XCIX modifiché

I l'hai pa sens'àutr dësmentià nòsta bianca ca,
Cita ma tranquila, bin tacà a la sità;
Con la Pomon-a 'd giss e la Vénere sporìa
Che patanùa a së stërma 'nt na macia 'd bòsch marìa
E 'l sol che 'nt la sèira borios a va coland
Dadré dij véder anté ij sò ragg as van brisand,
A smijava, grand euj duvert ant ël cel curios,
Beiché ij nòsti disné longh e silensios,
Spatarand ën vir ij sòi bej rifless ëd siri
Sla tovaja da pòch e ij ridò piturà a liri.