La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Ebreo/Ebreo 4

←Ebreo 3

La Bibia piemontèisa Litra a j'Ebreo

Ebreo 5→

La Bìbia piemontèisa - Ebréo 04

Litra a j’Ebreo

4

L'arpòs che Nosgnor a l'ha promëttù

¹La promëssa 'd Nosgnor d'intré 'nt ël leugh ëd sò arpòs a resta vàlida. I dovrìo anlora bin avèj tëmma che për cheidun ëd nojàutri a-i sìa 'l rìsigh ëd perde l'ocasion d'intreje. ²Përchè costa bon-a neuva - l'é a dì, che Nosgnor a l'ha prontà cost arpòs - a l'é stàita nunsià a noi tant com a lor. Contut, a lor a l'ha servije a nen, përchè a l'han pa pijà part a la fede 'd coj che Nosgnor a l'han ëscotalo, ³Përchè mach nojàutri ch'i chërdoma i podroma intré an sò arpòs. Për lòn ch'a riguarda j'àutri, Nosgnor a l'ha dit: "Parèj, ant mia ira, i l'hai giurà: 'A intreran pì nen ant mè leugh d'arpòs^[1]'", bele se cost leugh chiel a la già prontalo da vàire, cand ch'a l'ha creà 'l mond. ⁴I lo savoma ch'a l'é pront për motiv dël pass ant lë Scriture andova ch'a l'é mensionà 'l di ch'a fà set: "Ant ël di ch'a fà set Nosgnor a l'é arposasse da tut sò travaj^[2]". ⁵Contut, ant l'àutr pass, Nosgnor a l'ha dit: "A intreran pì nen ant mè leugh d'arpòs^[3]".

⁶A l'é ciàir che 'n leugh d'arpòs a-i é bin, ma coj ch'a l'han prima sentì costa bon-a neuva a-i son nen intraje për motiv ëd soa dzubidiensa. ⁷Nosgnor, anlora, a l'ha fissà n'àutr temp për intré 'nt sò arpòs, e col temp-lì a l'é ancheuj. Nosgnor a l'ha nunsialo për ël mojen ëd David pì anans ant ël pass ch'i l'oma già mensionà: "Ancheuj, s'i sente soa vos, andurì nen vòstri cheur^[4]". ⁸Ora, se Giosué a fùssa riussì a deje cost arpòs^[5], Nosgnor a l'avrìa nen parlà 'd n'àutr di d'arpòs pì anans. ⁹A l'é parèj che, për ël pòpol ëd Nosgnor, ancora a-i é 'n di d'arpòs ëspecial ch'a jë speta. ¹⁰Përchè tuti coj ch'a son intrà an sò arpòs, a son arposasse dai sò travaj, pròpi coma Nosgnor a l'ha fàit dòp d'avèj terminà la creassion dël mond^[6]. ¹¹Foma anlora 'd nòst mej për intré an col arpòs. Contut, s'i scotoma nen Nosgnor, coma ch'a l'avìa fàit ël pòpol d'Israel, ëdcò nojàutri i andoma a risigh ëd tombé 'nt na dzubidiensa parìja.

¹²La paròla 'd Nosgnor a l'é viva e d'efet. A l'é arfilà e a taja motobin ëd pì che la pì arfilà dle spa a dobia trancia. Tanme 'n bisturin as fà stra an tra l'ànima e lë spìrit, an tra le gionture e le miole. A buta a la bela vista fin-a ij nòstri pensé e desideri ij pì ancreus. ¹³A-i é gnente an tut ël creà ch'a peussa esse stërmà da Nosgnor. Ëdnans a Nosgnor tut a l'é patanù e dël tut dovert, e a chiel i dovroma rende cont ëd tut.

¹⁴Anlora, dàit ch'i l'oma 'n sovran gran sacerdòt, Gesù, ël Fieul ëd Nosgnor, ch'a l'é intrà 'nt ij cej, tnomse s-ciass a lòn ch'i chërdoma. ¹⁵Cost gran sacerdòt ch'i l'oma a sa bin lòn ch'a sio nòstre debolësse përchè chiel midem a l'é passà da j'istesse tentassion^[7] ch'i l'oma nojàutri, combin ch'a l'àbia mai pecà. ¹⁶Andoma donca con fiusa al tròno dla grassia, për podèj oten-e misericòrdia. Press ëd chiel i trovroma la grassia ch'a peul giutene cand ch'i l'oma pì da manca^[8].

Nòte

1. Cfr. Salm 95:11.
2. Cfr. Génesi 2:2.
3. Cfr. Salm 95:11.
4. Cfr . Salm 95:7-8.
5. Cfr. Deuteronòmi 31:7; Giosuè 22:4.
6. Cfr. Gènesi 2:2.
7. O "preuve".
8. O "ant ël bzogn".