La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 4

←Luca 3

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Luca 5→

Luca

4

La Bìbia piemontèisa - Luca 04

Le tentassion ëd Gesù

¹Gesù, pien dë Spirit Sant, a l’é tornass-ne dal Giordan e lë Spirit a l’ha falo andé^[1] ant ël desert, ²andoa che ‘l diav a l’ha sogetalo a ‘d tentassion durant quaranta dì. Për tuti coj dì-lì Gesù a l’ha mangià nen, ma passaje ch’a l'’ero, a l’é sentisse fam. ³E ‘l diav a l’ha dije: “Se ti’t ses ël Fieul ëd Nosgnor, disje a cola pera ch’a ven-a ‘d pan”, ⁴Ma Gesù a l’ha rësponduje: “La Scritura a dis: ‘L’òm a viv nen mach ëd pan’”^[2]. ⁵Anlora ‘l diav a l’ha portalo an àut^[3] e a l’ha mostraje ant un moment tùit ij regn dël mond, ⁶e al l’ha dije: “It darai tuta l’autorità e la glòria dë sti regn-sì: a l’han fidala a mi e mi i la dago a col ch'i veui. ⁷Rend-me l’adorassion e tut a sarà 'l tò”. ⁸Gesù a l’ha rësponduje: “La Scritura a dis: ‘Rendje l'adorassion mach al Signor, tò Dé, e serve mach chiel’”^[4]. ⁹A l’ha ‘dcò mnalo a Gerusalem, a l’ha butalo an sël pont pì àut dël templi e a l’ha dije: “Se ti ‘t ses ël Fieul dël Signor camp-te giù da sì, ¹⁰përchè la Scritura a dis che Nosgnor a darà l’órdin ai sò àngej ëd guernete^[5]. ¹¹E ancora: “Lor at porteran an soe man përchè ij tò pé as antrapo nen contra na chèich pera^[6]”. ¹²Ma Gesù a-j rëspond: “La Scritura a dis ëdcò: “Ti ‘t butras nen a la preuva^[7] ‘l Signor tò Dé”^[8]. ¹³Terminà ch’a son ëstàite tute le tentassion, ël diav a l’ha lassalo sté pr’ un pò”^[9]

Gesù a l’é arfusà da coj ëd Nasaret

¹⁴Anlora Gesù, pien ëd la potensa dlë Spirit Sant, a l’é tornass-ne an Galilea. Soa arnomansa a l’é spantiasse për tut ël pais d’antorn ¹⁵përchè a mostrava ant le sinagòghe ‘d lor e tùit a lo laudavo. ¹⁶Cand ch’a l’é rivà a Nasaret, andova ch’a l’era chërsù, com a l’era sò costum a l’é intrà ant la sinagòga e a l’é levasse për lese le Scriture. ¹⁷E a l’han daje ‘l lìber dël profeta Isaìa e, dësrotolà ch’a l’era, a l’ha trovà ‘l passage anté ch’a l’é scrit: ¹⁸“Lë Spirit ëd Nosgnor a l’é dzora ‘d mi, për motiv ch’a l’ha consacrame^[10]; a l’ha mandame a porté la Bon-a Neuva^[11] ai pòver, për nunsié ai përzoné la libertà, ai bòrgno ch’a torno a s-ciairé, e a coj ch’a son crasà ch’a saran liberà; ¹⁹a proclamé l’ann ëd grassia ‘d Nosgnor”^[12]. ²⁰Peui a l’ha sarà ‘l lìber^[13] e a l’ha dalo andarera a l’ëstant e a l’é setasse. J’eui ‘d tuti coj ch’a j’ero ant la sinagòga a j’ero fissà an sù chiel. ²¹Anlora a l’é butasse a dije: “Ël tòch dë Scritura ch’i l’eve giusta sentì a l’é compisse bele ancheuj!”. ²²Tuti a parlavo bin ëd chiel^[14] e a së stupìo dle paròle ‘d grassia ch’a surtìo da soa boca. A disìo: “Com a peul esse? Chiel-sì é-lo nen ël fieul ëd Giusèp?”. ²³E chiel a l’ha dije: “Bin sicur am arciamrìe a la ment ël proverbi ch’a dis: ‘Médich, variss-te da ti’, l’é a dì, fà sì, an tò pais, lòn ch’i l’avoma sentì dì ch’a l’ha fàit a Capernaum. ²⁴Ma an vrità iv diso che gnun profeta a l’é bin arseivù an sò pais^[15]. ²⁵A-i ero ‘d sicur diverse pòvre vidoe an Israel ant ël temp ëd Elìa, cand che ‘l cél a l’é stàit sarà për tre agn e ses mèis; ëd manera ch’a l’é stàje na gran famin-a për tut ël pais^[16]. ²⁶Pura, Elìa a l’é nen ëstàit mandà da gnun-e ‘d lor; ma mach da na forestera, na fomna ch’a l’era vidoa an Sarepta, ant la tèra ‘d Sidon^[17]. ²⁷A-i era ‘dcò diversi lebros an Israel al temp dël profeta Elisé e gnanca un ëd lor a l’é stàit varì, ma mach Naaman, un ch’a l’era da la Sìria”^[18]. ²⁸Cand ch’a l’han sentì lolì, tuti coj ch’a j’ero ant la sinagòga a son anfuriasse^[19], ²⁹a son alvasse e a l’han campalo fòra da la sità. A l’han ëmnalo fin-a a la broa dla montagna dont la sità a l’era fabricà, con l’intension ëd campelo giù. ³⁰Ma Gesù a l’é riussì a passé da ‘n mes ëd lor e a l’é andass-ne.

Varision d’un indemonià

³¹Anlora Gesù a l’é calà a Capernaum, sità dla Galilèa, e lì chiel a dotrinava minca dì ‘d Saba. ³² Ëdcò ambelelà la gent a së stupìa ‘d soa dotrin-a, për motiv ch’a-j parlava con autorità^[20]. ³³Ora, ant cola sinagòga a-i era n’òm possedù da ‘n demòni, në spirit maléfich, ch’a l’é butasse sùbit a crijé con tuta soa forsa: ³⁴“Ah!^[21] Còsa i é-lo tra noi e ti, Gesù ‘d Nasaret? Ses-tu vnù për nòstra përdission? I sai ch’it ses ti, ël Sant ëd Nosgnor!”. ³⁵Ma Gesù a l’ha rimprocialo fòrt disandje: “Sta ciuto e seurt da st’òm-sì!”. Anlora ‘l demòni a l’ha campà col òm a tèra bele là an mes a tuti e a l’é seurtì da chiel sensa feje ‘d mal. ³⁶Tuti a son restà a boca doverta^[22] e, parland an tra ‘d lor, a disìo: “Ma varda ‘n pò che potensa ch’a l’ha la paròla dë st’òm-sì^[23]! Fin-a jë spirit maléfich a j’ubidisso e lor a peudo nen fé d’àutr che andess-ne!”^[24]. ³⁷E soa arnomansa a l’é corùa daspërtut da cole part-là.

Varision ëd la madòna ‘d Simon e d’àutri malavi

³⁸Cand che Gesù a l’é andass-ne da la sinagòga, a l’é intrà ant la ca ‘d Simon. La madòna ‘d Simon a l’avìa la frev àuta e a l’han ciamaje a Gesù ‘d fé cheicòsa për chila. ³⁹Gesù anlora a l’é avzinasse a chila^[25] e a l’ha comandà a la frev d’andess-ne, e la frev a l’ha chitala. Tut sùbit cola fomna a l’é alvasse e a l’é butasse a servije.

⁴⁰Parèj, al calé dël sol, tuti coj ch’a l’avìo ‘d malavi ‘d vàrie sòrt, a l’han ëmnaje da Gesù, e chiel, posand la man an su minca un ëd lor, a-j varìa. ⁴¹Ij demòni ‘dcò a seurtìo  da diversi ‘d lor an crijand: “Ti ‘t ses ël Crist, ël Fieul ëd Nosgnor”, ma chiel a-j rimprociava fòrt e a-j consentìa nen ëd parlé, përchè a savìo che chiel a l’era ‘l Messia^[26].

Gesù a prédica për tuta la Galilèa

⁴²E dì ch’a l’é stàit, Gesù a l’é partì, e a l’é andass-ne ant un pòst desert. La gent a lo sercava e cand ch’a l’han savù anté ch’a l’era, a l’é vnùa da chiel e a vorìa tratnilo për nen ch’as n’andèissa vìa. ⁴³Ma chiel a l’ha dije: “A l’é necessari ‘d nunsié la Bon-a Neuva^[27] dël Regn ëd Nosgnor ëdcò a d’àutre sità; për motiv ch’i son ëstàit mandà pròpi për lòn. ⁴⁴Parèj, Gesù a seguitava a viagé tut d’antorn e a predicava ant le sinagòghe 'd tuta la Giudea.

Nòte

1. O “possalo”, “mnalo”.
2. Cfr. Deuteronòmi 8:3.
3. O “an sna montagna”.
4. Cfr. Deuteronòmi 6:13.
5. Cfr. Salm 91:11.
6. Cfr. Salm 91:12.
7. O “ti ‘t tentras nen”. Cfr. Deuteronòmi 6:16.
8. Cfr. Deuteronòmi 6:16.
9. O “fin-a che n’àutra ocasion a seurta”.
10. Lét. "onzume".
11. O “l’Evangel”.
12. 4:18-19; cfr. Isaia 61:1-2.
13. O “anrolà la bërgamin-a”.
14. O “A-j davo l’aprovassion”.
15. Cfr. Gioann 4:44.
16. Cfr. 1 Rè 17:1.
17. Cfr. 1 Rè 17:8-16.
18. Cfr. 2 Rè 5:1-14.
19. O “a son anfiamasse ‘d rabia”.
20. Cfr. Maté 7:28-29.
21. O “Vatne!”.
22. O “a son ëstàit stupì”.
23. O “Che paròla é-la sta-sì?”.
24. O “A-j fà seurte”.
25. O “essend-se chinà sù chila”.
26. O “ël Crist”.
27. O “l’Evangel”.