La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuteronomi/Deuteronomi 3

←Deuteronomi 2

La Bibia piemontèisa Deuteronòmi

Deuteronòmi 4→

La Bìbia piemontèisa - Deuteronòmi 03

Deuteronòmi

3

Conquista dël regn d’Ogh

¹Peui i soma virasse an diression ëd Basan, Ogh, rè ‘d Basan, contut, a l’é surtì al pass con tuta soa armeja për atachene da Edrei. ²Anlora Nosgnor a l’ha dit: “Gnun-e tëmme, mi 't dago ant le man chiel, tuta soa armeja e sò teritori: faje a chiel lòn che it l'has faje a Seon, rè dj' Amorita, ch’a stasìa an Esbon”. ³Parèj, Nosgnor, nòst Dé, a l’ha butà an nòstre man ëdcò Ogh, rè ‘d Basan, con tuta soa armèja. I l’oma butaje an derota e i l’oma lassane gnun an vita. ⁴I l’oma ocupà tute soe sità e a-i é stàine gnanca un-a ch'a fùssa pa dventà nòstra: an tut l'antrega pijàita a l'era stàita 'd sessanta sità, valadì tuta la federassion d'Argob, visadì la capital d'Ogh ant ël Basan, ⁵e tute le sità ch'a l'avìo d'àut rampar e pòrte sbarà, sensa conté 'l motobin grand nùmer ëd le borgià sensa muraje. ⁶I l’oma destinaje a lë stermini tute cole sità, con j’òm, le fomne e ij cit, pròpi com i l’avìo fàit con Seon, rè d’Esbon. ⁷Nopà, i soma conservasse tut jë strop ëd bes-ce tanme nòstra pijàita, e 'dcò le dëspeuje ëd le sità conquistà”.

Spartiura dël teritori ‘d Ghilead

⁸Dël col temp-lì i soma ampadronisse, gavandje ai doi rè amorita, dël teritòri ch’a l’é a snistra dël Giordan, dal torent Arnon fin-a al mont Ermon, ⁹che coj ëd Sidon a ciamavo Sirion e j'Amorita Senir, ¹⁰con tute le sità dl'àutpian, tut ël Ghilead, tut ël Basan fin-a a Salca e Edrei, cap-leu dël regn d'Ogh ant ël Basan. ¹¹Ogh, rè ‘d Basan, a l'era mach pì chiel ëd la rassa dij Gigant. Soa tomba, tajà an pera ‘d basalt, as peul ancora vëdze a Rabat da j'Amonita: a l'é longa pì ‘d quatr méter e larga doi. ¹²An col temp-li i l’oma vnùit a esse padron dë sto pais. Mi i l'hai assegnaje ai Rubenita e ai Gadita la tèra che a part da Aroer, butà an sle rivere dël torent Arnon e metà dla contrà dla region montagnosa dël Ghilead, con soe sità; ¹³e i l'hai 'dcò daje a la mesa tribù ëd Manasse la rimanensa dël Ghilead e tuta la tèra dël regn vagnà d'Ogh: la confederassion dl'Argob, con tut ël Basan, che as ciamava pais dij Refaim o dij Gigant. ¹⁴Iair, fieul ëd Manasse, a l'ha ocupà tuta la federassion dl'Argob, fin-a ai finagi 'd Ghesur e dij Magnachita, e a l'ha ciamà ij pais ëd cola banda dël Basan con sò nòm: për lòn ancora al di d'ancheuj a ven-o ciamà Vilagi 'd Iair. ¹⁵Nopà, a Machir i l'hai daje 'l Ghilead. ¹⁶Ai Rubenita e ai Gadita i l'hai daje la part dël Ghilead fin-a a la rivera 'd drita dl'Arnon, da la sconda metà 'd sò cors, e fin-a al torent Iaboch, an sle borne dij fieuj d'Amon, ¹⁷e l'ancreusa pian-a an sle rivere dël Giordan, che a marca 'l confin an tra un-a e l'àutra dël Mar ëd Galilea, fin-a al Mar dl'Àraba, visadì 'l Mar Salà*, ai pé dël mont Pisga ch'as drissa a levant.

¹⁸Ant l’istess temp i l’hai daje cost órdin a le tribù ‘d Ruben e ‘d Gad e a la metà dla tribù ‘d Manasse: “Ël Signor, vòst Dé, av dà cost pais an proprietà. J’òm ëd guèra a travërseran armà ‘l fium Giordan dë 'dnans ai vòstri frej israelita. ¹⁹Mach vòstre fomne, vòstre masnà e vòst cabial, che da lòn ch’i sai a l'é 'd bon nùmer, a rëstran ant le sità, che mi i l'hai dave, ²⁰përchè Nosgnor a l'àbia daje na residensa sicura ai vòstri frej, com a vojàutri, e 'dcò lor a sio vnùit a esse padron dël pais che 'l Signor vòst Dé a-j dà dëdlà dël Giordan, anlora tùit a torneran an sle proprietà che mi i l'hai dave^[1]. ²¹Ëdcò an cola situassion i l’avìa dije a Giosuè: “It l'has vëddù pròpi con ij tò euj tut lòn che Nosgnor, vòst Dé, a l'ha faje a costi doi rè: e parèj a farà 'l Signor a tuti coi regn andova che it ëstaghe për intré da l’àutra banda dël Giordan”. ²²Gnun-e tëmme 'd lor, përchè Nosgnor, vòst Dé, a l'é col che a combat për nojàutri.

Mosè a intrerà pa an la tèra dla promëssa

²³Ancora 'd col'época, mi i l'hai suplicà Nosgnor, an disend: ²⁴“Signor Dé! Ti 't ses anacaminate a fé vëdde a tò servent toa grandëssa e toa man potenta; përchè che dio é-lo mai an tra cel e tèra, ch'a podrìa mai fé d'euvre e portent tant 'me ij tò? ²⁵Fà che 'dcò mi i peussa dëstraversé 'l Giordan a vëdde 'l pais beà che a-i é ambelelà, cole vuajànte montagne e 'l Lìban!” ²⁶Ma Nosgnor a l'é anrabiasse contra 'd mi, për colpa vòstra: e a l'ha pa esaudime. Nen mach, ma a l'ha 'dcò dime: “Pro! Va mai pì a parleme 'd sòn!. ²⁷Monta an sël cò dël mont Pisga, e d'ambelelà, vàita a ossident, a tramontan-a, a mesdì e a levant, e contempla col pais con ij tò euj; përchè ti 't passeras pa cost Giordan^[2]. ²⁸Daje nopà, d’istrussion a Giosuè, faje corage e daje fòrsa: a sarà chiel a passé ansem' a sta gent che a butrà an possess dël pais ch'it vedras”.

²⁹Donca, nojàutri i soma fërmasse ant la comba 'd Bet-Peor.

Nòte

1. 3:18-20 cfr. Giosuè 1:12-15.
2. Cfr. Numer 27:12-14; Deuteronòmi 32:48-52