La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 22
22
modifichéËl sacrifissi d’Isach
modifiché1Apress dë sti aveniment-sì, Nosgnor a l’ha butà a la preuva Abraham e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. A l’ha rëspondù: “Vardme sì”. 2Nosgnor a l’ha dije: “Pija tò fieul, tò fieul ùnich ch’it jë veule tanta bin, Isach. Va 'nt ël teritori ‘d Moria e smonlo an sacrifissi complet[1] ansima al mont che mi it mostrerai”.
3L’indoman, Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha anslà l’aso, a l’ha pijà con chiel doi servitor e ‘l fieul Isach, a l’ha s-ciapà ‘l bòsch për ël sacrifissi complet e a l’é butasse an viagi anvers al leu che Nosgnor a l’avia mostraje. 4Ël ters dì, Abraham a l’ha aussà j’euj e da lontan a l’ha vëddù col leugh. 5Anlora Abraham a l’ha dije ai sò servitor: “Fërmeve ambelessì con l’aso; mi e mè fieul i androma fin-a là ansima, is prostërneroma për adoré Nosgnor e peui i torneroma da vojàutri”.
6Abraham a l’ha pijà ‘l bòsch dl’olocàust e a l’ha carialo an sle spale dël fieul Isach, a l’ha pijà la brasa për ël feu e ‘l cotel, peui a son andàit anans tùit e doi ansema. 7Isach a l’ha dit a sò pare “Scota, pare”. Abraham a l’ha rësponduje: “Còs veus-to?, car ël mè fieul?”. A l’ha dije Isach: “I l’oma ‘l feu e ‘l bòsch për l’olocàust, ma andova ch’a l’é l'agnel për l’olocàust?”. 8Abraham a l’ha rësponduje: “Car ël mè fieul! A sarà Nosgnor medésim a provëdde ‘l bèro për l’olocàust!”. 9Parèj a son rivà al leugh che Nosgnor a l’avìa mostraje. Ambelelì Abraham a l’ha tirà sù n’autar ëd pere e a l’ha piassaje ‘l bòsch. Peui a l’ha gropà ‘l fieul Isach e a l’ha posalo an sl’autar[2], dzora dël bòsch. 10Peui Abraham a l’ha dëstendù la man e a l’ha pijà ‘l cotel për sacrifiché sò fieul. 11Ma l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamalo dal cél e a l’ha dije: “Abraham! Abraham!”. Chiel a l’ha rësponduje: “I son sì”. 12L’àngel a l’ha dije: “Àussa pa la man contra ‘l fieul e faje gnun mal! Adess i sai che ti ‘t l’has timor ëd Nosgnor e it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich”.
13Anlora Abraham a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù ‘n moton angavignà con ij còrn ant un busson. Abraham a l’é andàit a pijé ‘l moton e a l’ha smonulo an sacrifissi complet an leu dël fieul. 14Abraham a l’ha ciamà col leugh: “Nosgnor a provëdd[3]”. A l’é për lòn che ancheuj ancora as dis: “An sla montagna Nosgnor a provëdd”[4].
15Peui l’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà dal cél Abraham na sconda vira, 16e a l’ha dije: “I lo diso mi, ël Signor: già ch’it l’has fàit sossì, già ch’it l’has nen arfudame tò fieul, tò fieul ùnich, 17mi it ampinirai ‘d benedission, e i farai che toa dissendensa a sia numerosa parèj dle stèile dël cél, parèj dla sabia ch’a-i é an sla rivera dël mar. Ij tò dissendent a saran padron ëd le sità dij sò nemis ëd lor[5]. 18Tùit ij pòpoj dla tèra as valèiran dël nòm ëd toa dissendensa për benedisse[6], përchè ti ‘t l’has fàit ubidiensa a lòn ch’it l’avìa comandate”.
19Apress ëd lòn, Abraham a l’é tornà dai sò servitor e tùit ansema a son butasse an marcia anvers Bersabéa. Abraham a l’é restà a vive a Bersabéa.
Ij parent d’Abraham: Rebeca
modifiché20Apress dë sti fàit, a Abraham a l’é stàita arportà sta neuva: “Milca a l’ha dàit eut fieuj a tò frel Nacor. 21Us, ël prim nà, e sò frel Bus e Chemuel, pare d’Aram, 22e Chesed, e Caso, Pildas, Idlaf e Betuel; 23Betuel a l’ha generà Rebeca. A l’é costi eut fieuj che Milca a l’ha daje a Nacor, frel d’Abraham. 24Ëdcò soa concubin-a, për nòm Reuma, a l’ha daje ‘d fieuj: Tebach, Gacam, Tacas e Maca.