La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 21

←Genesi 20

La Bibia piemontèisa Genesi

Genesi 22→

21

La Bìbia piemontèisa - Génesi 21

Nassensa d’Isach

¹Nosgnor a l’ha mantnù soa paròla^[1] e a l’ha fàit a  Sara coma ch’a l’avìa promëttuje. ²Combin che Abraham a fussa vej, Sara a l’é restà ansinta^[2] e a l’ha daje ‘n fieul ant ël temp precis che Nosgnor a l'avìa faje nunsié. ³Abraham, al fieul ch'a l'é nassuje da Sara, a l'ha daje 'l nòm d'Isach. ⁴Abraham a l’ha sirconcidù ‘l fieul Isach quand che costì a l’avìa eut dì^[3], coma Nosgnor a l’avìa comandaje 'd fé. ⁵Abraham a l’avìa sent agn quand ch’a l’é nassuje ‘l fieul Isach. ⁶Anlora Sara a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame pròpi grigné: tuti coj ch’a lo savran a grigneran con mi”. ⁷Peui a l’ha dit: “Chi a l’avrìa mai dit a Abraham che Sara a l’avrìa latà na masnà! Pura, mi i l’hai dàit a Abraham un fieul an soa vejëssa!”.

Agar e Ismael

⁸Ël cit a l’é chërsù e a l’é stàit dëspupà, e Abraham a l’ha selebrà l’aveniment con un disné gross. ⁹Ma Sara a l’ha vëddù che ‘l fieul d’Agar, l’egissian-a, col che chila a l’avìa parturì a Abraham, a badinava dël fieul Isach^[4]. ¹⁰Parèj, adressandse a Abraham, a l’ha dije: “Dësbarass-te dë sta serva e ‘d sò fieul, përchè ‘l fieul ëd na serva a l’abia nen da spartì toa ardità con mè fieul Isach^[5]".

¹¹La còsa a l’é dëspiasuje motobin a Abraham përché Ismael a l’era bin ëdcò sò fieul. ¹²Ma Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Sagrinte nen për tò fieul Ismael nì për toa serva. Scota lòn ch’a dis Sara, përchè la dissendensa ch’a porterà tò nòm a sarà cola d’Isach^[6]. ¹³Dël fieul ëd la serva, pròpi përchè ch’a l’é tò fieul, i në farai ‘dcò un grand pòpol.

¹⁴Anlora Abraham a l’é aussasse ‘d prima matin, a l’ha prontà da mangé e n’oiro d’eva e a l’ha daje a Agar, cariàndie ansima a soe spale. Parèj a l’ha mandala via con cola soa masnà e chila a l’à andass-ne vagand për ël desert ëd Bersabéa. ¹⁵Finìa ch’a l’era l’eva dl’oiro, Agar a l’ha butà giù la masnà sota ‘n busson ¹⁶e a l’é andàita un pò pì da leugn a la distansa d’un tir d’arch për nen ësté a vëdde la masnà ch’a sarìa mòrta, e a l’é astasse an piorand e sangiutand.

¹⁷Ma Nosgnor a l’ha sentù la masnà ch’a piorava e n’àngel ëd Nosgnor a l’ha ciamà Agar dal cél e a l’ha dije: “Lòn ch'it l'has, Agar? Gnun-e tëmme, përchè Nosgnor a l’ha scotà la vos ëd la masnà là andova ch’as treuva. ¹⁸Àuss-te, pijte la masnà e tenla për man përchè mi i farai ëd chiel un grand pòpol”.

¹⁹Anlora Nosgnor a l’ha dovertaje j’euj e chila a l’ha vëddù n’adoss d’eva. Parèj a l’é andàita a ampinì l’oiro e a l’ha fàit bèive la masnà. ²⁰Nosgnor a l’era con la masnà, ch’a l’é peui chërsùa e a l’é abità ant ël desert e a l’é dventà ‘n tirador d’arch. ²¹Chiel a l’é stàit ant ël desert ëd Paran e soa mare a l’ha pijàje na fomna ant ël pais d’Egit.

L’aleansa d’Abraham con Abimelech

²²Ant col temp-lì Abimelech^[7] con Picòl, cap ëd soa armeja, a l’ha dit a Abraham: “A smija che Dé a sia con ti an tut lòn ch’it fase. ²³E bin, fame giurament ambelessì, për Dé, che ti t’ambrojeras mai nì mi, nì ij mè fieuj, nì ij mè dissendent: i son ëstàit leal con ti: trata, donca, con l’istessa lealtà mi e sto pais-sì andova ch’it ëstas adess coma ‘n foresté”. ²⁴A l’ha rëspondù Abraham: “Va bin, i në faso giurament”.

²⁵Ma Abraham a l’ha rimprocià Abimelech për motiv ëd n’adoss d’eva che ij servitor d’Abimelech a l’avio ampadronisse a fòrsa. ²⁶Abimelech a l’ha dije: “Mi i sai pa chi ch’a l’abia fàit lòn, nì ti ‘t l’has anformamne prima, nì i l’hai sentune mai parlé se nen ancheuj”.

²⁷Anlora Abraham a l’ha pijà cheich bestia dlë strop e dl’arment e a l’ha daje a Abimelech: tra ‘d lor doi a l’é fissasse n’aleansa. ²⁸Peui Abraham a l’ha butà da part set babere dlë strop. ²⁹Abimelech a l’ha dit a Abraham: “Còs veul-ne dì cole set babere ch’it l’has butà da banda?". ³⁰a l’ha rësponduje: “A veul dì che lor a servo da testimoniansa ch’i l’hai scavà mi sto poss”. ³¹A l’é për lòn che col leugh a l’é ciamasse Bersabéa, përchè a l’era ambelelà ch’a l’han fàit tùit e doi col giurament. ³²Dòp ch’a l’han fàit cola aleansa a Bersabéa, Abimelech e Picòl, cap ëd soa armèja, a son tornass-ne ant ël teritori dij Filisté.  ³³An Bersabéa Abraham a l’ha piantà un tamarisch e a l’ha anvocà ‘l nòm ëd Nosgnor, Dé dl’eternità. ³⁴Abraham a l’é vivù coma ‘n foresté për vàire agn ant ël pais dij Filisté.

Nòte

1. O let. “A l’é visasse ‘d Sara”, “a l’ha visità Sara”.
2. Cfr. Ebréo 11:11.
3. Cfr. Génesi 17:12; At 7:8.
4. A podrìa esse sia un gieugh nossent che dë schergne ampertinente. An tùit ij cas, Sara a considera Ismael coma na mnassa.
5. Cfr. Galat 4:29-30.
6. Cfr. Roman 9:7; Ebréo 11:18.
7. Cfr. Génesi 26:26.