La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 32

←Salm 31

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 33→

La Bìbia piemontèisa - Salm 032

Ij Salm

32. Vardé la gòj ëd coj ch’a l’é staje përdonà la dzubidiensa

Ël Salmista a ‘rciama a la ment vàire che sò cheur a patija anans ch’a fussa dispòst a confessé ij sò pecà; peuj a fortiss coma ch’a l’é granda la gòj ëd vëdse përdonà ij pecà da Nosgnor. Parèj a cissa la gent a d’esse nen teston e d’avèj pa tëmma d’avzinesse a Nosgnor mentre ch’a l’é ‘ncora doverta la pòrta ‘d soa misericòrdia, përché chiel a l’é bin dispòst anvers ëd tuti coj ch’as pentisso dij sò pecà. J’àutri a l’avran mach da argretesse d’avejlo pa falo.

¹Un salm ëd David. Vardé la gòj ëd coj ch’a l’é staje përdonà la dzubidiensa e dont ij pecà a son ëstàit armëttù^[1]! ²Vera, granda a l’è la gòj ëd coj che Nosgnor a-j ten pa pì cont ëd soe colpe e che adess a vivo an completa onestà! ³Cand ch’i m'arfudava ‘d confessé ij mè pecà, mè còrp mach as frustava da le lamente ch’ i fasìa për tut ël dì. ⁴Dì e neuit toa man a peisava dzora ‘d mi e a suvava mie fòrse tanme la caudura d’istà. [Anterludi].

⁵Tutun, a la fin, i l’hai arconossù dë 'dnans a ti ij mè pecà e i l’hai chità dë stërmé mie colpe. I l’hai dit: “I confësrai a Nosgnor mia dzubidiensa, e ti it l’has përdoname mie trasgression^[2]. [Anterludi].

⁶A l’é për lòn ch’a venta ch’ij tò fedej a t’anvòco prima ch’a l’àbio pì nen ël temp ëd felo, prima ch’a sio fongà da j’aque dël giudissi. ⁷An ti i l’hai trovà mia sosta: ti ‘t l’has guername dai privo. Ch’i sia mach ansercià da coj ch’a canto ‘d cant ëd liberassion. [Anterludi].

⁸Nosgnor a dis: “It ëmnerai arlòngh ij pì bon senté dla vita. It darai ëd bon consèj e it goernrai. ⁹Esse pa tanme ‘n caval o ‘n borich teston, ch’a l’han da manca d’esse tenù an rëdna sedësnò at ëscota nen!

¹⁰Vàire ch’a l’avran da patì coj ch’a séguito pa ij giust senté ‘d Nosgnor! Sò amor, contut, a ‘nsercia coj ch’a l’han fiusa ‘n chiel. ¹¹Parèj, arlegreve an Nosgnor e àbie ‘d gòj vojàutri ch’i j’ubidisse! Vosé tuta vòstra gòj, vojàutri ch’i l’eve ‘l cheur netià.

Nòte

1. O “a son ëstàit quatà”.
2. Cfr. 2 Samuel 12:13.