La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 60

←Isaìa 59

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 61→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 60

Isaia

60

Un ciàir dzora 'd Gerusalem

¹Àuss-te radianta, Gerusalem, che tò ciàir a riva! La glòria ‘d Nosgnor a splendriss dzora ‘d ti tanme la primalba. ²Damentre che lë scur a ‘nvlopa la tèra, e ‘d nìvole nèire a quato le nassion, dzora ‘d ti a splendriss Nosgnor, a compariss soa glòria! ³Ij pòpoj a ven-o për fesse anluminé da tò ciàir, ij rè a vniran sota ‘l ciairor ëd toa lus ëd la primalba.

⁴Àussa j’euj e varte tut dantorn: tuti coj-là a son assemblasse për ven-e fin a ti. Ij tò fieuj a rivo da leugn, toe fije a son ëmnà an brass. ⁵Tut lolì it lo vëddras ti e i n’argiojiras motobin. Tò cheur a farà ‘d sàut ëd gòj, përchè le richësse ‘d pais lontan a vniran da ti. ⁶Caravan-e ‘d gamej a quateran toe stra, ëd gamej giovo da Madian e da Efa. Tùit ij marcant ëd Sheba a rivran an portand d’òr e d’ancens e an cantant ëd làude a Nosgnor. ⁷Tute le feje ‘d Chedar a saran portà ansema për ti; at saran presentà j’agnej ëd Nabaiot. A diran ëd si përchè a sio sacrificà an sël mè autar e mi i onorerai ‘l mè templi glorios.

⁸Chi ch’a son costi-sì ch’a vòlo tanme ‘d nìvole, tanme ‘d colombe ch’a veno a soa colombera? ⁹A son ëd gent ch’a spera an mi e ch’a riva da leugn, da j'ìsole. Ij gran bastiment ëd Tarsis a ven-o anans: a pòrto da lontan ij tò fieuj e a l’han con lor d’òr e d’argent për glorifiché mè nòm, ël nòm dël Signor, tò Dé, col dël Sant d’Israel. A l’é parèj ch’it veuj onorete.

¹⁰Dij foresté a butran torna an pé toe muraje e ij sò rè at serviran. Bele s’it l’avìa castigate an mè fot, ora it mostro tut mè amor. ¹¹Toe pòrte a restran sempe doverte; a saran mai sarà pròpi për ch’at sio portà le richësse dle nassion con ij sò rè ch’a në doverto la stra^[1].

¹²Ël pòpol o regn ch’at serv pa a sparirà, cole nassion a saran dël tut dësblà. ¹³A vnirà da ti lë splendrior dël Liban, ij sò sempeverd, ij sapin e j'arsipress ansema për fè fin-a pì bel mè santuari, për rende glorios lë scagn dov’ i arpòso ij mè pé. ¹⁴Ij fieuj dij tò craseur as avzineran a ti con riverensa; tuti coj ch’at mepriso as prostërneran ai tò pé^[2], e at ciameran “Sità dël Signor”, e “Sion dël Sant d’Israel”.

¹⁵A ti, ch’it j’ere bandonà e dëspresià e che da lì gnun a-i passava pa pì, mi it farai l’orgheuj dij sécoj, la gòj ëd tute le generassion. ¹⁶It beivras ël làit ëd le nassion; ij sò rè at faran da bàila. A l’é parèj ch’it savras che mi, ël Signor, i son tò salvator, ël Potent ëd Giacòb ch’at lìbera. ¹⁷Al pòst ëd bronz, it porterai d’òr; al pòst ëd bòsch, it porterai ‘d bronz; al pòst ëd pere, it porterai ëd fer. It darai la pas për ch’at governa, e la giustissia për ch’at sia ‘d regensa. ¹⁸An tò pais as parlerà mai pì ‘d violensa, gnun arson ëd dëstrussion e devastassion an tò teritori. Toe muraje a l’avran për nòm: “Salvassion”, e toe pòrte: “Làude”.

¹⁹A sarà pì nel ël sol ch’at anluminerà dël di e it l’avras pì nen la lus fiaca dla lun-a ch’at farà ciàir, përchè mi, tò Dé, i sarai toa glòria^[3]. ²⁰Tò sol a calerà pì nen, toa lun-a a dësparirà pa pì, përchè mi, ël Signor, i sarai tò ciàir për sèmper. Ël temp dij tò patiment a sarà terminà. ²¹Tut ël tò pòpol a sarà dij giust, e ‘l pais a sarà për sempe soa proprietà ‘d lor. Lor a saran j’arbut ëd mè vërzé, a saran ël prodòt ëd mè travaj, a saran la creassion ëd mie man për mia glòria. ²²Ël mìnim an tra ‘d vojàutri as moltiplicherà për mila, ël pì cit ëd vojàutri a vnirà a esse na nassion granda. Mi, ël Signor, i tarderai pa a porté tut sossì a compiment!”.

Nòte

1. Cfr. Arvelassion 21:25-26.
2. Cfr. Arvelassion 3:9.
3. Cfr. Arvelassion 21:23; 22:5.