La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Giaco/Giaco 2

←Giaco 1

La Bibia piemontèisa Litra 'd Giaco

Giaco 3→

La Bìbia piemontèisa - Giaco 02

Giaco

2

Discriminassion nen giuste

¹Mè frej e seur, buté nen a l'arzigh^[1] la fede ch'i l'eve an nòst Signor Gesù Crist glorios an fasend ëd distinsion an tra le përson-e^[2]. ²Butoma 'l cas ch'a intrèissa an vòstra radunansa^[3], prima n'òm con na vestimenta magnìfica e con d'anej d'òr ai dij, e peui un pòver vestì con na vestimenta mìsera. ³S'i l'eve 'd risguard particolar mach për col ch'a l'ha na vestimenta magnìfica e i-j dise: "Chiel ch'as seta ambelessì 'nt ël pòst d'onor", e al pòver i-j dise: "Ti, ten-te lì drit", opura: "Sët-te là darera an su col taborèt", ⁴parèj i l'eve fàit na discriminassion ch'a l'é nen giusta^[4].

⁵Scoté, mè car frej e seur: é-lo nen vera che Nosgnor a l'ha sernù pròpi coj ch'a an ësto mond a son ij pòver, për feje rich ant la fede e ardité dël règn che chiel a l'ha promëttù a coj ch'a-j veulo bin? ⁶Contut, vojàutri i disonore ij pòver! É-lo nen vera ch'a son jë sgnor ch'av craso e ch'av rabasto dë 'dnans ai tribunaj? ⁷É-lo nen vera ch'a son pròpi lor, jë sgnor, ch'a ofendo con d'ingiurie col bel nòm ch'a l'é stàit invocà dzora 'd vojàutri?

⁸S'i compisse la lege regal, ch'a l'é second la Scritura: "Ama tò pròssim tanme ti midem^[5]", i feve bin. ⁹Ma s'i feve risguard a l'aparensa dle përson-e, i feve pecà, i sareve giudicà da la Lege e diciarà trasgressor. ¹⁰An efet, cheidun ch'a fà stima d'onoré tuta la Lege, ma ch'a manchèissa 'd rispetene un sol dij sò pont, a sarìa colpèivol d'avèila trasgredila tuta, ¹¹perchè l'istess Nosgnor ch'a l'ha bin dit: "Comët nen adulteri^[6]", a l'ha 'dcò dit: "Massa nen^[7]". Se donca ti 't comëtte gnun adulteri, ma ch'it masse, ti 't sarìes comsëssìa un trasgressor ëd la lege. ¹²I l'hai da parlé e da operé pensand ch'i sarai giudicà da na lege 'd libertà. ¹³An efet, ant ël giudissi, a-i sarà gnun-a misericòrdia për coj ch'a l'avran pa avù misericòrdia, contut, ij misericordios a podran superé 'l giudissi e seurtine san e salv.

La fede e j'euvre

¹⁴Mè frej e seur, còsa servirà-lo se cheidun a dis ch'a l'ha la fede, s'a lo dimostra nen con j'euvre? La fede da sola podrìa-la salvelo? ¹⁵Se un frel o na seur a l'ha gnente da butesse adòss e a-j manca lòn ch'a l'é necessari ogni di për vive, ¹⁶e cheidun ëd vojàutri a-j dis: "Va 'n pas, e mangia fin-a ch'it n'àbie pro", e ch'i-j daghe nen le còse necessarie për ël còrp, a còsa a-j servirà dije ste paròle? ¹⁷Për l'istess ëdcò la fede, s'a l'é nen dimostrà dai fàit, la fede da sola a l'é mòrta.

¹⁸A peul esse che cheidun a replicherà: "Ti 't l'has la fede e mi i l'hai j'euvre. Mostr-me, sensa j'euvre, che ti 't l'has la fede, e mi, con j'euvre, it mostrerai mia fede". ¹⁹Chërdes-to ch'a-i é un sol Dé? Ti 't fas bin; contut, ëdcò ij demòni a lo chërdo, e a na tërmolo! Ti 't ses pròpi 'n fòl! ²⁰Veus-to comprende na bon-a vòta che la fede sensa j'euvre a l'é mòrta? ²¹Abraham, nòst antich, l'é-lo nen ëstàit giustificà da soe euvre, cand ch'a l'ha smonù sò fieul Isaach dzora dl'autar^[8]? ²²Vëddes-to nen che soa fede a concorìa con soe euvre, e che a l'é stàit për soe euvre che soa fede a l'é compisse dël tut^[9]? ²³Ëd cola manera-lì a l'é compisse lòn ch'a dis la Scritura: "Abraham a l'ha chërdù an Nosgnor, e chiel a l'ha contajlo^[10] coma giustissia^[11]", për lòn a l'é stàit ciamà n'amis ëd Nosgnor^[12]. ²⁴Vardé, donca, che l'òm a l'é giustificà për j'euvre, e nen mach për la fede. ²⁵Ant l'istessa manera Rahab, la bagassa, é-la ch'a l'é nen stàita giustificà për j'euvre, cand ch'a l'ha arseivù ij mëssagé a ca soa e a l'ha faje scapé për n'àutra stra^[13]? ²⁶Parèj coma 'l còrp sensa lë spìrit a l'é mòrt, ëdcò la fede sensa j'euvre a l'é mòrta.

Nòte

1. O "compërmëtte nen".
2. O "avend rësguard a l'aparensa dle përson-e".
3. Let. "sinagòga", l'istessa paròla as dovrava per indiché la sala 'd riunion dj'israelita e cola dij cristian.
4. O "un giudissi ispirà da 'd motiv nen giust".
5. Cfr. Lévitich 19:18.
6. Cfr. Surtìa 20:14; Deuteronòmi 5:18.
7. Cfr. Surtìa 20:13; Deuteronomi 5:17.
8. Cfr. Génesi 22:1-14.
9. O "ch'a l'é stàita rendùa perfëta?".
10. O "a l'é staje imputà".
11. Cfr. Génesi 15:6.
12. Cfr. 2 Cronache 20:7; Isaìa 41:8.
13. Cfr. Giosué 2:1-21.