La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Amos/Amos 2

←Amos 1

La Bibia piemontèisa Amos

Amos 2→

Amos

La Bìbia piemontèisa - Amos 02

2

[Contra 'd Moab]  ¹Nosgnor a dis përparèj: "Për motiv ëd coj tre o quatr delit ëd Moab, mi i cambierai pa mè decret, përchè a l'ha brusà e caussinà j'òss dël rè d'Edom. ²I-j mandrai ël feu dzora 'd Moab e a dvorerà ij palass ëd Cheriot; e Moab a andrà a meuire an mes ëd la furfa, an mes ai crij ëd guèra e al rabel ëd le trombe. ³I rancherai d'an mes ëd chiel ël giùdess, e i masserai con chiel tùit ij sò cap", a dis Nosgnor^[1].

[Contra 'd Giuda] ⁴Përparèj a parla Nosgnor: " Për motiv ëd coj tre delit ëd Giuda, e dcò për ij quatr, mi i arvocherai pa mè decret, përchè a l'han dëspresià la lege 'd Nosgnor e a l'han pa guernà soe ordinanse, përchè a son andàit fòra 'd carzà për le mistà busiarde dij pagan, che ij sò  pare a l' avìo seguità. ⁵I-j mandrai ël feu  an Giuda e as mangerà ij palass ëd Gerusalem".

Nosgnor a giudicherà Israel

⁶Nosgnor a dis parèj: "Për ij tre o quatr delit d'Israel, mi i gavrai pa mè decret, përchè a l'han vendù 'l giust për ëd dné, e 'l pòver për un pàira dë scarpe. ⁷Lor a l'avrìo anvìa 'd vëdde  la poer ëd la tèra an sla testa dij pòver, e a-j pòrto via 'l dirit al dësgrassià. Ij fieuj e 'l pare a van con la midema fija, përparèj da profané mè sant nòm. ⁸ An ocasion ëd feste religiose, lor a së slongo dacant d’autar dzora ‘d mantej ch’a l’han pijasse an gage^[2], e ant le ca dij sò dio a bèivo 'l vin ëd coj che a condan-o. ⁹E për lòn i l'hai dësblà 'dnans a lor j'Amorita, che a son àut com ij séder, e a l'han la fòrsa dle rol; i l'ha dëstrovù sò frut an àut e soe radis sota^[3]. ¹⁰E për lòn i l'hai fave monté dal pais d'Egit, e i l'hai portave për quarant'agn ant ël desert, për feve padron dël pais dj'Amorita.

¹¹I l'hai fàit ës-ciòde 'd profeta an tra ij vòstri fieuj, e 'd Nasiré^[4] an tra ij vòstri giovo. É-lo pa parèj, masnà d'Israel?", a dis Nosgnor. ¹²"Ma vojàutri i l'eve fàit beive ij Nasiré! E i l'eve comandaje ai profeta: Profetisé pa! ¹³Vardé, mi 'v craserai, coma che un carèt pien ëd gerbe a scarpisa la tèra. ¹⁴E 'l lest a podrà pa scapé, e col che a l'ha 'd fòrsa a podrà pa nen dovrela, e l'òm vajant a salverà pa soa vita; ¹⁵col che a l'ha l'adressa dl'arch a arzistrà nen, col ch'a l'ha pa 'l pé leger a scaprà pa, ¹⁶e 'l sivalié a salverà nen soa vita: ël pì coragios dij guerié as në scaprà patanù, an col di-là, i lo diso mi, ël Signor.

Nòte

1. 2:1-3 cfr. Isaìa 15:1-16:14; 25:10-12; Geremìa 48:1-47; Esechiel 25:8-11; Sofonia 2:8-11.
2. L’assion ëd slonghesse për tèra dacant a n’autar dzora d’un mantel (o d’un vestì) ch’a l’avìo pijasse an gage (an pegn) a peudrìa esse antërpretà sia a la létera che ‘d manera simbòlica. A podrìa esse stàita n’antica costuma religiosa cola ‘d cogesse dë ‘dnans a n’autar. Felo dzora d’un mantel d’àutri, ant un temp che ‘l mantel a l’era essensial a la gent për quatesse, a mostra na condòta ‘d dëspressi e parèj ‘d devossion ipòcrita a spèise d’àutri.
3. Cfr. Deuteronòmi 3:8-11.
4. Cfr. Numer 6:1-8.