La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 22

←Salm 21

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 23→

La Bìbia piemontèisa - Salm 022

Ij Salm

22. Mè Dé, mè Dé, përchè l'has-to chitame?

L’autor a 'nvòca Nosgnor ch’a lo lìbera dai sò nemis mortaj ch’a l’han ansercialo e ch’a mnasso soa vita. A l’ha fiusa che Nosgnor a antërvnirà, a fà vot ëd ringrassié Nosgnor an pùblich për sò agiùt e a l’ha na granda aspetativa dël temp che tùit a arconosseran la grandëssa ‘d Nosgnor e a-j rendran l’adorassion.

¹Për ël magìster dël còro. Un Salm ëd David, da cantesse scond ël ton ëd “Cerva al calé dël sol”. Mè Dé, mè Dé, përchè l'has-to chitame^[1]? Përchè it të staghe tant da leugn da mi cand che mi i gëmmo e i ciamo d’agiut? ²Mè Dé, i crijo cand ch'a lé di, e ti ‘t rësponde nen; i crijo cand ch'a l'é neuit e i treuvo gnun arlass. ³Pura, ti ‘t ses sant e it l’has për tròno le làude d’Israel!

⁴Nòstri antich as confidavo an ti, e ti ‘t l’has liberaje. ⁵At anvocavo e a l’ero salvà, an ti a confidavo e mai a son ëstane delus. ⁶Mi, contut, i son un verm, e pa n’òm. La gent am fà dë sbefie e tùit am mepriso! ⁷Tuti coj ch’am vëddo am rijo dapress; a më schergno e a sopato la testa^[2]. A diso: ⁸“É-lo sto-sì col ch’as confidava an Nosgnor^[3]? Ch’a lo salva, anlora! Se Nosgnor a-j veul tant bin, ch’a lo libera, donca!”.

⁹Pura it ses ti ch’it l’has fame seurte sicur da la pansa ‘d mia mare e ch’it l’has ëmname a avèj fiusa ‘d ti com a le pupe ‘d mia mare. ¹⁰Cand che mi i son nà, i son ëstàit campà 'nt ij tò brass. Ti ‘t ses ëstàit mè Dé fin-a dal moment ch’i son nassù.

¹¹Slontan-te nen da mi, përchè ch’i son an perìcol e i l’hai gnun ch’am giuta. ¹²Ij mè nemis a më stan tut d’antòrn, tanme në strop ëd tòr; ëd tòr feros ëd Basan a l’han pijame an mes. ¹³Tanme ‘d leon, a l’han doertà soa gola contra ‘d mi. A breugio e a pianto ij dent an soa pijàita.

¹⁴Mia vita a së sversa tanme d’eva, e tuit ij mè òss a son dësloà. Mè cheur a l’é tanme ‘d sira ch’a së slingua drinta 'd mè stòmi. ¹⁵Mia boca a l’é sëccasse tanme ‘d crèja brusà dal sol. Mia lenga a l’é tacasse a la vòlta ‘d mia boca. It l’has fame cogé 'nt la póer e it l’has considerame coma mòrt. ¹⁶Ij mè nemis a l’han anserciame tanme ‘n trop ëd can; a l’ha sircondame na màniga ‘d malfator. A l’han forame le man e ij pé. ¹⁷I peudo conté tuit ij mè oss. Ij mè nemis am bèico e a në argiojìsso. ¹⁸A së spartisso mie vestimente e as gieugo ai dà mia ròba^[4]. ¹⁹Nosgnor! Slontan-te nen! Ti ‘t ses mia fòrsa. Ven an pressa a giuteme! ²⁰Libera mia vita da la spa, risparmia mia vita pressiosa da sti can. ²¹Salv-me da la gola dël leon e dai còrn dë sti bovin servaj.

²²I nunsiarai Tò nòm ai mè frej, an mes a la radunansa ‘d Tò pòpol it laudrai. ²³Fedej ëd Nosgnor: laudelo! Fieuj ëd Giacòb, glorifichelo! Fieuj d’Israel, reverensielo! ²⁴Përchè Nosgnor a l’ha pa voltasse da l’àutra banda dë 'dnans al bzognos, nì a l’ha meprisà ij sò patiment. A l’ha nen voltaje le spale, ma a l’ha bin ëscotà ij sò crij d’agiut.

²⁵Dë 'dnans a tuta la radunansa ‘d Tò pòpol it laudrai. I compirai tùit ij mè vot a la presensa ‘d coj ch’at rendo l’adorassion. ²⁶Ij pòver a l’avran da mangé e a në saran sodisfàit. Tuti coj ch’a sërco Nosgnor a lo laudran. Ij sò cheur as arlegreran con na gòj sensa fin. ²⁷La tèra antrega arconosrà Nosgnor e a tornerà a chiel; tute le famije dle nassion as prostërneran dë 'dnans a chiel, ²⁸Përchè ‘l podèj regal a l’é ‘d chiel. Nosgnor a governa le nassion.

²⁹Che jë sgnor ëd la tèra a faso festa e ch’a-j rendo onor. Anchineve dë 'dnans a Chiel, vojàutri tuit ij mortaj, tuti vojàutri che vòstra fin a sarà la póer.

³⁰Ëdcò nòstri fieuj a lo serviran. Le generassion ëd l’avnì a sentiran parlé dij prodis che Nosgnor a fà. ³¹Soe assion ëd giustissia a saran contà a coj ch’a son ancora nen nassù. A sentiran ëd tut lòn che Nosgnor a l’ha fàit.

Nòte

1. Cfr. Maté 27:46; March 15:34.
2. Cfr. Maté 27:39; March 15:29; Luca 23:35.
3. Cfr. Maté 27:43.
4. Cfr. Maté 27:35; March 15:24; Luca 23:34; Gioann 19:24.