Rino Serra/Le fior dël mal/120
CXX. Le litanìe 'd Satan
modifichéOh ti, ël pì savant e 'l pì bel ëd j'àngej,
Dio tradì da la sòrt e privà 'd làude, le mej,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Oh prinsi dl'esili, al qual l'é fasse tòrt
E che, vinciù sempe pì fòrt it ses risòrt,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti ch'it sas tut, dle còse sot-tèra grand re,
Meisineur famijar ëd j'angosse uman-e ch'a-i é,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti che ai lebros e ai pòver maledet Crist
It mostre con grand amor, dël paradis ij gust
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Oh ti, che da la mòrt, toa veja e fòrta morosa,
It l'has fàit nasse la speransa - fòla e piasosa!
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti ch'it das, sto sguard calm e fier a l'esilià
Che tut un pòpol antorn a la forca, a fà danà,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti ch'it sas an quaj angoj ëd tère insidiose
Ël dé gelos l'ha stërmà le pere pressiose,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti che con euj ciàir it conòsse ij përfond arsenaj
Andoa a deurm sotrà 'l pòpol dij metaj,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti che con larga man të stërme ij precipissi
Al sonambol erant an broa a j'edifissi,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti che con fé magich, it rende elastich j'òss
Dël cioch an ritard dont ij cavaj a-i van adòss,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti che, l'òmo debol ch'a seufr it veuj consolé,
It l'has mostrane, ël salnitr al sorfo mes-cé.
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti ch'it pòse toa marca o sòcio sotil,
An sla front ëd Creso, nen pietos, ëdcò vil,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Ti che, ant j'euj e 'nt ël cheur ëd le fije 't bute
Ël cult ëd le piaghe e l'amor për le pate,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Baston ëd j'esilià, làmpada dj'anventor,
Confessor ëd j'ampicà e dij cospirator,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Pare adotiv ëd coj, che con nèira còlera
Ant ël paradis terestr Dio Pare pa a tòlera,
Oh demòni, avèj pietà 'd mia longa miseria!
Orassion
Glòria e lòde a ti, demòni, ant l'àut dël cel,
Doa it l'has regnà e 'nt ël përfond bordel
Ëd l'infern, doa vinciù, it seugni con passiensa
Mut! Fà che l'ànima mia 'n di, sot l'erbo dla siensa,
Press a ti arposrà, a l'ora che sot toa front vnirà
Coma 'n templi neuv, ij sò ram a spantierà!