La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Proverbi/Proverbi 3

←Proverbi 2

La Bibia piemontèisa Provèrbi

Proverbi 4→

Provèrbi

3

La Bìbia piemontèisa - Proverbi 03

Fiusa an Nosgnor

¹Fieul mè car! Dësmentia mai lòn ch’it mostro; guerna ij mè precèt an tò cheur. ²S’it fas parèj, ti ‘t godras ëd na vita longa, di e d’agn ëd foson e ‘d pas. ³Perde pa l’amor e la fidelità^[1], gropt-je al còl, gràvie an tò cheur. ⁴A l’é parèj ch’it vagneras ël favor e la stima tant ëd Nosgnor che dla gent^[2]. ⁵Fìdte a Nosgnor con tut tò cheur e pa nen a lòn ch’it chërde ‘d savèj fé. ⁶Se ti ‘t ten-e present Nosgnor an tut lòn ch’it antraprende, chiel at farà da guida sicura, at ëmnerà an sla stra pì drita. ⁷Chërd-te pa d’esse bon a fé tut daspërtì: àbie ‘n sant timor ëd Dio e stà lontan dal mal^[3]. ⁸At farà mach dël bin a tò còrp e ij tò òss a restran giovo. ⁹Smon a Nosgnor ij tò beni, le primissie ‘d tò arcòlt, ¹⁰e ij tò grané as ampiniran ëd foson; ël most a dësbordrà da toe tin-e.

¹¹Car ël mè fieul, arfuda pa la coression ëd Nosgnor e dëspressia pa ij sò rimprocc^[4]. ¹²Nosgnor a rimpròcia coj ch’a-j veul bin, coma ch’a fà ‘n pare con sò fieul preferì^[5].

La saviëssa a sicura ‘d boneur e ‘d pas

¹³Che ‘d boneur ch’a l’ha col ch’a treuva la saviëssa e l’òm ch’a vàgna d’antendiment. ¹⁴La saviëssa a l’é pì lucrosa che l’argent, it në faras seurte pì ‘d profit che da l’òr. ¹⁵A l’é pì pressiosa che le giòje; a trapassa tut lòn ch’it podrie avèjne anvìa. ¹⁶Con na man a sporz na vita longa e con l’àutra richëssa e onor. ¹⁷Soe vie a son agreàbil da marceje ansima; ij sò senté a son pacìfich. ¹⁸La saviëssa a l’é n’erbo dla vita për tuti coj ch’a-j ëstan dacant; bonoros a son tuti coj ch’as në ten-o strèit.

¹⁹Nosgnor a l’ha fondà la tèra an sla saviëssa; con l’antendiment chiel a l’ha rendù stabij ij cej. ²⁰Con soa siensa chiel a l’ha fàit ësgorghé¹⁰ le sorgiss dj'eve, e da le nìvole a fà calé la pieuva.

²¹Car ël mè fieul! Guerna la discression e la prudensa e perdje mai ëd vista! ²²At arneuveran la vita; at faran l’aspèt fin-a pì bel! ²³It marceras sicur e gnun a podrà fete d'antrap. ²⁴Cand ch’it cogeras për deurme it l’avras gnun-a tëmma, it l’avras un seugn pacìfich. ²⁵It l’avras pa d’avèj tëmma dle sajëtte nì dj’atach ch’a ven-o da le canaje, cand ch’a rivo, ²⁶përchè Nosgnor at ëstarà dacant e a 'mpedirà che ti ‘t tombe an tràpola.

Na condòta onesta

²⁷Négh-je pa 'd fé dël bin a chi ch’a n’ha ‘l drit, s’a l’é an tò podèj ëd felo. ²⁸S’it peude felo sùbit, dìsje pa a cheidun: “Adess vatne, lòn ch’i t'am ciame i lo farai doman”. ²⁹Màchina mai ‘d fé ‘l mal contra tò amis, col ch’a viv con ti e ch’a l’ha fiusa ‘d ti. ³⁰Rusa pa sensa rason, se cheidun a l’ha pa fate ‘d mal. ³¹Àbie gnun’ anvìa dl’òm violent, sta bin lontan da soe vie, ³²përchè Nosgnor a l’ha an ghignon la gent përversa, ma la gent onorà a l’ha për amis. ³³Nosgnor a malediss la ca dle canaje e a benediss l’abitassion dij giust. ³⁴Chiel as fà dë schergne ‘d coj ch’a fan ëd schergne, ma a la gent ch’a l’é ùmil a j'acòrda sò favor^[6]. ³⁵Ij savi a l’avran la glòria për n’ardità, ma ij fòj la vërgògna

Nòte

1. O “vrità”.
2. Cfr. Luca 2:52.
3. Cfr. Roman 12:16.
4. Cfr. Giòb 5:17.
5. 3:11-12 cfr. Arvelassion 3:19; Ebréo 12:5-6.
6. Cfr. Giaco 4:6; 1 Pero 5:5.