La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 5

←Isaìa 4

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 6→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 05

Isaia

5

La canson dla vigna

¹Lass-me adess canté na canson a nòm ëd mè amis^[1]. A l’é la canson ëd mè amis e ‘d soa vigna. Mè amis a l’avìa na vigna ant un teren motobin dru. ²A l’ha laurane la tèra, a l’ha spërlala^[2] e a l’ha piantane le mej vis. Ant ël mes a l’ha fabricaie na torëtta ëd guardia e a l’ha scavà na streitura an sla ròca për pisté l’uva. Peuj a l’ha spetà ch’a murèisso ‘d rape d’uva dossa, ma a son surtije brusche^[3].

³Ore, gent ëd Giuda e ‘d Gerusalem, fé da giùdess an tra ‘d mi e mia vigna. ⁴Avria-ne podù fé ‘d pì ‘d lòn ch’i l’hai fàit për mìa vigna? I më spetava d’uva bon-a: com é-lo ch’a l’é seurtìa àgra? ⁵Ore, donch, iv faso savèj lòn ch’i farai a mìa vigna. I në dësblerai le cioende e i lassrai che le bestie a n’i vado an pastura; i në drochërai la cinta e i lassërai ch’a sia scarpisà. ⁶I la rendrai un teren gerbid, andoa che le vis a son nen poà e la tèra a l’é nen laurà. A në chërsran le ronze e ‘l gramon. I comandrai a le nìvole ‘d nen deje la pieuva.

⁷La vigna dël Signor dl’Univers i seve vojàutri, pòpol d’Israel. Vojàutri, gent ëd Giuda, i seve sò piantament preferì. Nosgnor a së spetava giustissia, e daspërtut chiel a l’ha vëddù mach d’angiustissie; a l’avìa vorsù ‘d misericòrdia ma, al contrari, a l’ha sentù mach ëd crij ëd violensa.

Contra 'd coj ch’a governo Giuda

⁸Maleur a vojàutri ch’i cate na ca apress a l’àutra e ‘n camp apress a n’àutr, fin-a a la mira ch’a-i sia pa pì nen ëd pòst për la gent e, ant ël pais, it vivras mach daspërtì! ⁹I l’hai sentù, contut, che ‘l Signor dl’Univers a l’ha fàit un giurament: “Tute coste ca, grande e bele coma ch’a son, a saran lassà droché an ruin-a, gnun a-i ëstarà pì ant ësti palass. ¹⁰Des giornà ‘d vigna a daran mach pì un botal ëd vin, e des sach dë smens a rendran mach na cavagna ‘d gran.

¹¹Maleur a coj ch’a s’àusso la matin bonora mach për andé a cimpé e ch’a fan tard la sèira për dësveuidé ‘d bote ‘d vin fin-a d’esse cheuit. ¹²Damentre ch’a s’ancioco al son ëd l’àrpa, dla lìra, dël tarabass e dla fluta, a penso nen a Nosgnor e as rendo pa cont ëd lòn che Chiel a fà. ¹³A l’é për lòn che Nosgnor a dis: “Mè pòpol, ch’a capiss bele che nen, a sarà mandà an esili; ij sò governant a meuireran ëd fam, e la gent a meuirerà ‘d sèj. ¹⁴Le tombe as bërlico ij làver e a deurbo la boca përchè a vëddo pa l’ora d’arsèivje. Jë sgnor e ij pòver, tuta la furfa cióca, a në sarà travondà. ¹⁵Tuti j’uman a saran anientà, tuta la gent a sarà campà giù. Fin-a j’arogant a sbasseran j’euj ant l’umiliassion. ¹⁶Ël Signor dl’Univers a sarà esaltà da soa giustissia; chiel, ël Dé sant, a mostrerà soa santità ant ël ristabiliment dël drit. ¹⁷An col di-lì j’agnej a trovran ëd bon-e pasture, feje a l’angrass e crave giovne a 'ndran an pastura an tra le ruin-e.

¹⁸Maleur a coj ch’as tiro dré ij sò pecà con ëd còrde fàite ‘d busiardarìe, ch’as rabasto dapress soa gramìssia tanme ‘n chèr! ¹⁹As n’ancalo fin-a a badiné Nosgnor e a-j diso: “Fà an pressa a fé cheicòsa. I voroma vëdde lòn ch’it sas fé. Che ‘l Dé sant a compissa ij sò progèt, përchè i voroma vëdde coj ch’a son!”.

²⁰Maleur a coj ch’a diso che ‘l mal a l’é bin e ‘l bin a l’é mal, che lë scur a l’é ciàir e che 'l ciàir a l’é scur, che ‘l doss a l’é mèr, e che l'amèr a l’é doss! ²¹Maleur a coj ch’a chërdo d’esse savi e ch’a penso d’esse furb!

²²Maleur a coj ch’a son vajant ant l’ora ‘d bèive ‘d vin e ch’as vanto ‘d savèj mës-cé 'd beivànde spiritose! ²³Për un bon present lor a-j dan l’assolussion al colpèivol, e a 'rnego al giust sò drit. ²⁴A l’é për lòn che, coma ‘l feu a mangia la paja e la fiama a consuma l’erba sëcca, parèj soe rèis a vniran marse e soe fior a fiapran. A sarà parèj përchè a l’han arfudà la Lege dël Signor dl’Univers, përchè a l’han dëspresià la paròla dël Sant d’Israel.

La zara ‘d Nosgnor

²⁵A l’é për lòn ch’a s’anvisca la zara d’ Nosgnor contra sò pòpol e ch’a-j patela con soa man. Le montagne a tërmolo e ij cadàver ëd sò pòpol a ambarasso le stra coma d'ëmniss ëspatarà. Contut, pensé pa che la zara ‘d Nosgnor a sia sodisfàita mach con lòn. Sò pugn a l’é ancora pront a taché! ²⁶Chiel a mandrà ‘n segnal a ‘d nassion ch’a son bin da leugn e a ciamrà con un subi coj ch’a stan da l’àutra banda dël mond, e lor a rivran ëd corsa contra ‘d Gerusalem. ²⁷Lor a vniran nen ëstrach e a s’antrapran pa. As fermran pa për arposesse o për deurme. Gnanca un-a ‘d soe s-cirpe a vnirà mòla, e gnanca na liassa ëd soe sàndole a së s-cianchërà. ²⁸Soe flecie a saran bin molà e ij sò arch a saran pront për la bataja. A voleran dë splùe dai ciapin dij sò cavaj e le roe dij sò chèr a vireran coma n’orissi. ²⁹A breugieran tanme ‘d leon, tant coma ‘l pì fòrt dij leon. Brajand as camperan a còl a soe pijàite e a-j portëran vìa: gnun a sarà bon a salveje da soe grinfe. ³⁰An col di ‘d distrussion, lor a breugieran dzora soe vìtime coma ‘l braj dël mar. Se cheidun a vëddrà ‘l pais, a l’avrà sota j’euj mach dë scur e ‘d disgrassie; fin-a la lus a sarà scurìa da le nivole.

Nòte

1. O “ëd col ch’i-j veuj bin”.
2. O “gavane  le pere”.
3. Cfr. Maté 21:33; March 12:1; Luca 20:9.