La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Roman/Roman 11

←Roman 10

La Bibia piemontèisa Roman

Roman 12→

La Bìbia piemontèisa - Roman 11

11

Nosgnor a l’ha pa arnegà Israel

¹I ciamo donca: “Nosgnor ha-lo arnegà sò pòpol, la nassion d’Israel? An gnun-a manera! Mi medésim i son n’israelita, dissendent d’Abraham, ëd la tribù 'd Beniamin^[1]. ²Nosgnor a l’ha nen arnegà sò pòpol, che chiel a l’ha sernù fin-a dal prinsìpi^[2]. I seve nen lòn che la Scritura a dis d’Elìa, cand ch’a l’era lamentass-ne dël pòpol d’Israel a sto rësguard? ³“Signor, a l’han massà ij tò profeta, e a l’han dësblà ij tò autar; e i son restaje mach mi, e a serco 'd massé 'dcò mi!^[3]”. ⁴Ma cos é-lo che Nosgnor a l’ha rësponduje? “I son riservame setmila òm ch’a l’han pa piegà 'l ginoj^[4] dë 'dnans a Baal^[5]”.

⁵A l’é l’istess ancheuj: për pura grassia 'd Nosgnor, a l’é restaje na rimanensa 'd sernù.

⁶Ora, s’a l’é për motiv ëd la grassia, a l’é pì nen për motiv d'euvre bon-e; ma s’a fussa për j’euvre bon-e ch’a l’han fàit, a sarìa pì nen na rason për la grassia, sedësnò la grassia a sarìa pì nen grassia.

⁷Costa-sì a l’é anlora la situassion: la pì part dël pòpol d’Israel a l’ha nen trovà 'l favor ëd Nosgnor ch’a sercavo con tant fërvor. Pòchi a l’han trovalo - coj che Nosgnor a l’ha sernù^[6] - ma 'l cheur ëd j’àutri a l’é stàit andurì. ⁸Com a dis la Scritura: “Nosgnor a l’ha daje në spìrit ch’a-j fà deurme grev, e d’euj ch'a s-ciàiro nen, e d’orije ch'a peudo nen sente, fin-a al di d’ancheuj^[7]”. ⁹David a dis ëdcò: “Che soa tàula bondosa a dventa për lor un trabucèt e n’ingann, n’ocasion ëd tombé, e lolì a sarà lòn ch’a merito. ¹⁰Che ij sò euj a-j s-ciàiro pì nen e che soa schin-a as dobia për sèmper^[8]”. ¹¹I ciamo donca: “Han-ne broncià për casché?” Pa dël tut! Për vìa ‘d soa croa, la salvëssa a l’é stàita acordà ai pagan për fede a che Israel a na sia gelos! ¹²Ora, se për la croa 'd lor ël mond a l’é stàit anrichì^[9] e se për sò arfud ëd chërde, d’àutri pòpoj a l’han otenù tanti benefissi, motobin pì granda a sarà la benedission che ‘l mond a arseivrà ''nt ël dì che a la fin lor a l’acetran^[10].

¹³Adess i parlo a vojàutri ch’i seve nen ëd Giudé^[11]: Nosgnor a l’ha rendume l’apòstol dij pagan e i faso onor a cost ministeri. ¹⁴Contut, i vorerìa an chèich manera rende gelos ël pòpol d’Israel ëd lòn che vojàutri i l’eve arseivù, e parèj salvé cheidun ëd lor. ⁵Se për ël fàit che lor a son ëstàit arpossà l’oferta d’arconciliassion a l’é rivà al mond, sò arseiviment ëd lor a sarà fin-a 'd pì eclatant. A sarà coma deje ‘d vita a coj ch’a son mòrt! ¹⁶Ora, se le primissie dla pasta dël pan^[12] a son consacrà a Nosgnor, ëdcò a l’é tuta la pasta; se le rèis dl’erbo a son sante, a lo son ëdcò ij branch. ¹⁷Che se cheidun dij branch a son ëstàit tajà vìa, e ti, ch’it jere n’ulivé servaj, it ses ëstàit entà a sò pòst e fàit pijé part ëd la radis e dla grassia dl’ulivé, ¹⁸monta nen an slë scagn për vantete, nì dëspresia j’àutre branche. Coma podries-to vantete? A l’é nen tì ch'it porte la rèis, ma a l’é la rèis ch’a porta ti. ¹⁹Ti 't podrìe anlora dì: “Ij branch a son ëstàit tajà vìa përch’ i fussa entà mi”. ²⁰Lolì a l’é bin dit: a son ëstàit tajà vìa për motiv ëd soa incredulità 'd lor, e ti, al opòst, it të ten-e frem për toa fede. Sie nen orgojos, ma àbie tëmma, ²¹përchè Nosgnor s’a l’ha nen risparmià ij branch naturaj, a podrìa bin nen risparmiè ti! ²²Considera, donca, la bontà e la severità ‘d Nosgnor: la severità con coj ch’a son tombà, e soa bontà anvers ëd ti. Tente bon^[13], donca, a soa bontà, da già che, diversament, ëdcò ti it podrìe esse taja vìa. ²³D’àutra banda, ëdcò lor a saran entà se a përsisto nen an soa incredulità 'd lor, përchè Nosgnor a l’ha bin ël podèj për enteje torna. ²⁴S’it ses ëstàit tajà da l’ulivé che 'd soa natura a l’era sarvaj, e 't ses ëstàit entà contra la natura sù l’ulivé bon, tant da pì coj ch’a lo son second natura, saran-ne entà sù 'l sò pròpi ulivé?

Tut Israel a sarà salvà

²⁵Car ij mè frej e seur, i veuj ch’i comprende sto misteri, parèj che voi iv bute nen ëd superbia: l’anduriment ëd na part d’Israel a seguitrà fin-a a tant che 'l nùmer complet ëd coj ch’a son ëstàit sernù a la salvëssa an tra ij pagan a sia rivà a la fede an Crist^[14]. ²⁶A sarà antlora che tut Israel a sarà salv. Com a diso le Scriture: “Ël liberator a vnirà da Sion e a taparerà vìa da Israel minca infidelità^[15], ²⁷e costa-sì a sarà mia aleansa con lor, cand ch’i përdonrai^[16] tùit ij sò pecà^[17]”. ²⁸Tanti dël pòpol d’Israel, donca, adess a s’arvelo 'd nemis dl’Evangeli, ma lolì per voi a n’arzulta 'd benefissi. Contut, lor a resto sèmper ël pòpol che Nosgnor a-j veul bin për motiv ch’a l’ha sernù^[18] ij sò antich: Abraham, Isach e Giacòb^[19]. ²⁹Ij don e la vocassion ëd Nosgnor a peudo nen esse artirà^[20].

³⁰An d’àutri temp, vojàutri i j’ere dj’arviros contra 'd Nosgnor, ma cand che 'l pòpol d’Israel a l’é arvirasse contra 'd chiel, Nosgnor a l’é stàit nopà misericordios anvers ëd voi. ³¹Adess a son lor j’arviros, ma vojàutri i l’eve arseivù soa misericòrdia, përchè ‘dcò lor a l’arsèivo^[21]. ³²Nosgnor a l’ha fàit che tuti j’uman a fusso lassà përzoné dla dzubidiensa parèj ëd feje misericòrdia a tuti.

³³Coma ch’a son ancreuse le richësse, la saviëssa e la conossensa ‘d Nosgnor! Coma ch’a l’é malfé sondé ij sò giudissi e comprende soa manera 'd fé!^{[22] 34}Chi mai podrìa-lo conòsse lòn che Nosgnor a pensa^[23]? Chi é-lo ch’a l’é stàit sò consijé^[24]?” ³⁵Opura: Chi é-lo ch’a l’é stàit ël prim a deje tant che Nosgnor a l’àbia da dèjlo andaré^[25]? ³⁶Përchè da chiel, për chiel e an chiel a son tute le còse. Che tuta la glòria a vada a chiel për sèmper^[26]!

Nòte

1. Cfr. Filipèis 3:5.
2. O "conossulo da sèmper". Cfr. Salm 94:14; 1 Samuel 12:22.
3. Cfr. 1 Re 19:10,14.
4. O “prostërnasse”.
5. Cfr. 1 Re 19:18.
6. O “l’elession”.
7. Cfr. Isaìa 29:20; Deuteronòmi 29:4.
8. 11:9-10 cfr. Salm 69:22-23.
9. O “a l’é la richëssa dël mond”.
10. O “ soa intrada ant la pienëssa dla salvëssa”.
11. O “ij Gentij”, “le gent”.
12. Abraham e j’àutri patriarca.
13. O “përsevera”.
14. O “ch’a sarà intrà la pienëssa dle gent (o dij Gentij)”.
15. Cfr. Isaia 59:20.
16. O “gavrai vìa”.
17. Cfr. Geremia 31:33-34.
18. O “dl’elession”.
19. O “ij patriarca”, “ij sò pare”.
20. O “revocà”.
21. O “adess, për motiv che lor a son ëstàit dzubidient, vojàutri i l’eve arseivù la misericòrdia divin-a”.
22. O “ij sò senté” Cfr. Isaia 5:8.
23. O “ij pensé ‘d Nosgnor”.
24. Cfr. Isaia 40:13.
25. Cfr. Cfr. Giòb 41:11.
26. Cfr. 1 Corint 8:6.