversion a tute le gent e 'l përdon dij pecà, an ancaminand da Gerusalem. ⁴⁸Vojàutri i seve ij testimòni 'd cole ròbe. ⁴⁹Vardé: i son an camin ëd mandé an sù vojàutri lòn che mé Pare a l'ha promëttù. Ma vojàutri resté an sità fin-a ch'i sìe arvestì dla potensa da l'àut".

La partensa 'd Gesù

⁵⁰Apress ëd lòn Gesù a l'ha mnaje fòra vers Betania e, an aussand le man al cel, a l'ha benedìje. ⁵¹Antramentre ch'a-j benedìa, as s’é slontanasse^[12] da lor e a l'é stàit alvà al cel^[13]. ⁵²E lor, apress avèjlo adorà, a son tornass-ne a Gerusalem con na gran letissia. ⁵³E a stasìo sèmper ant ël templi an benedisend Nosgnor.

Nòte

1. O "sepolcr".
2. Spessie aromàtiche ò përfomà ch'a servìo për onze 'l còrp (mort) ëd Gesù, coma ch'as fasìa antlora.
3. O "anrolà".
4. Na pòsa ëd rispet e dë tëmma anvers n'aparission divin-a.
5. Cfr. Luca 9:22; Maté 16:21; 17:22-23; 20:18,19; March 8:31; 9:31; 10:33-34; Luca 9:22; 18:31-33.
6. Visadì: doi dissépoj ëd Gesù.
7. O "a l'ero artenù, ëd manera ch'a lo arconossìo nen".
8. Tard ëd comprendònio, ch'a capiss nen.
9. Cfr. At 1:4.
10. O: "l'ëspìrit".
11. O "Për comprende".
12. O: "separasse".
13. Cfr. At 1:9-11.