Rino Serra/Le fior dël mal/121

←CXX. Le litanìe 'd Satan

Baudelaire, Le fior dël mal

CXXII. La mòrt dij pòver→

CXXI. La mòrt - La mòrt dij moros

Nòi i avroma 'd let ëd fragranse legere,
Sislonghe coma tombe bin përfondà
E fior assé dròle 'n sle stagere,
Për noi sot dij cej pì bej duvertà.

A van duvrand a gara j'ultim ardor,
Nòstri doi cheur doi grand feu a saran
E 'mé specc gemej ij sò dobi splendor
Ant ij nòstri doi spirit, rifleteran.

Na sèira fàita 'd reuse e bleu mistich,
Së scambieran un ciairor ùnich,
Com un longh sangiut, d'adieu carià;

Pì tard n'àngel, a durbirà le pòrte,
Fedel e giojos, vnirà e rianimerà,
Jë specc somber e le fiame mòrte.