Salm modifiché

La Bìbia piemontèisa - Salm 145

145. I t’esaltrai, ti ch’it ses mè Dé e mè Rè modifiché

Lë scritor a làuda Nosgnor përchè ch’a l’é un Rè giust e misericordios ch’as pija soen ëd sò pòpol.

¹Àlef. I t’esaltrai, ti ch’it ses mè Dé e mè Rè. I benedirai tò Nòm për sèmper.

²Bet. it benedirai tùit ij dì. Vera, mi i laudrai tò Nòm për sèmper.

³Ghimel. Nosgnor a l’é grand e sèmper degn d’esse laudà. A soa grandëssa a-i é gnun finagi.

¹⁴Dàlet. Che tute le generassion at làudo për lòn ch’it l’has fàit, ch’a nunsio toa vajansa. ⁵

He. Ch’a proclamo lë splendrior glorios ëd toa majestà. Ij prodis ch’it l’has fàit a son l’oget ëd mia meditassion.

⁶Vàu. Ch’a parlo ‘d toa potensa da tëmme, an contàndje a tuti toa grandëssa.

⁷Zàin. Ch’a faso conòsse daspërtut la memòria ‘d toa gran bontà e ch’a ciamo ij tò favor.

⁸Het. Nosgnor a l’é compassionos e benign, pasi^[1] ant ij castigh e grand ant l’amor.

⁹Tet. Nosgnor a l’é bon anvers ëd tuti e a dà ‘d cheur a tute soe creature.

¹⁰Iòd. Che toe creature a t’esalto. Nosgnor: che ij tò fedej at benedisso.

¹¹Caf. Ch’a proclamo la glòria ‘d tò regn e ch’a parlo ‘d toa vajansa.

¹²Làmed. Ch’a faso conòsse a tuti toe 'mprèise, lë splendrior glorios ëd tò regn.

¹³Mem. Tò regn a s’estend për tùit ij sécoj, tò 'mperi a tute le generassion.

Nun. Le paròle ‘d Nosgnor a son degne ‘d fidansa, soe euvre a son euvre d’amor.

¹⁴Sàmech. Nosgnor a sosten coj ch’a son lì-lì për tombé e a àossa torna 'n pé coj ch’a son dobià sota sò càrich^[2].

¹⁵Àin. J’euj ëd tùit at vardo con ësperansa; ti ‘t jë das da mangé cand ch’an n’han da manca.

¹⁶Pe. Cand ti ‘t deurbe toa man, ti ‘t pasie la fam e la sèj ëd tùit ij vivent.

¹⁷Tsade. A son ëd senté ‘d bontà coj ëd Nosgnor, soe euvre a son d’euvre d’amor.

¹⁸Qòf. Nosgnor a sta dacant a coj ch’a l’anvòco, a coj ch’a l’anvòco con sincerità.

¹⁹Res. A conced ij desideri ‘d coj ch’a l’han timor ëd chiel; a scota soe sùpliche e a-j salva.

²⁰Sin. Nosgnor a goerna coj ch’a-j veulo bin, ma a farà dësperde coj ch’a son pa giust.

²¹Tàu. Che ij mè làver à làudo Nosgnor; che tùit a benedisso sò Nòm sant për ij sécoj dij sécoj.