Rino Serra/Le fior dël mal/036
XXXVI. Ël pogieul modifiché
Mare dj'arcòrd e morosa 'd le morose,
Oh ti, tuti ij mè piasì! Oh ti, tuti ij mè dover!
T'arcòrde la blëssa 'd carësse amorose,
La dosseur dël feu e l'incant ëd le sèire, sincer,
Mare dj'arcòrd e morosa 'd le morose!
Le sèire 'nluminà da l'ardor dël carbon
E le sèire al pogieul, da vapor reusa velà.
Com a m'era doss tò sen! E tò cheur che bon!
L'oma dit sovens minca còsa dl'eternità
Le sèire 'nluminà da l'ardor dël carbon.
Come a son bej ij soj ant le càude seirà!
Che spassi përfond! Che pulsassion ant ël cheur a-i é
E chinand-me vers ti, argin-a dle adorà,
Mi i chërdìa tò sangh odoros ëd respiré:
Come a son bej ij soj ant le càude seirà!
La neuit a vnisìa coma na muraja spëssa,
Ant lë scur andvinavo ij tò lumin j'euj mè,
I beivìa tò respir, velen! Oh dossëssa!
Fra mie man fraterne s'andurmìo ij tò pé.
La neuit a vnisìa coma na muraja spëssa.
Mi i sai l'art d'evoché minute giojose,
Mè passà 'ngrignà 'nt ij tò ginoj riviv.
E për che rason sërché toe blësse sleuse
Fòr da tò cheur si doss e da tò car còrp si viv?
Mi i sai l'art d'evoché minute giojose!
Sti giurament, sti përfum, sti basin anfinì,
Rinass-ran da n'abim antërdoà, pa sondabil,
E coma monto ai cei ij soj argiovanì
Dòp avèisse lavà al fond d'un mar pa scrutabil?
-Oh giurament! Oh përfum! Oh basin anfinì!