Artorn


Serman II

modifiché

Ant j’ore sombre segnà dla malpron1
che a s’ambaron-o a gieughe la giornà,
e le carte ‘dcò lor a son segnà
e tute ‘l man a son scoa ‘d magon,
 
l’arcòrd ‘d tò nòm e col d’un di lontan
ch’i sai nen col, ma sai ch’ l’era ‘d bataja,
bianca la cros e ross ël camp, a taja
la cèja dël passà com un serman,
 
am dà ‘l coragi batià dal valor
për crasé l’ameiror che ti ‘t sas pa
con sajëttà ch’a san pa nen la por.
 
Mach savèj che ti ‘t ponte la toa spa:
m’arsàuta ‘l cheur e aranda ti ‘s na cor
a nòst destin, ansem, ansem anlià.

1984