La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Gioann/Gioann 4

←Gioann 3

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Gioann

Gioann 5→

Gioann

La Bìbia piemontèisa - Gioann 04

4

Partensa da la Giudèa

¹Ora, cand che Gesù a l'ha savù che ij Farisé a l'avìo sentì dì che chiel a fasìa e a batesava da pì 'd dissépoj che Gioann - ²tutun a l'era nen Gesù midem ch'a batesava, ma a l'ero ij sò dissépoj – ³a l'ha chità la Giudea e a l'é tornà an Galilea.

Conversassion con na fomna dla Samaria

⁴Ora a ventava che chiel a passeissa travers la Samaria. ⁵Donch a l'é vnù ant na sità dla Samarìa ch'as ciamava Sicar, davzin a la tèra che Giacòb a l'avìa dàita 'n ardità a sò fieul Giusep^[1]. ⁶A-i era là ël pos ëd Giacòb, e Gesù, strach dal viagi, a l'era setasse pròpi là davzin al pos. A l'era apopré mesdì^[2].

⁷E na fomna Samaritan-a a l'é rivà për tiré d'eva, e Gesù a l'ha dìje: "[Për piesì] dame da bèive". ⁸[Là a-i era gnun d'àutri] përchè ij sò dissépoj a j'ero andàit an sità për caté da mangé). ⁹Anlora la fomna Samaritan-a a-j dìs: "Com è-lo che ti, ch'it ses Giudé, it ciàmes da bèive a mi ch'i son na Samaritan-a?" (përchè ij Giudé a spartìsso gnente con ij Samaritan^[3]).

¹⁰Gesù a-j rëspond: "Se ti 't conossèisse 'l don ëd Nosgnor, e chi ch'a l'é col ch'a l'ha dite: 'Dame da bèive', it l'avrìes ciamàj-ne ti e chiel at l'avrìa date d'eva viva". ¹¹"Monsù^[4]," la fomna a-j dìs, "Ti 't l'has nen gnanca 'n sigilìn, e 'l pos a l'é përfond, da 'ndoa ciaperìes-to costa eva viva? ¹²Ses-to pì grand che Giacòb, nòst pare^[5], ch'a l'ha dane 's pos, e chiel medésim a l'ha beivune ansema a soe masnà e bestiam?".

¹³Gesù a l'ha replicà: "Chionque a bèiv dë st'eva-sì a l'avrà torna sèj, ¹⁴ma col ch'a beivrà ëd l'eva che mi i-j daràj, a vnirà an chiel na sors ch'a camprà sù fin-a ant la vita eterna". ¹⁵La fomna aj dìs: "Monsù, anlora dame dë st'eva-là për che mi i l'abia pì nen sèj e i l’abia pì nen da ven-e ambelessì a tiré dl'eva". ¹⁶Gesù a-j dìs: "Va a ciamé tò marì e peui torna sì". ¹⁷La fomna a l'ha replicà: "I l'hai pa 'n marì!". Gesù a-j dìs: "It l'has rason ëd dime ch'it l'has pa 'n marì, ¹⁸perché ti't l'has avù sinch òm e col ch'a stà con ti adèss, a l'é nen tò marì. It l'has dìme la vrità!".

¹⁹La fomna a l'ha dije: "Monsù, i vëddo che ti 't ses un profeta. ²⁰Dime 'n pò: Ij nòsti vej a l'han adorà Nosgnor an sù sta montagna-sì, e vojàutri i dise che a venta adoré Nosgnor a Gerusalèm". ²¹Gesù a l'ha dije: "Chërdme, fomna, a ven l'ora che i adorereve 'l Pare nì an su sta montagna-sì e gnanca a Gerusalèm. ²²Vojàutri i rende l’adorassion a lòn ch'i conosse nen, nojàutri i adoroma lòn ch'i conossoma, përchè la salvëssa a ven dai Giudé, ²³ma l'ora a ven, ànsi, a l'é pròpi adèss, che j'adorator genit a a l'adoreran ël Pare an ëspìrit e vrità. An efet ël Pare a sërca 'd gent ch'a lo adoro pròpi parèj. ²⁴Nosgnor a l'é spìrit e coj ch'a l'adòro a venta che l'adòro an ëspìrit e vrità. ²⁵La fomna a-j rëspond: "I sai che 'l Mëssìa, visadì col ch'a l'é ciama 'l Crist, a l'ha da rivé. Cand che chiel a rivrà, an farà savèj tut". ²⁶Gesù a-j dìs: "Mi i son chiel, giusta col ch'a parla con ti adèss^[6]".

Ij dissépoj a artorno

²⁷Ant ël mentre, ij dissépoj a son rivà e a son maravijasse che chiel a parlèissa con na fomna^[7], ma gnun a l'ha dije còsa mai chiel a voreissa o përchè a l'avìa parlaje. ²⁸La fomna, donch, a l'ha lassà lì soa doja e a l'é andass-ne a la sità e a l'ha dit a la gent: ²⁹"Vnì a vëdde n'òm ch'a l'ha dime tut lòn ch'i l'hai mai fàit. Col òm là sari-lo fòrsi nen ël Crist?". ³⁰Parèj lor a son surtì da la sità e a son ëvnù da chiel.

Dij travajeur për la mësson

³¹Ant ël mentre, ij dissépoj a lo pregavo e a-j disìo: "Rabbi, mangia cheicòs!". ³²Ma chiel a-j dis: "I l'hai da mangé na ròba che vojàutri i seve nen". ³³Parèj i dissépol a disìo an tra 'd lor: "Cheidun ha-lo fòrse portaje da mangé?". ³⁴Gesù a-j dìs: "Mè mangé a l'é 'd fé la volontà 'd col ch'a l'ha mandame e porté a compiment soa euvra. ³⁵É-lo nen vera che vojàutri i dise ché a-i é ancora quatr mèis e peui a l'é 'l temp dl'archeujta? Iv diso: Aussé j'euj e vardé le campagne coma ch'a son madure për la mësson. ³⁶I mëssonor a arsèivo 'n salari e a cheujo 'd frut an vita eterna përchè col ch'a sëmna e col ch'a mëssona a peusso arlegresse ansema. ³⁷Ora lòn ch'as dis ëd sòlit, a ste ocasion, a l'é vera: 'Un a sëmna e l'àutr a mëssona'. ³⁸Mi i l'hai mandave a mëssoné lòn ch'i l'eve nen travajà; d'àutri a l'han travajà e vojàutri i l’eve cujì ij benefissi 'd sò travaj ëd lor”.

Ij Samaritan a rëspondo bin

³⁹ Ora motobin ëd Samaritan ëd cola sità a l'han chërdù an chiel grassie a la paròla dla fomna ch'a l'avia testimonià: "Vnì a vëdde n'òm ch'a l'ha dime tut lòn ch'i l'hai mai fàit". ⁴⁰Parèj che cand che ij Samaritan a son rivà da chiel, a l'han pregalo 'd resté da lor, e chiel a l'é restaie dòi dì, ⁴¹e motobin ëd pì 'd gent a l'ha chërdù an soa paròla. ⁴²Lor a disìo a cola fomna: "A l'é pì nen grassie a toa paròla che adèss nojàutri i chërdoma, ma përchè noi medésim i l'oma sentìlo 'd person-a. Anlora i podoma bin dì^[8] che sto-sì a l'é përdabon ël Crist, ël Salvator dël mond”.

An marcia vers la Galilea

⁴³Ora, dòi dì apress, Gesù a l'é partì da lì e a l'é andass-ne an Galilea, ⁴⁴përchè Gesù medésim a l'avìa diciarà che 'n profeta a l'é nen onorà ant sò pais^[9]. ⁴⁵Cand ch'a l'é rivà an Galilea, ij Galilé a l'han arseivulo përchè a l'avio vëddù tut lòn ch'a l'avìa fàit a Gerusalem ant ël dì dla festa^[10], përchè 'dcò lor a l'ero andaie a la festa.

La varision dël fieul d'un fonsionari real

⁴⁶A l'é donca tornà a Cana 'd Galilea andov' a l'avìa cambià l'eva an vin^[11]. A Cafàrnao a-i era 'n fonsionari real ch'a l'avìa 'n fieul ch'a l'era malavi. ⁴⁷Cand ch'a l'ha sentì che Gesù a l'era rivà 'n Galilea da la Giudea, a l'é andàit da chiel e a l'ha pregalo 'd calé për varì sò fieul, përchè a l'era press a meuire. ⁴⁸Ma Gesù a-j dis: "Com é-lo che s'i vëdde nen ëd miràcoj e 'd prodis i chërde nen?". ⁴⁹Ël fonsionari a l'ha replicà: "Signor, ëd grassia, cala prima che mè fieul a meuira". ⁵⁰Gesù a-j dis: "Va, tò fieul a viv". Anlora col òm a l'ha chërduje an sla paròla che Gesù a l'avìa dije, e a l'é andass-ne.

⁵¹Antant che già a calava a Cafàrnao, ij sò servidor a son ëvnuje ancontra a porteje 'd neuve, e a l'han dije: "Tò fieul a viv!". ⁵²E a l'ha ciamaje a che ora sò fieul a l'era trovasse mej, e a l'han dije: "Ier, a un bòt dël dòp-mesdì, la frev a l'ha chitalo". ⁵³Ël pare, donch, a l'ha 'rconossù ch'a l'era pròpi a col' ora-lì che Gesù a l'avìa dije: "Tò fieul a viv". E a l'ha chërdù - chiel e tuta soa famija. ⁵⁴Gesù a l'ha 'ncora fàit col second segn miracolos cand ch'a l'era rivà 'n Galilea da la Giudea.

Nòte

1. Cfr. Génesi 33:19; Giosuè 24:32.
2. Let. "a l'era l'ora sesta".
3. O "a dòvro nen che l'àbio tocà ij Samaritan", "a trato pa coj Samaritan". Cfr. Esdra 4:1-5; Neemìa 4:1-2.
4. O "Sor", an grech "Monsù" e "Signor" a l'é la midema paròla.
5. O "vej".
6. O "I lo son mi, ch'i parlo con ti".
7. A l'era nen cheicòsa da fesse an coj temp-là.
8. O "i savoma".
9. Cfr. Maté 13:57; March 6:4; Luca 4:24.
10. Cfr. Gioann 2:23.
11. Cfr. Gioann 2:1-11.