La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/At/At 2

←At 1

La Bibia piemontèisa J'At dj'Apòstoj

At 3→

La Bìbia piemontèisa - At 02

J’At dj’apòstoj

2

Lë Spìrit Sant e 'l Di dla Pancòsta

¹Rivà ch'a l'era 'l di dla Pancòsta^[1], a l'ero tùit ansema 'nt ël midem leugh. ²A l'amprovista a l'han sentù 'n son dal cel coma s'a fussa d'un vent ch'a bufa fòrt e a l'ha 'mpinì tuta la ca anté ch'a l'ero setà. ³E a l'é comparìe 'd lenghe coma 'd feu ch'a son ëspartisse^[2] an su ognidun ëd lor. ⁴ Parèj a son ëstàit tùit ampinì dë Spìrit Sant e a l’han comensà a parlé an lenghe forëstere, conforma che lë Spìrit a-j fasìa parlé.

⁵An col period-lì a-i era a Gerusalem motobin dj'ebreo ch'a-i s'antërtenisìo për l'ocasion dla festa, gent divòta da tute le nassion ch'a-i é sota 'l cél. ⁶Cand ch'a l'é fasse col son, motobin ëd gent a l'é assemblasse dë 'dnans a la ca e a l'ero tuti dëstornà dal fàit che ognidun a-j sentìa parlé an soa pròpria lenga. ⁷ D'autut ësbalordì, as disìo l'un con l'àutr: "Ma tuti sti-sì ch'a parlo, a son-ne pa dla Galilèa? ⁸Coma é-lo donca che mincadun ëd nojàutri a-j sent parlé 'nt la lenga dël pais anté ch’i soma nà?”. ⁹Parti, Medi, Elamita, e nojàutri ch'i stoma 'nt la Mesopotàmia, an Giudèa e an Capadòcia, ant ël pais del Pont e 'nt la provinsa dl'Asia, ¹⁰an Frigia e an Panfìlia, an Egit e 'nt ij quarté dla Libia, ch'a l'é davzin a Cirene, e nojàutri ch'i stoma a Roma? ¹¹J’Ebreo tant 'ma ij prosélit, ij Cretèis e j’Arab, i-j sentoma parlé dle maravije ‘d Nosgnor ognidun an nòstra lenga?". ¹²A l'ero donca tuti dëstornà e a savìo pì nen còsa pensesse 'd lòn, e as disìo l'un con l'àutr: "Còsa podrìa-lo mai esse tut sossì?". ¹³Ma d'àutri, a jë sbefiavo^[3] e a disìo: "A l'é ch'a son pien ëd vin doss".

Ël Sermon ëd Pero 'nt ël Di dla Pancòsta

¹⁴Anlora Pero, an presentand-se ansema a j’óndes, parland a àuta vos, a l’ha dije: “Vojàutri gent ëd Giudèa e tuti coj ch’i seve a Gerusalem, sté a sente lòn ch’i l’hai da dive, fé atension a mìe paròle. ¹⁵Malgré tut lòn ch’i podrìe pensé, sti-sì a son nen cioch, perchè a l’é mach neuv ore dla matin^[4], ¹⁶ma a l’é lòn ch’a l’avia nunsià ël profeta Gioèl: ¹⁷‘A-i rivrà 'nt ij di darié^[5] - Nosgnor a dis - ch’i spantierai mè Spìrit an sù tuta mia gent^[6], e vòstri fieuj e vòstre fije a profetisëran; vòstra gioventura a l’avrà ‘d vision e ij vòsti vej a l'avran ëd seugn. ¹⁸Ëdcò an sij mè servidor, sia òm che fomne, i spantieraj mè Spìrit, an coj di là, e lor a profetisëran. ¹⁹E mi i farài ‘d còse maravijose^[7] dzora, ant ël cel, e ‘d prodis an sla tèra giù-sì, ëd sangh e ‘d feu, e ‘n vapor ëd fum. ²⁰Ël sol a sarà cangià an top, e la lun-a an sangh, anans che col grand e glorios Di ‘d Nosgnor a ven-a. ²¹Antlora tuti coj ch’a 'nvocheran ël nòm ëd Nosgnor a saran salv^[8].

²²Gent d’Israel, sté a sente ste paròle-sì: Gesù ‘d Nasaret, n’òm ch’a l’ha arseivù antrames ëd vojàutri na ciàira testimoniansa da Nosgnor për motiv dl’euvre poderose ch'a fasìa, maravije e segn miracolos che chiel a l’ha fàit sota ai vòsti euj për sò mojen - coma i lo seve bin; ²³col òm-là, an essend ëstàit tradì^[9] conforma al propòsit^[10] predeterminà e precognission ëd Nosgnor, vojàutri i l’eve massalo anciovand-lo a na cros për man ëd gent grama ch’a rispeta nen la lege 'd Nosgnor^[11]. ²⁴Nosgnor, contut, a l’ha arsussitalo, an avend delivralo dai patiment ëd la mòrt, përché ch’a l’era nen possìbil ch’a fussa artenù da chila. ²⁵David a dis ëd chiel: “I contemplava sèmper Nosgnor dë 'dnans ëd mi, përchè chiel a sta a la mia drita, parèj ch’i sia nen campà giù^[12]. ²⁶A l’é për lòn che mè cheur a l’é arlegrasse e mia lenga a l’ha spricià ‘d gòj, e ‘d pì, mia carn a arposërà 'nt la speransa. ²⁷Përché ti ‘t lasseras nen mia ànima 'nt ël leugh dij mòrt^[13] e ti ‘t permëttras nen che tò Sant a fasa l’esperiensa dla corussion. ²⁸Ti it l’has fame conòsse la stra dla vita e 't ëm ampiniras ëd gòj an toa presensa”.

²⁹Mè frej! I podrìa bin dive con certëssa a propòsit ëd nòst patriarca Dàvid, che chiel’a l’é mòrt, e che a l’é stàit sotrà. Soa tomba a peul ancora vëdd-se ancheuj^[14]. ³⁰Chiel a l’era, però, ‘n profeta, e a savìa che Nosgnor a l’avìa promëttuje con giurament, che un dij sò dissendent a sarìa setasse an sò tròno^[15]. ³¹David, an antivëddend-lo, a l’ha parlà dl’arsurression dël Crist, visadì che nì col-lì a sarìa stàit bandonà 'nt ël leugh dij mòrt, e nì sò còrp a l’avrìa fàit l’esperiensa dla corussion. ³²Sto Gesù, Nosgnor a l’ha arsussitalo, e tuti nojàutri i soma ëd lòn ij testimòni.

³³Donca, dòp ch’a l’é stàit esaltà a la drita ‘d Nosgnor e an avend arseivù dal Pare la promëssa dlë Spìrit Sant, chiel a l’ha spantìa lòn ch’i vëdde adess e lòn ch’i sente. ³⁴Përchè David a l’é nen montà an cel, ma chiel midem a dis: ‘Nosgnor a l’ha dit a mè Signor: Set-te a mia drita ³⁵fin-a ch’i l’abia fàit dij tò nemis në scagn për ij tò pé^[16]’. ³⁶Ch’a sapia ‘d sicur tuta la ca d’Israel che Nosgnor a l’ha fàit e Signor e Crist, pròpi col Gesù-lì ch’i l’eve butà an cros!”.

La reassion al sermon ëd Pero

³⁷Cand ch'a l'han sentù ste còse, tuti a l'han sentusse s-cianché 'l cheur e a l'han dit a Pero e a j'àutri apòstoj: "Frej! Còsa l’omne da fé adess?". ³⁸E Pero a l'ha dije: "Pentive dij vòstri pecà e che mincadun ëd vojàutri as fasa batesé 'nt ël nòm ëd Gesù Crist për la remission^[17] dij vòsti pecà^[18] e i arseivreve 'l don ëd lë Spìrit-Sant. ³⁹Përchè la promëssa a l'é për vojàutri, për ij vòstri fieuj, e për tuti coj ch'a son lontan da Nosgnor, për tuti coj che Nosgnor nòst Dé a ciamërà da chiel”.

⁴⁰E con vàire d'àutre paròle, a-j suplicava e a-j cissava, an disend: "Salveve^[19] da costa generassion përversa^[20]". ⁴¹Anlora, coj ch'a l'han arseivù 'd bon cheur^[21] soa paròla, a son ëstàit batesà, e an col di lì a l'é giontasse^[22] ai chërdent apopré tremila përson-e^[23].

Coma ch'a vivio ansema ij prim cristian

⁴²A scotavo tuti con diligensa^[24] la dotrin-a dj’apòstoj, a pijavo part a la comunion fraterna, a la division dël pan^[25], e a j'orassion. ⁴³Tuta la gent a l'era motobin impressionà^[26] da lor, e motobin ëd miracoj e 'd prodis as fasìo për ël mojen ëd j'apòstoj. ⁴⁴E tùit ij chërdent^[27] as na stasìo 'nsema ant l'istèss leugh e a l'avìo tute le còse an comunansa^[28]. ⁴⁵A l'ero ancaminasse fin-a a vende lòn che a possedio e a na spartìo ‘l ricavà 'nt tra tuti lor, conforma a j'esigense d’ognidun. ²¹Tùit ij di a l'ero d'acòrdi d'andé ansema 'd régola 'nt le cort dël templi për j'orassion, a compartìo 'l pan da na ca a l'àutra e a mangiavo ansema con gòj e semplicità 'd cheur, ⁴⁷an dasend glòria a Nosgnor e fasendse vorèj bin da tuta la gent. Nosgnor a giontava tùit ij di a la cesa coj ch'a l'ero 'n camin d'esse salvà.

Nòte

1. Cfr. Levìtich 23:15-21; Deuteronòmi 16:9-11.
2. O "posasse".
3. A sbefiavo j'apòstoj.
4. Let. “la tersa ora dël dì”.
5. O  “j’ultim dì”.
6. Let. “su minca carn”.
7. O  “ringreté, dëspiaseisse, doloresse”.
8. 2:17-21 cfr. Gioel 2:28-32.
9. O “consignà a j'autorità”.
10. O “consèj”.
11. O “Gentil, gent pagan-a, ij soldà roman”.
12. Let. “supatà”.
13. Let. Hades.
14. O “ ’é ‘ncora tra ‘d noi fin-a cost dì-sì”.
15. Cfr. Salm 132:11; 2 Samuel 7:12-13.
16. 2:34-35 cfr. Salm 110:1.
17. O "përdon".
18. O "Pentive" (ëd vòst pëccà) > pentisse, ringreté, regreté, dëspiaseisse, dolores
19. O "Separeve".
20. O "stòrta, motobin grama, tuta guasta".
21. O "a l'han acetà la vrità ëd soa paròla".
22. O "a l'è stàit conquistà".
23. O "ànime".
24. O "përseveravo".
25. La celebrassion dla Santa Sin-a.
26. Let. "A l'avio tëmma".
27. Visadì "ij chërdent an Gesù"
28. Cfr. At 4:32-35,