Rino Serra/Le fior dël mal/159
XI. L'abiss modifiché
Pascal a l'avìa sò abiss, sempe 'n moviment.
-Aidé! Tut l'é abiss, -assion, desideri ël sugné,
Paròle! E su ij mè pej che drit i sent aussé
I sento a vòlte passé, dla paura 'l vent.
An àut, an bass, ant ël përfond, ëd fianch a l'eva,
Ël silensi, lë spassi spaventos e 'nciarmant...
Sël fond ëd le mie neuit, Dio con sò dil savant
A disegna n'angossa varia e sensa treva.
L'hai pau dël seugn 'mé l'hai pau 'd na tampa fonda,
Tut un oror ch'a pòrta chissà a qual ësponda;
Mi da minca fnestra i vëdd nen àutr che 'nfinì
E mè spirit, sempe da lordison tormentà,
A l'ha 'nvidia dël gnente dl'insensibilità.
-Ah! Pudej dai numer e da j'esse seurte pì!