La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 47

←Esechiel 46

La Bibia piemontèisa Esechiel

Esechiel 48→

La Bìbia piemontèisa- Esechiel 47

Esechiel

47

L’adoss dël Templi

¹Peui col òm a l'ha torna mname  ant l'andron dël Templi. Mi i-i armarcava che  a surtìa d’eva da sota dla seuja dël templi, anvers levant, përchè 'l templi a vardava vers l’orient. L’eva a calava dal fianch ëd drita dël templi, a meridion dl’autar^[1]. ²Apress, a l'ha fame seurte dal pòrti setentrional e a l'ha fame fé 'l gir da fòra, an sël vieul ch'a pòrta a l'andron ëd fòra ch’a varda a levant, e i l’hai armarcà^[2] che l'eva a sorzìa da la banda 'd drita.

³Ant ël moment che l’òm a l'é peui slontanasse vers orient con na lignòla an man, a l'ha mzurà mila cùbit^[3]. A l’é antlora che a l'ha fame ancaminé per l'eva, ch’am rivava a le cavije. ⁴A l'ha torna mzurà d'àutri mila cùbit e a l'ha portame pì anans ant l’eva, che adess am rivava ai ginoj. Ancora na vira a l'ha mzurà mila cùbit, peui a l'ha ‘ncora portame anans ant l’eva: am rivava ai fianch. ⁵A l'ha mzurane d'àutri mila: l’eva a l'era dventà ‘n fium ch'i j'era pa pì bon a traversé. A l’era na corent d’eva ch’a l’avrìa podusse travërsé a nov, ma, an efet, a l’era dventà ‘n fium ch’a l’era pa possibil ëd dëstravërselo. ⁶L’òm a l'ha dime: “Fieul d'òm, has-to vëddù sòn?”.

Peui a l'ha torna portame ‘ndré an sla rivera dël fium. ⁷Ant ël moment ch’i son tornà, i l'hai armarcà na bon-a quantità d'erbo an sla rivera dël fium, da na part e da l'àutra.⁸Chiel a l'ha dime: “Coste eve a seurto ant  la region oriental e a calo ant la comba dl'Arabà për intré peui ant ël Mar Mòrt: rivà ch’a son al mojiss dël mar, l’eva malsan-a a l’é arsanìa. ⁹Tute le creature ch'a vivo e che a bùlico andova ch'a riva 'l fium a vivran; an qualsëssìa leu ch’ës fium a scorerà a-i sarà tante sòrt ëd  pess. Daspërtut andoa ch’a rivrà cost fium a-i sarà vita neuva. ¹⁰Ij pescador a-i ëstaran aranda; da Ghedi a En Eglaim a s'ëspantieran le rej. A ciapran vàire sòrt ëd pèss, parèj dij pèss dël Mar Gròss^[4]. ¹¹Tutun, ij sò mojiss e soe eve mòrte a saran pa arsanìe: a restran salà. ¹²Da na banda e da l'àutra dle rivere dël fium a chërseran tute sòrt ëd piante da fruta. Ma soe feuje a vniran pa fiape, nì sò frut a chiterà, ma tùit ij mèis a mureran, përchè la sorgiss d'eva a dësboca dal santuari. Ij sò frut a saran bon da mangè e soe feuje a saran meisinòire^[5].

Le borne dël pais

¹³Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor Dé: “Costi-si^[6] a saran ij finagi ch’i guernereve cand ch’a saran ëspartì ij teritori dle dódes tribù d'Israel (a la tribù ‘d Giusep i-j dareve doi porsion). ¹⁴I dovreve spartijé ‘d manera idèntica^[7] conform a lòn ch’i l’avìa fane giurament a man aussà ai vòstri antich; costa tèra a l'é assegnà a vojàutri tanme n’ardità.

¹⁵Coste le finaje dël pais: Da nòrd, dal Mar Gròss arlongh la stra 'd Chetlon fin-a a l'intrada 'd Zedad; ¹⁶Amat, Berota, Sibraim, che as treuva an tra 'l teritòri ëd Damasch  e col d'Amat, Caser-Ticon, che as treuva an sla frontiera d'Auran. ¹⁷Peui le borne andran a core dal mar fina a Casar-Enan, ai termo 'd Damasch e col d'Amat a setentrion. Costa la part setentrional. ¹⁸A levant, an tra Ghilead e la tèra d'Israel: ël Giordan a sarà la frontiera, fin-a al mar oriental, vers Tamar. Costassì la part oriental. ¹⁹A mesdì, da Tamar fin-a a j'eve 'd Meriba-Cades, fin-a al torent anvers ël Mar Gròss. Costa la part meridional anvers ël Negheb. ²⁰A ponent, ël Mar Gròss, dal finagi e fin-a a l'intrada  d'Amat. Costassì la part ocidental.

²¹Costa a l'é la manera ch’i l’eve da fé për ëspartì ës teritòri an tra le tribù d'Israel. ²²I dovreve divide n'ardità an tra vojàutri e ij forësté ch’a stan con voi e ch'a l'han generà 'd fieuj an tra 'd vojàutri. I dovreve considereje tanme ij nativ an tra j'Israelita; lor a tireran la sòrt con vojàutri për soa part an mes ëd le tribù d'Israel. ²³Ant la tribù andova ch’a l'é stabilisse ël forësté^[8], ambelelà i-j dareve soa part. I lo diso mi, ël Signor Dé”.

Nòte

1. Cfr. Sacarìa 14:8; Gioann 7:38; Arvelassion 22:1.
2. La paròla הִנֵּה (hinneh, ëd costuma ''vàrda-sì, bèica, varda-lì'') a veul mostré cheicòsa che 'mbelessì a l'é stàit voltà con un verb.
3. 525 méter.
4. Ël Mediterani.
5. Cfr. Rivelassion 22:1-2.
6. Costa tradussion a seghita an lesend זֶה (zeh: sti-sì) nopà 'd גֵּה (gheh), che a sarìa na paròla ch'a esist pa, com as peul vëdse ant jë LXX.
7. O “giusta”.
8. Ëdcò an Isaia 56:38 as treuva n'ategiament parìa ant ij confront dij nen-Israelita. Ambelelì ël termo a l'é נֵכָר (necar, "strangé") e an particolar a l'é ël dëssendent (בֶּן, ben) d'un ''necar'' che a ven a esse  un ''dissépol'' dël Signor. Dla midema manera l'ëstrangé resident גֵּר (gher) an cost vërsèt a l'é un ch'a l'ha daje fedeltà a Nosgnor . Lòn ch'a sarà neuv për lë strangè resident (גֵּר, gher) a l'è che an costa professìa a l'avrà n'ardità an Israel. Ant ij temp d'antan lë strangé a podia esse proprietari ëd na ca, ma pa dla tèra.