La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 1

←Deuteronòmi 34

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 2→

Giosuè

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 01

1

Nosgnor a comission-a Giosuè

¹Dòp la mòrt ëd Mosè, servitor ëd Nosgnor, Nosgnor a l'ha parlaje a Giosuè, fieul ëd Nun, ëstant ëd Mosè^[1], e a l'ha dije: ²"Mosè, mè servitor a l'é mòrt; àuss-te an pé! Passa 'l Giordan ti e tuta costa gent, anvers ël pais che Mi i-j dago a j'Israelita. ³Tùit ij pòst che la pianta dij vòstri pé a carcherà, Mi iv jë dago, coma ch'i l'hai dije a Mosè. ⁴Dal desert e dal Liban, fin-a al Fium gròss, ël fium Eufrate (tut ël pais dj'Hitita), e fin-a al Gran Mar, anvers ël sol ch'as cogia: sto-sì a sarà vòst teritòri. ⁵Gnun, për tut ël temp ëd toa vita, a podrà esse pì che ti: Mi i sarai con ti, coma ch'i son ëstàit con Mosè, Mi it chiterai pa^[2] nì it lasserai^[3]. ⁶Esse fòrt e coragios^[4], përchè it ses ti ch'it vas a fé costa gent la padron-a dël pais ch'i l'hai faje giurament ai sò grand ëd deje. 

⁷Ch 'it sie mach fòrt e motobin coragios, an sërcand ëd fé conform a tuta la Lege che Mè servitor Mosé a l'avìa prescrivute. Varda 'd nen ëscarté nì a drita nì a snistra, për podej avèj 'n bon ésit a tute toe amprèise. ⁸Che 'l lìber ëd costa Lege ch'a sia sèmper ansima ai tò làver: pénsje 'l di e la neuit për sërché 'd fé conform a tut lòn ch'a-i é d'ëscrit. A l'é 'ntlora ch'it saras pien ëd gòj an tute toe amprèise e ti i-i la faras. ⁹L'hai-ne comandate d'esse fòrt e coragios? Ch'it sie sensa tëmma nì sparm, përchè Nosgnor tò Dé a l'é con ti daspërtut che ti 't vade".

Giosuè a pronta l’invasion

¹⁰Anlora Giosuè a l'ha daje cost comand a jë scrivan dël pòpol: ¹¹"Passé an mes a tut ël campament e comandeje a la gent ëd fé provision ëd mangé, përchè da sì a tre di vojàutri i passereve cost Giordan për andé a pijé possess dël pais che Nosgnor vòst Dé av dà 'n proprietà". 

¹²Peuj ai Rubenita, ai Gadita, e a la mesa tribù 'd Manasse, Giosuè a l'ha parlaje parèj: ¹³Memorié lòn ch'a l'ha comandave Mosè, servitor ëd Nosgnor: 'Nosgnor vost Dé, an dasénd-ve l'arpòs, a l'ha dave cost pais-sì. ¹⁴Vòstre fomne, vòstre masnà cite e ij vòstri strop a podran resté ant ël pais ch'a l'ha dave Mosè dëdlà dël Giordan. Për lòn ch'a rësguarda vojàutri, tuti j'òm ëd guèra a passeran bin armà a la testa dij vòstri frej, e vojàutri i-j vnireve an agiut, ¹⁵fin-a a che 'l Signor a acòrda l'arpòs tant ai vòstri frej com a voi, e ch'a pijo possess, ëdcò lor, dël pais che Nosgnor vòst Dé a-j dà. Vojàutri i podreve antlora torné ant ël pais ch'a l'é vòstra ardità, e pijé possess ëd lòn ch'a l'ha dave Mosè, servitor ëd Nosgnor, dëdlà dël Giordan, anvers ël sol ch'as leva^[5]".

¹⁶A l'han rësponduje anlora a Giosuè: "Tut lòn ch'it l'has comandane, nojàutri i lo faroma, e daspërtut ti 't an manderas, nojàutri i-i androma. ¹⁷Dla midema manera ch'i l'oma scotà Mosè an tut, parèj i scotroma 'dcò ti. Che Nosgnor a peuda mach esse con ti com a l'é stàlo con Mosè! ¹⁸Chicassìa ch'as arvirerà ai tò comand e a scotrà pa toe paròle për lòn ch'it l'has comandaje, ch'a sia butà a mòrt! Ch'it sie mach fòrt e coragios".

Nòte

1. O "un ch'a giutava".
2. Cfr. Deuteronòmi 31:6,8; Ebreo 13:5.
3. 1:3-5 cfr. Deuteronòmi 11:24-25.
4. Cfr. Deuteronòmi 31:6,7,23.
5. 1:12-15 cfr. Deuteronòmi 3:18-20; Giosuè 22:1-6.