CI. Nèbie e pieuve

modifiché

Fin d'otonn, invern, prime che tut ampàuto
Stagion andurmìe! Mi iv veuj bin e iv laudo
Përchè mè cheur e mè servel a ven-o 'nvlupà
Da un linseul vaporos e da na tomba sveuidà.

An sta pian-a anté l'àustr frèid a gieuga e viròla
E 'nt le longhe neuit a scrusiss la bandaròla,
Mej che al temp ëd la tëbbia stagion l'ànima mia
Largament soe ale 'd cornajass a durverìa.

Nen l'é pì doss al cheur pien ëd còse funerarie,
Che da temp bin lontan a-j cala dzor lë brin-e,
O stagion ësmòrte, ëd nòsti clima argin-e,

Che l'aspet sempe egual ëd vòstre scurità palie,
-Gnente se nen doe a doe, ant na sèira sensa lun-a,
Andurmì 'l dolor su 'n let ëd fortun-a.