Giusep Goria
Giusep Gorìa
modifichéGiusep Gorìa (1953): un dij pì grand poeta e prosador ëd j’ùltime generassion. Ant soe poesìe an ësmon ëd mistà sovens gropà a ’d seugn e a ’d reverìe o a j’archétip ëd la coltura ossidental; soa pròsa as caraterisa për ij ton gòtich e sovens ësparmant. Soe euvre a son pì che tut publicà ansima a ’d giornaj e d’arviste. Vera poesìa universal, ch’a ras-cia ‘l fond con onge d’òr ch’a sbaluco. Cheur, servel, anteligensa e abilità mës-cià ansema. A l’é nen da tuti scrive parèj ansima a d’argoment ch’a l’han nèn a fé con le ròbe ‘d tuti ij di ch’an toco da davzin. "Gorìa a scriv nen për fesse lese, ma për lassé soa testimoniansa, na sòrt ëd confession, na dnunsia, un crij diferent ch’a s’àussa drit, pontù e bujent. Soa paròla a l’é nen gropà, a ced mai a jë sgnor dël mond ch’a fan la stòria. Chiel a pensa, a médita, a scriv. Forse pòchi a scotran sò mëssagi nen reclamisà nì batajà, ma a l’é dovér ëd chi ch’a lo conòss serché dë spantielo pì ch’a peul, për felo capì fin-a an fond da sto mond sempe pì veuid e fàuss che – sensa gena – a buta da banda le ròbe ch’a conto për core dapress a ‘d drolarìe ".
- Serman I
- Serman II
- La reusa e ‘l desert
- Crosiera dël temp
- Ël temp e le còse
- Lus
- Nietschian-a
- Fërvaje d'istà e làver ëd fior