Ignassi Isler

Ël professor Sergi Gilardin an parla d'Ignassi Isler

Ignassi ìsler, nà dël 1699 e mòrt dël 1778, a l’era ’n monio dij Tërnitari, órdin dont a në sarà ’dcò superior provinsial. A l'ha passà scasi tuta soa vita ant la gesia turinèisa dla Crosëtta, che an coj agn-là a l’era fòra dij termo dla sità e che chiel a në sarà ’dcò parco. Soa euvra poética a l’é na cujìa ’d 52 canson (tòni) che, mai publicà antan ch'a l’era al mond, a son ëstàite stampà na prima vira da Morissi Pipin (dël 1783, ma mach 26 canson e nen tute sota ’l nòm d'Isler e, pì che tut, motobin castià ant ël test) e peui dal 1799 (prima edission antrega) al 1968, për un total ëd des edission. J’argoment ch'a trata Isler a son coj tradissionaj dla poesìa popolar ch’a varda con d’euj obietiv la vita ’d tuti ij di (fomne malcontente dl’òm e òmini malcontent ëd la fomna, monio e monie ch’a l’han pijà ij vot contra soa volontà, canson vinòire e làude dël vin, mariagi e seporture, ruse tra nòre e madòne); la sena dle canson a l’é sempe sitadin-a e la lenga a l’é n’esempi voajant ëd cola ch’a dovìa esse la manera ’d parlé dij popolan turinèis ëd coj temp-là, con n’usage assè lìber ëd termo sovens triviaj e volgar.

La Biondin-a dël Giardiné (Canson 1)
Ël paìs 'd cocagna (Canson 5)
Delle signore magne (Canson 7)
Testamento di Gelofrada (Canson 14)
Sah, sah, chi ciama l’amolàire (Canson 23)
Ël Testament ëd Giaco Tross (Canson 25)
Le Bizòche (Canson 46)