La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 28

←Giòb 27

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 29→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 28

Giòb

28

Giòb a parla dla sapiensa

¹Për l'argent a-i son le min-e e për l'òr ël leu andova che a s'arfin-a. ²Ël fèr as gava dal teren e la pera fondùa a lìbera l'aram. ³L'òm a chita lë scurità e a fogna fin-a a la dariera borna dla tèra ij ròch ant ël top pì ancreus. ⁴Leugn da j'abità, a përtuso ëd poss ant ëd leu ch’ij viagiator a l'han fin-a dësmentià 'ndoa ch’a son. A-i s’anfilo con ëd còrde e as fan pendojé sospèis. ⁵La ròba da mangé a chërs ëdzora ëd la tèra, ma ‘d sota a treuvo ‘d pere da fé fonde con ël feu. ⁶Ambelelì le pere a conten-o ‘d zafir e ant la póer as treuva d’òr. ⁷Costi-sì a son ij tesòr che gnun osel da rapin-a a peul vëdde; gnanca l'euj dij farchèt a lo s-cèiro. ⁸Bestie ferose a-i passo pa ansima: gnun leon a l'ha mai butaje ansima soe piòte. ⁹L'òm a pòrta la man për travajé la stërnaj: chiel a bolversa le montagne da soe fondamenta. ¹⁰A scava 'd galarìe ant ij ròch e a buta l'euj dzora 'd lòn ch'a-i é 'd pì pressios. ¹¹Chiel a sërca j'adoss dij fium e a pòrta a la lus lòn ch'a-i é 'd pì stërmà.

¹²Tutun, da 'andova ch'as tira fòra la saviëssa?Andova é-lo ël pòst dl'anteligensa? ¹³L'òm a në conòss pa 'l leu: as treuva pa an sla tèra dij vivent. ¹⁴Ij balatron a diso: 'A l'è pa an mi!' E 'l mar a dis: 'Gnanca aranda 'd mi!'. ¹⁵As dëscambia pa con l'òr pì sernù nì as cata con na peisada d'argent. ¹⁶Gnanca tut l'òr d'Ofir a serv për catela o con zafir o àgata pressiosa. ¹⁷As peul pa comparesse nì con òr o cristal e as fà nen barata con tupin d'òr fin. ¹⁸Mensioné pa gnanca ij coraj o le perle: la saviëssa a val pì che tute le pere pressiose. ¹⁹Ël topass dl’Etiòpia a peul pa esse paragonà a chila; as peul nen dëscambiesse a pèis con l'òr pur.

²⁰Ma la saviëssa da 'ndova ch’a ven? Andova ch'a l'é 'l pòst ëd la conossensa? ²¹A l’é stërmà a j’euj ëd tute le creature ch'a vivo. Gnanca j’osèj dël cel da la vista pì fin-a a la peulo conòsse. ²²La Përdission e la Mòrt a diso: 'Con nòstre orije i l'oma mach sentune la fama'.

²³Dé a në conòss la stra e mach chiel a sà 'ndova ch’as treuva la sapiensa. ²⁴Përchè chiel a s-cèira fin-a ai finagi dla tèra e a bèica tut lòn ch'a l'é sota la vòlta dij cej. ²⁵A l’é chiel ch’a l’ha decidù la fòrsa ch’a l’ha da avèj ël vent e vàire ch’a l’ha da pieuve. ²⁶Chiel a l’ha stabilì le lege për la pieuva e a l’ha tracià ij vieuj ch’a l’han da passé le lòsne. ²⁷Antlora chiel a l'ha stabilì la sapiensa e esaminala ancreus. ²⁸E a l'ha dije a l'òm: 'Varda, ël timor ëd Dio: costa-sì a l'é saviëssa, e schiné 'l mal, sòn a l'é anteligensa^[1]”.

Nòte

1. Cfr. Salm 111:10; Proverbi 1:7; 9:10.