La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 46

←Esechiel 45

La Bibia piemontèisa Esechiel

Esechiel 47→

La Bìbia piemontèisa - Esechiel 46

Esechiel

46

Istrussion ëspeciaj pr’ ël prinsi

¹Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor Dé: “La pòrta dl’andron intern ch’a varda a levant, a venta ch’a sia sarà ant ij ses di ‘d travaj, ma a sarà dovertà 'd saba e ant ij di dla lun-a neuva.²Ël prinsi a intrerà për la vìa dij pòrti ch’a men-o al vestìbol ëd la pòrta e as fermerà an sla seuja dla pòrta^[1]. Ij sacerdòt  a provëdran a smon-e ij sò olocàust e j'oferte 'd pas, antramentre che chiel as prostërnerà an sla seuja dla pòrta; peui a vnirà fòra. La pòrta, contut, a l'avrà da saresse mach al calé dël sol. ³Nopà la gent dël pais as prostërnerà dë 'dnans ëd Nosgnor a l'intrada dl'andron ant ij di 'd Saba e a la lun-a neuva.

⁴L'olocàust che 'l prinsi a smonrà al Signor ant ël di 'd Saba a sarà 'd ses babero e mach un moton, ma tuti sensa difèt. ⁵L'oferta 'd gran a sarà 'd n'efa për ël moton; për ij babero, l'oferta 'd gran a sarà 'd vàire che as podrà smon-e e na pinta d'euli d'uliva për minca n'efa.

⁶Ant ël di dla lun-a neuva a së smonrà un bocin sensa difet e ses babero e un moton, tuti sensa difet. ⁷Chiel a provëdrà n’oferta ‘d gran: n'efa con ël vailet e n'efa con ël moton; con ij babero lòn ch'a veul, e na pinta d'euli d'uliva për minca n'efa 'd gran. ⁸Cand ch’a intrerà 'l prinsi, chiel a s'ancaminerà për la via dl'andron dël pòrti e a në surtirà për l’istessa via.

⁹Cand che la gent dël pais a vnirà dë 'dnans a Nosgnor për le feste stabilìe, tuti coj ch’a intreran për la pòrta setentrional për l'adorassion a surtiran peui da cola meridional; nopà, col che a dovèissa intré da la pòrta a mesdì a surtirà da cola 'd tramontan-a. Gnun a dovrà tornesne travers la pòrta ‘ndova ch’a l'era intrà anans, ma a venta ch’a seurta da cola opòsta. ¹⁰Ant ël moment ch’a intro, ël prinsi a intrerà con lor e a surtirà ‘nsem a lor.

¹¹Ant le feste e ant le solenità l'oferta ‘d gran a sarà 'd n'efa për ël bocin e n'efa për ël moton; con ij babero a së smonrà lòn ch’as veul, e na pinta d'euli d'uliva a sarà l'oferta për minca n'efa 'd gran. ¹²Se 'l prinsi a vorerà smon-e n'oferta volontaria lìbera 'd n'olocàust o d'oferte 'd comunion, as dovertrà për chiel la pòrta 'd levant e chiel a ofrirà sò olocàust e soe oferte 'd comunion, tute volontarie, pròpi com a l'avìa fàit ëd saba. Apress a na surtirà e 'l rastel a ventrà ch'a sia sarà dòp che chiel a sia surtì.

¹³Tùit ij di a ventrà smon-e un babero ëd n'ann sensa difet tanme olocàust a Nosgnor; a sarà ofert matin dòp matin. ¹⁴Ansima, vojautri i fareve, minca matin, n'oferta d'un sesté d'efa; l'euli dl'oferta a sarà d'un lìter për mojé la pur fior ëd farin-a. Costa-sì a l'é n'oblassion a Nosgnor, në statut përmanent. ¹⁵Përparèj, tute le matin, lor  a smonran ël babero e l'oblassion ëd gran e d'euli d'uliva coma n’olocàust përpetuo.

Le làssite dël prinsi

¹⁶Sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor Dé: “Se ‘l prinsi a veul fé na làssita^[2] a un dij sò fieuj ch’a-j restrà peui coma soa ardità, cola lì a sarà ‘d soa proprietà ‘d chiel, soa ardità. ¹⁷Ma se nopà ‘l prinsi a fà na làssita a un dij sò servitor, ël don a sarà dël servitor fin-a a l'ann dël Giubilé^[3], peui a tornerà al prinsi. Soa ardità a restrà mach dij sò fieuj.

¹⁸Ël prinsi a arlevrà gnun-a porsion dl'ardità dël pòpol, an crasàndlo për pijeje ëd lòn ch'a l'é ‘l sò ‘d lor. Chiel a lasrà a sò fieuj n'ardità mach da lòn che a l'é ‘l sò privà, përchè a gnun an tra 'l pòpol a-j sia gavà lòn ch’a l’é ‘d soa proprietà legìtima.

Le cusin-e sacrà

¹⁹Peui l’òm a l'ha fame passé për l'andron ch’as treuva da para dla pòrta, fin-a a le stansie dël santuari destinà ai sacerdòt, da la part ëd tramontan-a. Ambelelà i l'hai vëddù^[4] l'ëstremità 'd ponent dël pòst. ²⁰A l'ha dime: “A l'é ambelessì che ij sacerdòt a fan cheuse le carn dij sacrifissi për ël pecà ch’a son destinà a lor e andova a cusin-o ant ël forn j'oblassion dël forment, sensa feje seurte ant l'andron ëd fòra e risighé parèj ëd buté la gent an contat con lòn ch'a l'é sacrà”.

²¹Peui a l'ha mname a la cort ëd fòra e a l'ha fame passé për ij quat canton ëd la bassa cort. I l'hai armarcà che a-i j'era na cort pì cita an tùit ij canton.²²Ai quat canton dl'andron as trovavo ëd cite cort longhe quaranta cùbit e larghe tranta, tute dla midema mzura. ²³A-i j'era na muraja ch'a girava tuta d'antorn ëd le quat cort e 'd fornej a l'ero angavà sota tut, d'antorn al mur. ²⁴Chiel a l'ha ancora dime: “Coste a son le cusin-e për fé cheuse, andova che ij ministr dël templi a fan cusiné le part corispondente dij sacrifissi smonù dal pòpol”.

Nòte

1. O: “tacà a lë stibi dl'andron”.
2. O: “na donassion”.
3. Cfr. Levitich 25:10.
4. Ël vocàbol (hinneh) a l'é 'd régola n'anteriession che a ciama atension e che ambelessì a l'é stàit voltà con un verb: vëdde, beiché, armarché.