La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 31

←Salm 30

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 32→

Ij Salm

La Bìbia piemontèisa - Salm 031

31. Nosgnor! I l’hai trovà na sosta an ti!

Ël poeta, pien ëd fiusa, a sùplica Nosgnor ch’a lo goerna. A-i é dj’inimis ch’a lo mnasso e fin-a ij sò amis a l’han chitalo. Chiel, nopà, a dis che l’arvangia a l’é mach ant le man ëd Nosgnor. Ant ij vers 19-24, ch’a son forse stàit ëscrit pì tard, cand che Nosgnor a l’ha an efet rësponduje, ël poeta a ringrassia Nosgnor ch’a l’ha delivralo.

¹Për ël magìster ëd mùsica. Salm ëd David. Nosgnor! I l’hai trovà na sosta an ti! Lass-me mai confonde! Delivr-me: cola-lì a sarà toa arvangia! ²Scotme! Delivr-me an pressa! Sie ti mè protetor e arpàr, na fortëssa andoa ch’i peussa sté sicur! ³Ti’t ses mia rocafòrt e fortëssa! Delivr-me e compagn-me: toa arputassion a l’é an dëscussion^[1]! ⁴Tirme fòra da la rèj ch’a l’avìo stërmà për ciapeme, përché ti’t ses mia fòrsa.

⁵An toe man i dago an goerna mia vita. ti t'am delivrëras, Nosgnor, përché ti‘t ses un Dé fidel! ⁶I l’hai an ghignon coj ch’as buto an gënojon dë 'dnans a dij buracio^[2] veuid e busios; da mia part, i l’hai fiusa mach an Nosgnor. ⁷Anlora mi i saraj content e im argiojiraj ëd toa fidelità përchè ti‘t ses nen andiferent ai mè sagrin: ti’t conòsse mia aflission. ⁸ti t’ëm consignëras pa ant le man dij mè nemis, ma i t'ëm faras ësté ferm con ij pé bin piantà an sla pian-a.

⁹Àbie pietà ‘d mi, përchè i son sagrinà! Ij mè euj a son dventà gonfi për ij patiment. I l’hai perdù le fòrse. ¹⁰Mia vita a va a la fin ant ël dolor e ij mè agn ant ij lament. ¹¹Për motiv ëd tùit ij nemis ch’i l’hai, la gent am dëspressia; ij mè vzin a son dësconcertà dij mè patiment; coj ch’am conòsso a l’han fin-a sgiaj ëd mia condission; coj ch’am vëddo për la stra a viro ‘l canton e a fan visa ‘d nen.

¹²Tùit a l’han dësmentiame coma ch’as dësmentio coj ch’a son mòrt. Mi i son dventà dësùtil coma ‘n vas s-ciapà. ¹³I l’hai bin sentù lòn che fin-a tròpi a diso, le neuve afrose ch’a ven-o da tute le bande. A fan dij complòt contra 'd mi, a së studio mach coma feme fòra.

¹⁴Malgré tut, i l’hai fiusa an ti, Nosgnor! I fortìsso: it ses ti mè Dé! ¹⁵It ses ti ch’it fisse ij termo ‘d mè destin. Delivr-me da la potensa dij mè nemis e da coj ch’am dan a còl^[3]. ¹⁶Sorid a^[4] tò sërvent! Delivr-me për motiv ëd toa fidelità!

¹⁷Nosgnor! Ch’i sia pa nen umilià, përchè it anvòco! Ch’a sia umilià la gent grama! Che a s’ancamino chiet a la tomba! ¹⁸Che ij sò làver busios a stago mach ciuto, coj làver ch’a sbefio la përson-a onesta con arogansa e dëspressi.

¹⁹A-i é 'd bondosità grande an toe benedission, cole ch’it goerne për coj ch’at van dapress con fidelità^[5]. A coj ch’as arfugio an ti, it i-j në daghe bondos dë 'dnans a tuti. ²⁰Ti të stërme ij tò fidèj ansem a ti, andoa che lor a son guernà da j’atach. Ti't jë scondes ant n’arpar da j’atach ëd la malaciàciara.

²¹Nosgnor a mérita minca na làuda, përchè chiel a l’ha dàme la ciàira evidensa ‘d soa maravijosa fidelità cand ch’i j’era anvironà^[6] dai mè nemis. ²²I l’avìa dit tròp an pressa: “I son ëstàit tajà fòra da toa presensa”, ma ti‘t l’has ëscotà mia anvocassion ëd misericòrdia, cand ch’i l’avìa bramà tò agiùt.

²³Veuje bin a Nosgnor, vojàutri ch’i-j vade dapress con fidelità! Chiel a goerna coj ch’a son onest e giust^[7], ma a coj ch’as compòrto con arogansa, chiel a-j dà tuta la paga ch’as mérito^[8].

²⁴Sìe fòrt e pien ëd fiusa, vojàutri ch’i spete l’antërvension ëd Nosgnor.

Nòte

1. O “për amor ëd tò nom”.
2. O “ìdol”.
3. O “apress”, “persèguito”.
4. O “Fa lusé tò visagi”.
5. O “Coj ch’a l’han tëmma ‘d ti”.
6. O “Ch’a sìa benedì Nosgnor”.
7. O “ch’a l’han antëgrità”. [A l’é segnà ant ij dissionari ëdcò integrità, ma intero as dis “antregh”, integrale as dis “antëgral” e donca la version pì alinià con j’àutre a sarìa “antëgrità”].
8. O “a lo castiga con severità”.