La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuteronomi/Deuteronomi 29

←Deuteronomi 28

La Bibia piemontèisa Deuteronòmi

Deuteronòmi 30→

Deuteronòmi

29

La Bìbia piemontèisa - Deuteronòmi 29

Lòn che Nosgnor a l’ha fàit për Israel

^1[1]Coste-sì a son le clàusole dl’aleansa che ‘l Signor a l’ha comandaje a Mosè ‘d fé con j’Israelita quand ch’as trovavo ant ël teritori ‘d Moab, oltra l’aleansa ch’a l’avìa già stabilì con lor an sl’Horeb^[2].

²Mosé a l’ha convocà ‘l pòpol d’Israel e a l’ha dije: “Vojàutri medésim i l’eve vëddù la manera che, ant la tèra d’Egit, Nosgnor a l’ha tratà ‘l Faraon, soa cort e tùt sò pais. ³ I l’eve podù vëdde con ij vòstri euj midem le preuve dure che chiel a l’ha faje passé e ij gran’ segn e portent che Nosgnor a l’ha fàit. ⁴Nosgnor, contut, fin-a ‘l dì d’ancheuj, a l’avìa pa dave ‘n cheur për comprende, nì d’euj bon a vëdde, nì d’orije bon-e per ëscoté. ⁵Për quarant’agn i l’hai mnave pr’ ël desert sensa che a sio frustasse vòstre vestimente e vòstre sàndole. ⁶E s’i l’eve pa mangià ‘d pan nì beivù ‘d vin o d’àutre beivande alcòliche, a l’é përchè i comprendèisse che mi, ël Signor, i son vòst Dé.

⁷Apress, i seve riva fin-a a ambelessì. Sicon, rè d'Esbon^[3], e Ogh, rè ëd Basan^[4], a son surtì dë 'dnans ëd nojàutri për fene la guèra, e noi i l'oma batuje. ⁸I soma fasse padron ëd sò teritòri e i l'oma dailo n'ardità ai Rubenita, ai Gadita, e a la mesa tribù ëd Manasse^[5]. ⁹Ore, donca, guerné le clàusole ‘d costa aleansa e buteje an pràtica: a l’é parèj ch’a seurtirà bin tut lòn ch’i antraprende.

La promëssa dl’Aleansa

¹⁰D'ancheuj, vojàutri i steve tui dë 'dnans al Signor vòst Dé: ij cap ëd vòste tribù, ij vòstri ansian, ij vòstri prinsipaj, e tuit j'òm d'Israel; ¹¹vòstre masnà, vòstre fomne, e tuti jë strangé ch'a son an mes ëd vòst campament, da vòst meisdabòsch a col ch'a tiro d'eva për vojàutri.

¹²Ancheuj i seve ambelessì për intré ant l’aleansa dël Signor, vòst Dé, ant la promëssa granda che ‘l Signor, vòst Dé, a pija con voi ¹³ëd feve sò pòpol e d’esse chiel vòst Dé, precis coma ch’a l’ha fane la promëssa e coma ch’a l’ha giurà ‘d fé ai vòst antich Abraham, Isach e Giacòb. ¹⁴Mi, ël Signor, i faso nen costa aleansa, costa promëssa granda, mach con vojàutri, ¹⁵coj ch’a son d’ancheuj ambelessì dë 'dnans al Signor, nòst Dé, ma ‘dcò con tuti coj che ‘ncheuj a son ancora pa nen con nojàutri^[6]. ¹⁶An efet, voi i seve bin coma ch’i soma stàit ant ël pais d'Egit, e coma ch’i soma passà an mes a diverse nassion, che vojàutri i l'eve dëstraversà, ¹⁷e i l'eve vëdù soe abominassion, e sò idoj scaros ëd bòsch e 'd pera, d'argent e d'òr.

¹⁸Pijeve varda che a-i sia pa an tra 'd vojàutri, nì òm, nì fomna, nì famija, nì tribù ch’a vada a dëstorné ancheuj sò cheur dal Signor nòst Dé, për andé a serve ij dio ëd coste nassion: gnun-e rèis an tra 'd voi che a pòrta tòssi e bonmé^[7]. ¹⁹E ch'a vada pa a riveje cheidun che, an sentend le paròle ëd costa promëssa granda, as buta an sël gust ëd dì: “I l'avrai bin-esse, 'dcò s’ am lasso guidé da mè cheur ostinà e përvers, parèj coma che la bondosità dl'eva a fasa sparì la suitin-a”. ²⁰Nosgnor a arfudrà ëd përdoneje; l’ira 'd Nosgnor e soa gelosìa a s'anvischeran antlora contra 'd col òm-là, e dzora 'd chiel as poseran tute le maledission ch'a son ëscrivùe an ës lìber e Nosgnor a scancelerà sò nòm da sota 'l cél. ²¹Nosgnor a lo separerà da tute le tribù d’Israel për sò maleur e për tute le maledission sansionà da l’aleansa scrita an ës lìber ëd la Lege.

Nosgnor a mantnirà lòn ch’a l’ha mnassà

²²Cand le generassion ch’a vniran, ij vòst dissendent e ij forësté ch’a rivran da ‘d tère lontan-e, a vëdran la malora dë sto pais e ij maj che ‘l Signor a l’avrà frapaje, e a diran: ²³“Sórfo, sal, suitin-a a l'é an tuta la tèra, a-i sarà pa pì dë smens, nì a gicherà pa, gnanca un fil d'erba a podrà chërse; a sarà parèj ëd lòn che a l'era rivaje a Sòdoma e Gomora^[8], d'Adma e Zeboim che Nosgnor an soa ira e sò furor a l'avia dëstrovù!” ²⁴Tute le nassion a ciameran: “Përchè ‘l Signor ha-lo tratà përparèj ës pais? Përchè tanta severità?”. ²⁵Antlora a-j rëspondran: “A l'é për motiv ch'a l'han chità l'aleansa dël Signor ël Dé dij sò grand, cola ch’a l'avìa fàit con lor cand che a l'ha faje seurte dal pais d'Egit. ²⁶Përchè a son andass-ne, e a l'han renduje l’adorassion a d'àutri dio, e a son prostërnassje dë 'dnans, dë 'dnans a divinità ch’a l'avìo mai prima conossù, e che chiel a l'avìa pa daje an sòrt. ²⁷A l’é për lòn che l’ira ‘d Nosgnor a l'é anviscasse contra ‘d col pais, e a l’ha faje tombé a còl tute cole maledission ëscrivùe an cost lìber. ²⁸Ël Signor, con tut l’ardor ëd soa ira, a l’ha rancaje via da soa tèra ‘d lor e a l’ha faje andé ant na tèra forësta, e là a vivo 'ncora ‘ncheuj”.

²⁹Lòn ch'a l'é stermà a l'é dël Signor nòst Dé; ma lòn che a l'é arvelà a l'é për nojàutri e për ij nòstri fieuj për sèmpe, përche i peusso pratiché tute le paròle ëd costa Lege.

Nòte

1. I seguitoma ambelessì la numerassion dla NET Bible.
2. Óreb a l'é n'àutr nòm dël mont Sinai.
3. Cfr. Nùmer 21:21 -30.
4. Cfr. Nùmer 21 :31-35.
5. Cfr. Nùmer 32:33.
6. A peul desse ch'a sio le generassion ancora nen nassùe dël pòpol ëd Nosgnor.
7. Cfr. Ebréo 12:15.
8. Cfr. Génesi 19:24-25.