La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuteronomi/Deuteronomi 11
Deuteronòmi
modifiché11
modifichéLe lession ëd la stòria
modifiché1Veuje bin al Signor, tò Dé e scota sèmper tùit ij sò precèt: soe lege, soe prescrission e ij sò comandament. 2Tnive an ment che adess i son nen an camin a parlé a vòstre masnà, ch’a conòsso pa nì ch’a l’han vëddù le lession ch’a l’ha mostrave ‘l Signor, vòst Dé, soa grandëssa, soa man fòrta e sò brass poderós: 3le marche e j’amprèise ch’a l’ha compì contra ‘l Faraon, rè d’Egit e 'd tut sò pais[1]; 4lor a l'han pa vëddù tut lòn ch’a l’ha fàit a l’armèja d’Egit con ij sò chèr ëd guèra e ij sò cavaj, quand ch’a l’han corìje dapress e a son nià ant ël Mar Ross: Nosgnor a l’ha faje dësparì fin-a al dì d’ancheuj[2]; 5lòn ch’a l’ha fàit për vojàutri ant ël desert, fin-a ch’i seve rivà ambelessì; 6lòn ch’a l’ha fàit a Datan e a Abiram, fieuj d’Eliab ël Rubenita, quand che, an mes a tuta la gent d’Israel, la tèra a l’é dovertasse e a l’é ‘ngorgionassje, con soe tende e tuta la gent ch’a-j andasìa dapress[3]. 7A l’é con vòstri euj ch’i l’eve vëddù coste grand’ amprèise ‘d Nosgnor.
8I osservereve, donca, tùit ij comandament che ancheuj iv dago: lolì av rendrà pì fòrt për conquisté ‘l pais ch’i seve pront a intreie për pijelo an proprietà, 9e i podreve vive na vita longa ant ël pais che Nosgnor a l’ha promëttù ai vòsti antich e ai sò dissendent: un pais anté ch’a scor làit e amel.
Nosgnor a rend drua la tèra
modifiché10Ël pais anté che adess i intre për pijene ‘l possess, a l’é pa tanme ‘l pais d’Egit da ‘ndoa ch’i në seve surtì. Là, dòp d’avèj sëmnà, a ventava deje d’eva con ël pé[4] com a podrìa fesse con n’òrt. 11Ël pais ch’i vade a pijene ‘l possess, a l’é ‘n pais ëd montagne e ‘d valade, bagnà da la pieuva dël cél. 12Dë sto pais, ël Signor tò Dé as në pija soen e a lo vija dal prinsìpi dl’anada fin-a la fin. 13S’i scoteve e s’i ubidive ai comandament che 'ncheuj iv dago, se al Signor vòst Dé i-j veule bin e i-j rende l’adorassion con tut ël cheur e con tuta l’ànima, 14chiel, a sò temp, a farà vnì la pieuva dzora dij vòstri camp, la pieuva d’otogn e la pieuva dla prima, e i podreve avej ‘d bon-e archeuite 'd forment, ëd vin e d’euli. 15A farà ‘dcò chërse l’erba dij pra për vòstr bestiam, e i podreve mangé e arpateve.
L’ubidiensa diligenta ai comandament ëd Nosgnor
modifiché16Pijeve varda 'd nen lasseve anciarmé: slontaneve pa da Nosgnor, rende nen l’adorassion a d’àutri dio, prostërneve pa dë 'dnans ëd lor, 17dësnò l’ira ‘d Nosgnor as anvischerìa contra ‘d vojàutri e chiel a sarerìa ‘l cél tant da fene pì nen calé la pieuva. Antlora la tèra a porterìa pì nen sò frut e vojàutri i andrìe tòst a dësparì da sto pais dru che chiel midem av në fà don[5].
18Gravé, donca, an sël cheur e an sl’ànima le paròle dij mè comandament; tacheje a vòstra man tanme na testimoniansa[6], porteje tanme ‘n bindel an sla front. 19Mostreje ai vòstri fieuj; parlene cand ch’i sie setà an vòstra ca, e coma ch’i marce për la stra, anans d’andé a deurme e quand ch’iv àusse dal let. 20Scrivje an sij montant ëd la pòrta ‘d vòstre ca e an sle pòrte dla sità[7]. 21Parèj ij dì ‘d vòstra vita e ‘d cola dij vòstri dissendent as moltiplicheran an sla tèra che ‘l Signor a l’ha giurà ‘d deje ai vòstri antich; a saran tanme ij dì dij céj ch’a-i son ëdzora dla tèra. 22Buté an pràtica con diligensa tùit ij comandament ch’iv dago: voreje bin a Nosgnor, marcé an sij senté che chiel av mostra e fedej tnive bin ëstrèit a chiel.
23Antlora ‘l Signor a scasserà da ‘dnans a vojàutri e a dësproprierà ‘d nassion pì grande e potente che voi. 24A sarà vòstra tuta la tèra che ij vòstri pé a scarpiseran. Vòstr teritori as estendrà dal desert fin al Liban, e dal fium Eufrate fin al Mar Mediterani. 25Gnun av podrà ‘rziste: a fà nen andova ch’i andreve; ël Signor, vòst Dé, a farà tombé lë sparm e ‘l teror dë 'dnans a vojautri, pròpi coma ch’a l’ha fane la promëssa[8].
26Vardé! Ancheuj i buto ‘dnans a vojàutri la benedission e la maledission: 27la benedission se vojàutri i ubidisse ai comandament dël Signor, vòst Dé, che ‘ncheuj iv dago; 28la maledission s’i-j disubidisse e s’i scarte dal senté ch’iv mostro ancheuj, për andeje dapress a d’àutri dio ch’i l’eve pa conossù.
29Cand che ‘l Signor, vòst Dé a l’avrà fave intré ant ël pais andoa ch’it vade për pijene ‘l possess, i l'eve da pronunsié la benedission an sël Mont Garisim e la maledission an sël Mont Ebal[9]. 30Coste doe montagne, as sà, as treuvo dë 'dlà dël Giordan, an sla stra dël tramont, ant ël pais dij Canané ch’a stasìo ant l'Arabà, an facia 'd Ghilgal, dapara dle Rol[10] ëd More. 31Përchè ch’i seve an camin ëd travërsé ‘l Giordan për pijé ‘l possess dël pais che ‘l Signor, vòst Dé, av dà. Voi i në sareve padron e i-i stareve. 32Vardé, donca, ‘d buté an pràtica tute le lege e le prescrission che ancheuj iv buto dë 'dnans.
Nòte
modifiché- ↑ Cfr. Surtìa 7:8-12:13.
- ↑ Cfr. Surtìa 14:28.
- ↑ Cfr. Numer 16:31-32.
- ↑ Con n a roa idràulica bogià dal pé.
- ↑ 11:13-17 cfr. Levitich 26:3-5; Deuteronòmi 7:12-16; 28:1-14.
- ↑ O “na marca”.
- ↑ 11:18-20 cfr. Deuteronòmi 6:6-9.
- ↑ Cfr. Giosuè 1:3-5.
- ↑ Coste doe montagne a son press ël sit antich ëd Sichem e la sità moderna ‘d Nablus. La valada ch’a-i è an tra ‘d lor a l’é tanme n’aren-a, n’anfiteatro, con ij fianch dla montagna tanme ij pòst da setesse. Col leugh a l’era sacrà përchè a l’era pròpi lì che Abraham a l’avìa butà soe tende e butà ‘n pé sò prim autar apress d’esse rivà a Canan (Génesi 12:26). Ëdcò Giacòb a l’era stabilisse për vaire temp e a l’avìa scavà ‘n poss (Génesi 33:18-20; Gioann 4:5-7). Quand a la fin Giosuè e j’Israelita a l’avìo sogetasse Canan, a l’ero assemblasse a Sichen, coma ch’a l’avìa comandalo Mosè e a l’avìo anandìa na sirimònia ‘d conferma dl’Aleansa (Giosuè 8:30-35; 24:1,25). La metà dle tribù a l’era piasasse an sël Mont Garisim e l’àutra metà an sël Mont Ebal. Antlora con un còro d’antifona lor a l’avìo sigilà soa fidelità ‘d lor a Nosgnor dëdnans a Giosuè e ai Levita ch’a stasìo sota ant la val (Giosuè 8:33; cfr. Deuteronòmi 27:11-13). Cfr. Deuteronòmi 27:11-14; Giosuè 8:33-35.
- ↑ o “Pian-e”.