La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 7

←Luca 6

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Luca 8→

Luca

La Bìbia piemontèisa - Luca 07

7

Varision dël sërvent d’un senturion

¹Cand ch’a l’ha terminà ‘d dì tute coste paròle 'dnans al pòpol ch’a lo scotava, Gesù a l’é intrà a Capernaum. ²Un senturion^[1] a l’avìa un sërvent ch’a l’era malavi e lì lì për meuire. ³Ël senturion a l’era motobin tacà^[2] a chiel e, cand ch’a l’ha sentì parlé ‘d Gesù, a l’ha mandaje cheidun dij notabij^[3] dij giudé për ciameje ‘d ven-e a varì sò sërvent. ⁴Cand ch’a son rivà andoa ch’a j’era Gesù, a l’han pregalo con istansa, disandje che col òm a l’era bin degn ch’a-j fussa acordà lòn, ⁵“për motiv ch’a stima nòstra nassion, e ch’a l’ha fane fabriché na sinagòga”, a l’han dije.

⁶Gesù, donca, a l’é andass-ne ansem a lor, ma, coma ch’a l’era già a pòca distansa da la ca, ël senturion a l’ha mandaje a l’incontr ij sò amis, për dije: “Signor, pijete nen tanta pen-a, perché i son nen degn che ti t’intre an mia ca. ⁷A l’é ‘dcò për col motiv-lì ch’i son nen chërdume degn ëd ven-e da ti ‘d person-a; ma dis mach na paròla e mè sërvent a sarà vari! ⁸Përchè ‘dcò mi i stago sota l’autorità ‘d n’àutr e i l’hai ëd soldà ai mè órdin. S’i diso a un: ‘Vatne!’ chiel as na va, e s’i diso a n’àutr: ‘Ven!’, col-lì a ven; e a mè sërvent: ‘Fà lòn!”, chiel a lo fa”.

⁹Cand che Gesù a l’ha sentì lòn, a l’é stane motobin maravijà^[4] e, virandse, a dis a la gent ch’a l’era vnuje dapress: “Iv diso che an Israel midema i l’hai nen trovà autërtanta fede!”. ¹⁰E l'ora che coj ch’a l’ero stàit mandà a son ëstàit d’artorn a la ca, a l’han trovà ‘l sërvent ch’a l’era malavi che adess a stasìa bin.

Arsurression dël fieul ëd na vidoa

¹¹Ël dì dapress a l’é rivà che Gesù as n’andasìa ant na borgià për nòm Nain. Diversi dij sò dissépoj e motobin ëd gent a l’avìa compagnalo. ¹²Coma ch'as avzinava a la pòrta dla borgià a l’han ancontrà na procession d’un funeral. A l’era mòrtje ‘l fieul ùnich ëd na vidoa. Motobin ëd gent a companiava cola mare. ¹³Cand che ‘l Signor a l’ha vëddula, a l’é stàit pijà da la compassion për chila, e a l’ha dije: “Piora nen!”. ¹⁴Peui Gesù a l’é avzinasse al mòrt^[5] e a l’ha tocalo. Coj ch’a lo portavo a son fërmasse, e Gesù a-j dis: “Giovnòt, it diso: Àusste!”, ¹⁵e ‘l mòrt a l’é aussasse drit e a l’é butasse a parlé. Parèj Gesù a l’ha rendujlo a soa mare. ¹⁶Sù lòn tuti a son ësbaruvasse e a dasìo glòria a Nosgnor, an disand: “A l’é sicur che un gran’ profeta a l’é levasse an tra ‘d noi; për sicur Nosgnor a l’ha fàit visita a sò pòpol!”. ¹⁷E la vos ëd lòn ch’a l’era capità a l’é spantiasse për tuta la Giudea e për tut ël pais dantorn.

Gesù e Gioann ël batesator

¹⁸Tute ste còse a l’han faje savèj a Gioann ël batesator da part ëd ij dissépoj ëd chiel. ¹⁹Antlora Gioann a l’ha ciamà doi dij sò dissépoj e a l’ha mandaje da Gesù për dije: “Ses-to col ch’a l’ha da vnì, opura i l’oma da spetene n’àutr?”. ²⁰Coj òm a son rivà andoa ch’a l’era Gesù e a l’han dije: “Gioann ël batesator a l’ha mandane da ti për dite: ‘Ses-to col ch’a l’ha da vnì, o s’i l’oma da spetene n’àutr?’.

²¹Ora, ant l’istess temp Gesù a l’ha varì diverse person-e da ‘d maladìe e ‘d flagej e da spirit malèfich, e a l’ha dàit la vista a diversi bòrgno. ²²Peui Gesù a l’ha rësponduje: “Andé, e conté a Gioann lòn ch’i l’eve vëddù e sentì: ch’ij bòrgno a torno a s-ciairé, ch’ij sòp a marcio, ch’ij lebros a son netià, ch’ij ciorgn a sento, ch’ij mòrt a arsussito, e che ij pòver a arsèivo l’anunsi dla Bon-a Neuva^[6]. ²³Bonoros a son coj ch’a saran nen scandolisasse për càusa ‘d mi!”.

²⁴Cand che ij dissépoj ëd Gioann a son partiss-ne, Gesù a l’é butasse a parlé ‘d Gioan a tuta la gent: “Còsa sevene andàit a vëdde ant ël desert? Na can-a sopatà dal vent? ²⁵Ma còsa sevene andàit a vëdde? N’òm vestì da bin? A l’é ant ij palass dij rè ch’as treuvo coj ch’a pòrto ‘d vestimente magnifiche, e ch’a vivo ant jë spatuss. ²⁶Ma còse seve andàit a vëdde? Un profeta? Éh, iv diso, e da pì ch’ un profeta! ²⁷A l’é ‘d chiel che la Scritura a dis: ‘I mando anans ëd ti mè mëssagé ch’a pronterà tò senté dë 'dnans ëd ti^[7]’. ²⁸Përché iv diso che fra coj ch’a son nassù da na fomna, a-i é gnun profeta ch’a sìa pì grand che Gioann ël batesator. Contut, ël pì cit ant ël Regn ëd Nosgnor a l’é pì grand che chiel".

²⁹E tut ël pòpol ch’a sentìa lòn e fin-a j’esator ëd le taje^[8] ch’a l’avìo scotà la predicassion ëd Gioann e ch’a l’ero stàit batesà da chiel, a l’han arconossù parèj che Nosgnor a l’é giust^[9]. ³⁰Ma ij Farisé e ij magister ëd la Lege, ch’a l’ero nen ëstàit batesà da chiel, a l’han arfudà ‘l disegn^[10] che Nosgnor a l’avìa për lor^[11].

³¹Peui Gesù a l’ha dit: “A chi é-lo ch’i podrìa paragoné la gent ëd costa generassion? A còs é-lo ch’a smijo? ³²A smijo a cole masnà ch’a son setà ant ël mërcà e ch’a crijo j’un a j’àutri: ‘I l’avoma sonà dla fluta, e vojàutri i l’eve nen balà; i-j n’avoma cantà d’àrie da fé pioré, e vojàutri i l’eve nen piorà. ³³Përchè a l’é vnuje Gioann ël batesator, ch’a mangiava nen ëd pan, né a beivìa ‘d vin, e vojàutri i dise: “Collì a l’ha ‘n demòni”. ³⁴A l’é vnùje ‘l Fieul ëd l’òm, ch’a mangiava e ch’a beivìa, e vojàutri i dise: “Vardé lì un mangion e un beivon, n’amis ëd coj dle taje e dla gent grama^[12]. ³⁵La saviëssa, contut, a l’é mostrasse ch’a l’avìa rason për motiv ëd la vita ‘d coj ch’a-j van dapress”.

Gesù a përdon-a na pecatriss

³⁶Ora, un dij Farisé a l’ha anvità Gesù a mangé con chiel. Gesù a l’é intrà a ca dël Farisé e a l’é butasse a tàula. ³⁷A-i era ant la borgià na fomna ch’a l’era na pecatriss bin conossùa. Cand ch’a l’ha savù che Gesù a l’era a tàula a ca dël Farisé, a l’ha portaje n’àmola d’albaster pien-a ‘d përfum ëd gran valor, ³⁸peui, an piorand, a l’é anginojasse darera ‘d chiel. Soe lerme a cascavo giù an sij pé ‘d Gesù, e chila a-j suvava con ij sò cavèj e a j’onzìa con ël përfum ch’a l’avìa portà^[13]. ³⁹Ël Farisé ch’a l’avìa anvità Gesù, an vëdand lòn, a l’ha pensà: “Se stossì a fussa ‘n profeta përdabon, ëd sicur a savrìa che sòrt ëd fomna ch’a l’é cola ch’a lo toca e la vita che chila a fà: cola-lì a l’é na pecatriss.

⁴⁰Gesù a-j dis al Farisé: “I l’hai da dite na ròba”. Chiel a-j rëspond: “Dime pura, magister”. ⁴¹“Un creditor a l’avìa doi debitor; un ëd lor a-j dovìa sinch-sent dné, e l’àutr sinquanta. ⁴²Coma ch’a l’avìo nen ëd che pagheje, a l’a armëttuje a tuti e doi ij sò débit. Dime ‘n pò: col ch’a l’é ëd coj doj ch’a-j vorà pì bin?”. ⁴³Simon a-j rëspond: “I penso ch’a sìa col ch’a l’avìa ‘l débit pì grand”. Gesù a-j dis: “Bin dit!”. ⁴⁴Anlora, virandse vers la fomna, Gesù a dis a Simon: “Vëddes-to sta fomna? I son entrà a toa ca e ti tl’has nen dame d’eva për laveme ij pé; ma chila a l’ha bagname ij pé con soe lerme, e a l’ha suvaje con ij sò cavej. ⁴⁵Ti ‘tl’has nen arsevume con un basin, chila, a l’opòst, apress ch’i son intrà, a l’ha nen chità ‘d baseme ij pé. ⁴⁶Ti tl’has nen onsume la testa d’euli, ma chila a l’ha onzume ij pé con ëd përfum. ⁴⁷Për col motiv it diso ch’ij sò pecà, ch’a son tanti, a-j son armëttuje: a l’é për lòn che chila a l’ha mostrà tant amor, e col che pòch a l’é armëttuje, a mostra pòch amor. ⁴⁸E peui a dis a la fomna: “Ij tò pecà at son përdonà”.

⁴⁹E coj ch’a l’ero ansem a chiel a tàula a son butasse a dì tra ‘d lor: “Ma chi é-lo stossì ch’a përdon-a fin-a ij pecà?”. ⁵⁰Gesù, a la fin, a l’ha dije torna a la fomna: “Toa fede a l’ha salvate: vatne an pas!”.

Nòte

1. O “un ofisial dl’armada roman-a”.
2. O “a lo stimava tant”.
3. O “dj’ansian”.
4. O “pien d’amirassion për col òm”.
5. O “a la cassia da mòrt”.
6. Cfr. Isaia 35:5-6, 61:1.
7. Cfr. Malachia 3:1.
8. Ij gablé.
9. O “a l’han giustificà Nosgnor”, “a l’han arconossù che Nosgnor a l’ha rason”.
10. O “l’intension”.
11. 7:29-30; cfr. Maté 21:32; Luca 3:12.
12. O “dij pecator”.
13. Cfr. Maté 26:7; March 14:3: Gioann 12:3.