La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/1Cronache 16

←1Crònache 15

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

1 Crònache 17→

1 Crònache

La Bìbia piemontèisa - 1 Crònache 16

16

¹Parej a l’han portà l'Èrca 'd Nosgnor drinta dël tabërnàcol che David a l'avia drissàje e a l'han smonù ‘dnans a Dé dj'olocàust e d'assion ëd grassie. ²Compì ch’a l’avìa ij sò sacrifissi, David a l' ha benedì ‘l pòpol an nòm ëd Nosgnor. ³Peui a l’ha dàit a minca n’òm e fomna ‘d tut Israel na fogassa 'd pan con na porsion ëd carn rostìa e na torta d'uva pàssola.

Ël servissi dij Levita dë 'dnans ëd l'Èrca

⁴Anlora a l'ha stabilì David ëd Levita përchè a ufissièisso ‘dnans ëd l'Èrca'd Nosgnor, visadì d'anvoché soe benedission, deje 'd grassie e laudé ‘l Signor, ël Dé d’Israel. ⁵Asaf, ël cap d’ës grup, e sò scond, Zecaria; Asiel, Semiramot, Jechiel, Matitia, Eliab, Benaia, Obed-Edom e Jeiel ch'a l'avia d'arpe e'd lire; e Asaf a tocava ij cìmbali. ⁶E Benaia e Jacasiel, ij sacerdòt, a sonavo sèmper le trombëtte ‘dnans dl'Èrca dl'aliansa 'd Nosgnor.

La càntica ‘d làude ‘d David

⁷An col di-lì, David a l'ha dàit a Asaf e ai sò frej, l'ancàrich ëd canté për la prima vira cost salm ëd rendiment ëd grassie a Nosgnor:

⁸Laudé Nosgnor, anvoché so nòm! Fé conòsse an tra le gent lòn ch'a l'ha fait! ⁹Cantelo, canteje' d salm, parlé 'd soe maravije! ¹⁰Argiojì 'd sò nòm, ch'a l'é sant, lassè che 'l cheur ëd coj che a sërco Nosgnor a argiojissa. ¹¹Sërché Nosgnor e sò podej, sërché sémper sò visagi! ¹²Avisevne dle maravije che a l'ha fàit, ij sò miràcoj e ij sò giudìssi. ¹³Vojàutri, ij dissendent d'Israel, i seve sò sërvent; fieuj 'd Giacòb, i seve ij sò sernù. ¹⁴Chiel, Nosgnor, a l'é nòst Dé, col ch'a compìss soe decision për tuta la tèra. ¹⁵Avisevne sèmper ëd soa aliansa, dla promëssa fàita për mila generassion. ¹⁶L'aliansa stabilìa con Abraham^[1], ël giurament fait con Isach^[2]. ¹⁷Che a l' ha confermà a Giacòb tanme decret a Israel an aleansa ch’a vnirà mai a la fin! ¹⁸Dé a l’avìa dit: "Iv darai 'l pais ëd Canan, për sòrt ëd vòstra ardità esclusiva^[3]. ¹⁹Combin che vojàutri i seve pòca gent, pròpi' d pòch nùmer e forësté ant ël pais. ²⁰Parej che lor a sarìo andàit ramingh da nassion a nassion, e d'un regn a n' àutr regn. ²¹Mach che a l' avrìa pa përmëttù che gnun a l'aveissa maltrataje e nen mach, ma fin-a a arpiè ij rè për protégie. ²²‘Toché pa ij mè consacrà, fé nen ëd mal ai mè profeta^[4]!’. ²³Canté a Nosgnor, tuti voi ch'i steve ant la tèra, nunsié tùit ij di soa salvëssa ²⁴Conté soa glòria an tra le gent, e soe maravije an tra tùit ij pòpoj. ²⁵Përchè grand a l'é Nosgnor, e degn ëd tuta làuda, a l'é temìbil dzora a tuti ij dé; ²⁶an efet tuti ij dé a son mach d’ìdoj, ma mach chiel a l'ha fait ij cej. ²⁷Splendrior e maestà a stan ëdnans a sò visagi, fòrsa e argiojissansa andova che chiel a l'é. ²⁸Rendje a Nosgnor, famije dle gent, rendje a Nosgnor glòria e onor. ²⁹Rendje a Nosgnor la glòria che bin chiel a mérita! Porté n'oferta e vnije dë 'dnans; adorelo an santa magnificensa! ³⁰Che tuta la tèra a tërmola dnans ëd chiel! Òhi, 'l mond a l'é frem, bogia pa! ³¹Ël cel ch'argiojissa, che la tèra a lo sélebra. Che as peussa dì an tra le gent: "Nosgnor a regna!". ³²Ch'arson-a 'l mar contut lòn che a-i é, ch'a giùbilo ij camp con tut lòn che a l'han; ³³anlora j' erbo dël bòsch a podran crijé 'd gòj dë 'dnans ëd Nosgnor, përchè a ven a giudiché la tèra. ³⁴Laudé Nosgnor, përchè a l'é brav! Soa compassion a përdura për sempe^[5]. ³⁵Parlé parej: Salva nojàutri, Dé 'd nòstra salute, salv-ne, e và a cheujne tuti an tra le gent, al fin che noi i peusso selebré tò Nòm sant, e che nòstra glòria a sia ant ël laudete! ³⁶Benedì a sia Nosgnor, Dé d' Israel, d'eternità an eternità.

E tuta la gent a l'ha rëspondù: Amen! Laudé Nosgnor!".

Ël servissi divin a Gerusalem e a Ghibeon

³⁷David a l'ha lassà ambelelà, dë 'dnans a l'Èrca dl'Aleansa'd Nosgnor, Asaf e ij sò frej, ch’a-i ufisièisso sèmper conform a lòn che ventava fé minca di an facia a l'Erca. ³⁸Cost grup a comprendìa Obed-Edom e soa gent a l'ero sessanteut: Obed-Edom fieul ëd Jediton e Cossà tanme portié. ³⁹Antërtant, David a l’ha lassà 'l sacerdòt Sadòch e ij sò frej sacerdòt ëdnans dël tabërnàcol ëd Nosgnor, ant ël leu dël cult ch'a-i j'era a Gabaon përchè a-i ufissièisso dnans al Signor. ⁴⁰Minca di lor a ‘ndasìo a smon-e a Nosgnor l'olocàust ëd la matin e dël vespr ëdzora dl'autar, conform a la Lege che Nosgnor a l'ha comandà a Israel. ⁴¹Con lor a-i j'era ‘dcò Eman, Jediton e d'àutri Levita designà për nòm a laudé Nosgnor, dàit che: “Sò amor a dura për sempe”. ⁴²A l'avìo 'd trombe, cìmbaj cha sonavo e d'àutri strument për compagné ij càntich ëd làude a Dé. E ij fieuj ëd Jediton a guernavo la porta.

⁴³Parèj tuta la gent a l' è andasne, mincadun a soa ca, e David a l'é tornà për benedì ca soa^[6].

Nòte

1. Cfr. Génesi 12:7.
2. Cfr. Génesi 26:3.
3. 16:17-18 cfr. Génesi 28:13.
4. 16:21-22 cfr. Génesi 20:3-7.
5. Cfr. 2 Crònache 5:13; 7:3; Esdra 3:11; Salm 100:5; 106:1; 107:1; 118:1; 136:1; Geremìa 33:11.
6. Cfr. 2 Samuel 6:19-20.